„Złoto żałobne” to zbiór dziewięciu
opowiadań mieszkającego na stałe w Belgii prozaika, krytyka i tłumacza. Akcja jednych rozgrywa
się na Zachodzie, innych w Polsce.
Opowiadania te cechuje przede wszystkim plastyczność, a także bujność
i pewna – można by rzec – jaskrawość
pisarskiego języka. Pankowski
ukazuje świat, w którym najważniejsze
są natura i słowo. Eksperymentuje
z językiem w celu dotarcia
do pierwotnego znaczenia słów, zagubionego w utartych zwrotach. Ta „zabawa” wciąga czytelnika, ponieważ
Marian Pankowski obrazuje rzeczywistość, której jakże często nie dostrzegamy.
opowiadań mieszkającego na stałe w Belgii prozaika, krytyka i tłumacza. Akcja jednych rozgrywa
się na Zachodzie, innych w Polsce.
Opowiadania te cechuje przede wszystkim plastyczność, a także bujność
i pewna – można by rzec – jaskrawość
pisarskiego języka. Pankowski
ukazuje świat, w którym najważniejsze
są natura i słowo. Eksperymentuje
z językiem w celu dotarcia
do pierwotnego znaczenia słów, zagubionego w utartych zwrotach. Ta „zabawa” wciąga czytelnika, ponieważ
Marian Pankowski obrazuje rzeczywistość, której jakże często nie dostrzegamy.