Verwesung

Name: Verwesung
Rating: 7.77 (112 reviews)
ISBN: 9783805208673

Simon Beckett

7.8 /10

Ocena 7.8 na 10 możliwych
Na podstawie 112 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.8 /10

Ocena 7.8 na 10 możliwych
Na podstawie 112 ocen kanapowiczów

Opis

Tief vergraben schlummert die Wahrheit.

Das Zimmer ist ein Trümmerhaufen, die junge Frau grausam zugerichtet. Neben der Leiche findet man den Mörder, blutverschmiert: Schon lange steht Jerome Monk im Verdacht, drei junge Frauen getötet zu haben. Als er nun alle vier Morde gesteht, ist niemand überrascht. Doch Monk weigert sich zu verraten, wo er die Leichen vergraben hat. Auch der Einsatz des forensischen Anthropologen, Dr. David Hunter, bringt keine neuen Erkenntnisse.

Acht Jahre später gelingt Monk die Flucht aus dem Zuchthaus. Panik befällt die Anwohner der Gegend. David Hunter versucht, Monk zu stoppen. Doch der kennt sich in der nebligen Einsamkeit des Dartmoor besser aus als jeder andere ...

Tytuł oryginalny: The Colling of the Grave

Data wydania: 2012-07-20

ISBN: 978-3-8052-0867-3, 9783805208673

Język: niemiecki

Wydawnictwo: Rowohlt Taschenbuch

Cykl: Dr David Hunter, tom 4

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 443

dodana przez: sab36pik

Mamy 6 innych wydań tej książki

Autor

Simon Beckett

Urodzony 20 kwietnia 1960 roku w Wielkiej Brytanii (Sheffiled)

Brytyjski dziennikarz i pisarz. Jest żonaty i obecnie mieszka w Sheffield. Autor porażających literackich thrillerów Chemia śmierci, Zapisane w kościach, Szepty zmarłych z doktorem Hunterem, który "wie o śmierci wszystko i umie skłonić zmarłych do z...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Simon Beckett

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Wołanie grobu

WYBÓR REDAKCJI

3.01.2021

David Hunter, będąc członkiem ekipy dochodzeniowej, brał udział w sprawie dotyczącej seryjnego mordercy kobiet. Nie wszystkie ciała ofiar zostały odnalezione, jednak sprawca i tak został skazany. Po 8 latach od tych wydarzeń morderca ucieka z więzienia, a członkowie uprzednio stworzonej grupy śledczej ponoszą śmierć. Czy doktor Hunter również znaj... Recenzja książki Wołanie grobu

@oczytanakryminolog × 11

Poszukiwanie grobu

26.03.2020

Juz drugi raz rozpoczynam przygodę z serią od ostatniego tomu. Poznajemy przeszłość bohatera oraz wracamy do nierozwiązanej sprawy sprzed lat. Mimo, że nie miałam znajomości poprzednich tomów o Davidzie Hunterze nie przeszkadza to w czytaniu. Jednak dla własnej ciekawości przy możliwości zapoznam się z poprzednimi częściami, aby sprawdzić czy było... Recenzja książki Wołanie grobu

@Bookmaania × 9

Co mówią zmarli?

25.04.2020

Książka została podzielona na dwie części. Cofamy się w czasie o 8 lat. Hunter, Kara i ich córeczka Alice tworzą szczęśliwą rodzinę. Wszystko układa się świetnie. Kariera zawodowa Huntera rozwija się błyskawicznie, również Karze układa się w pracy. Małżonkowie zaczynają myśleć o powiększeniu rodziny. David bierze udział w sprawie Jerome Monk... Recenzja książki Wołanie grobu

@coolturka104 × 7

Przeszłość zawoła głośniej

23.11.2019

Kolejna bardzo dobra powieść Simona Beckett. Mrożąca krew w żyłach opowieść o seryjnym mordercy z torfowisk odciśnie piętno w pamięci; jednak nie każdemu czytelnikowi przypadnie do gustu proza autora . BAGIENNE POSZUKIWANIA ZAGINIONYCH CIAŁ Jerome Monk został skazany za brutalne zabójstwa na czterech kobietach. Anatomopatolog sądowy David Hunter ... Recenzja książki Wołanie grobu

@anetakul92 × 5

Zobacz wszystkie (14) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Eli1605

