Witraże

Przyjaźń to najpiękniejszy dar jaki możemy otrzymać od wszechświata. Często rodzi się nieproszona- podobnie jak miłość, jednak jest od niej odporniejsza na wszelkie perturbacje, mniej wymagająca, bowiem nie oczekuje pełnej uwagi każdego dnia i bardziej wyrozumiała. Bywa i tak, że tworzy więzi silniejsze niż te rodzinne, tworząc na swój sposób jedną, wielką rodzinę z przyjaciół i ich bliskich, choć nie są złączeni żadnymi więzami krwi. I w ten sposób grupy obcych sobie ludzi tworzą ze swoich osobowości witraże- różne, wielobarwne, uwydatniające wraz z biegiem czasu inne części, lecz niezmiennie trwałe i godne podziwu. I o ostatnim spisanym etapie zmian w życiu bohaterów opowiada najnowsza książka Agnieszki Lis. Choć po zakończonej lekturze mocno wierzę, że poza jej kartkami czeka na nich jeszcze wiele wyzwań, przygód, a przede wszystkim kolejnych zmian.

Patrycja mieszka z babcią, która mniej ingeruje w jej sprawy aniżeli Sandra. Stara się znaleźć swoją drogę i siebie, bowiem wczesne macierzyństwo wywarło na niej wiele zmian. Musi jedynie je uzewnętrznić, upewnić się w nich i spróbować podążać mniej utartą ścieżką. A przede wszystkim przestać się bać- rozwoju, miłości i wyzwań. Luiza dalej święcie wierzy w swoje przekonania odnośnie mężczyzn w jej życiu i twardo stoi przy dawno obranej ścieżce. Ani myśli o emeryturze, choć nauczyła się odrobinę zwalniać i polegać na innych. Czas jeszcze by porzucić pewne przekonania dotyczące życia prywatnego. Sandra z kolei musi...

To już ostatni tom serii i bardzo nad tym ubolewam.
Znów dałam się zaprosić do życia bohaterów, towarzyszyłam im w codziennym życiu. Mało tego, razem z nimi przeżywałam wszystkie zmiany zachodzące w ich życiu.

Polubiłam tych ludzi, zżyłam się z nimi, będę tęsknić. Może nie wszystkich lubię z taką samą siłą, ale każdego z nich będzie mi brakować.

Pani Agnieszka tworzy świat w którym sama mogłam się odnaleźć. Te radości i smutki były mi tak bliskie.
Realizm postaci i sytuacji pozwalał mi uwierzyć w prawdziwość tej historii. Tam była cząstka mnie, moich bliskich i moich znajomych. Ta różnorodność postaci doskonale odzwierciedlała moje doświadczenia z ludźmi, każdy z nas jest inny. Ta opowieść to fikcja, ale mogła się zdarzyć, a może dopiero się zdarzy.

Autorka pięknie namalowała słowami zwykłą codzienność. Uwypukliła to, na co zdarza się ludziom nie zwracać uwagi. Kiedy przewracałam strony, świat jawił mi się tak pełen barw. Nie od dziś wiadomo, że piękno tkwi w szczegółach, tylko trzeba zwracać na nie uwagę.

Gładkość słowa, wymiany zdań czy myśli, do tego trafność cytatów i spostrzeżeń uczyniły tę serię nietuzinkową. Można swobodnie płynąć nie trąc o dno, bo słowa nie bolą a cieszą.

Dziękuję za ten przyjemnie spędzony czas, za każdy uśmiech, ale i za każdy smutek. Czym byłoby czytanie bez emocji...

"Witraże" to czwarty tom serii "Czas na zmiany".
Pierwszy tom "Pocztówki" zabiera nas na wakacje na Wyspy Kanaryjskie. Jest styczeń w Polsce zimno, a taki wyjazd wydaje się czymś cudownym. Żyć nie umierać. Jednak nie zawsze jest tak cudnie, a do głosu dochodzą pierwotne instynkty, skrywane sekrety i ukrywane kłamstwa.
Drugi tom "Widoki" przedstawia nam naszych bohaterów po dziesięciu latach od słynnych wakacji. Są mądrzejsi, doświadczeni, ale czy są szczęśliwi?
Trzeci tom "Lustra" to wchodzenie naszych bohaterów w nowe życiowe rolę, awans czy zostanie matką, jest nadal pościg za marzeniami i tajemnica odnalezionych dokumentów.
Czwarty i ostatni już tom to w dalszym ciągu opowieść o sile przyjaźni. Mija dwanaście lat od pierwszego spotkania naszych bohaterów. Co u nich słychać? Co się zmieniło? Co zaskoczyło?

Autorka stworzyła świetną serię.
Pierwsze tomy czytałam dawno temu i teraz kiedy dołączyły do nich kolejne inaczej postrzegam te historie.
Przede wszystkim autorka stworzyła świetne portrety psychologiczne naszych bohaterów. Każdy z nich jest inny, podejmuje różne wybory, nie zawsze sensowne, a jednak przez te wszystkie lata jest coś co ich wciąż łączy.
To przyjaźń, kiedyś młodzieńcza, szalona, a z biegiem czasu prawdziwa i dojrzała.
Lubię książki autorki, które oprócz fabuły dają czytelnikowi chwilę na przemyślenia, na odniesienie do swego życia. Książki czyta się szybko i czas z nimi spędzony nie będzie straconym.
Zazdro...