2024-06-14

8 /10

Przeczytane 2024 Zagraniczni autorzy 2024

David Hunter, antropolog sądowy ponownie zostaje wciągnięty w wir kryminalnych wydarzeń. Akcja spokojnie się rozwija, napięcie rośnie i wywołuje niepokój, lęk. Są chwile, że wydaje się nawet, że David spotkał kobietę, która mogłaby wypełnić lukę w jego życiu osobistym. Niestety dopuściła się ona wielu kłamstw, szantażu, ukrywania posiadanej wiedzy. Dla Davida pewne wartości są święte i nie potrafi tego wybaczyć kobiecie. Czy szkoda, że nie ułożyło się im? Chyba nie, David Hunter jest samotnikiem i nie wiadomo, czy w jego życiu jest jeszcze miejsce na miłość? Na polu zawodowym Hunter się realizuje i poświęca swojej pracy cały swój czas. Oprócz wiedzy antropologicznej posiada jeszcze detektywistyczne zacięcie. Udało mi się już wypożyczyć kolejną powieść z cyklu i z całą pewnością wkrótce po nią sięgnę.

× 21 | link |

@Meszuge

2021-08-07

6 /10

Kiedy wraca się do przyzwoitego pisarstwa po lekturze kilku pozycji polskich królowych sensacji i mistrzów kryminału, można odpocząć od wielu niedostatków, które cechują naszych autorów i mankamentów ich tzw. dzieł. Zresztą… lipnej literatury na polskim rynku książki pojawia się coraz więcej i nie są to tylko produkcje naszych autorów. Czy to miałoby oznaczać, że „Wołanie grobu” jest jakimś arcydziełem? Ależ skądże! To tylko tamte…

Bohaterem „Wołania grobu” jest doktor David Hunter, antropolog sądowy, pracujący na uczelni, ale przyjmujący też specjalne zlecenia policji. Druga osoba dramatu to Sophie Keller, psycholożka, także pomagająca policji w odnajdowaniu miejsc ukrycia zwłok oraz profilowaniu.

Na wrzosowisku Dartmoor odnalezione zostały szczątki ludzkie. Okazuje się, że to zwłoki jednej z ofiar seryjnego mordercy i psychopaty, ogromnego potwora, Jerome'a Monka. Policja przywozi go na wrzosowisko, bo obiecał wskazać miejsce, w którym ukrył zwłoki dwóch innych dziewcząt, bliźniaczek. Monk wykorzystuję sytuację, by próbować ucieczki.

Okolice Dartmoor Beckett opisał tak plastycznie, że od razu musiałem wyszukać w sieci zdjęcia tych okolic.

Fabuła powieści przeskakuje w tym momencie o lat osiem. Huntera spotkała osobista tragedia, Sophie zamieszkała z okolicach Dartmoore i zajęła się garncarstwem… Wtedy z więzienia ucieka Jerome Monk i nikt, kto zajmował się jego sprawą, nie jest już w pełni ...

» czytaj dalej

× 6 | link |

@denudatio_pulpae

2019-11-24

7 /10

Przeczytane Thriller/kryminał/sensacja Mam w domu 📚

"Wołanie grobu" przeniesie nas najpierw do okresu, w którym doktor Hunter był szczęśliwym mężem i ojcem. Autor uchyli rąbka tajemnicy i dowiemy się sporo o okolicznościach tragedii, która naznaczyła głównego bohatera tej serii. Będę okropna, wiem, ale dramatyzm tej sytuacji chyba trochę wymknął się Beckettowi spod kontroli. Życie pisze przeróżne scenariusze, ale wiecie, brakowało tylko, żeby Hunter oślepł do kompletu (tak, stanowczo czytam za dużo Kinga :P).

Samo śledztwo i postać Jerome'go Monka działa na plus tej książki, szkoda tylko, że było tak mało antropologii i grzebania się w szczątkach, a za dużo biadolenia i glinianych garnków. Nie zapałałam zbyt wielką sympatią do Sophie Keller, chyba to widać. Pomysł na zagadkę, prowadzenie akcji i zakończenie - dobre, ale bez szaleństw, czułam od początku kto może mieć coś za pazurkami.

Podsumowując - dla mnie trochę słabsza od poprzedniczek, ale nadal dobra książka z doktorem Davidem Hunterem w roli głównej. Jestem bardzo ciekawa jak wypadnie kolejna część, na którą autor kazał nam tak długo czekać.

× 6 | link |

@sandrajasona

2019-11-09

7 /10

Przeczytane Przeczytane w 2016

Autor trzyma w napięciu i chociaż przez całą powieść mamy na widelcu jednego, oczywistego sprawcę, pod koniec okazuje się, że .... No właśnie, niestety tutaj się zawiodłam, od początku spodziewałam się tego. Nie ukrywam, po raz kolejny, pisarz zachwyca stylem,opisami, lecz niestety ujawnia się pewien schemat. No i jakoś mało śmierci, bardziej jest to opis życia doktora Davida Huntera. Nie tego się spodziewałam, ale za same chęci gwiazdka więcej.

× 5 | link |

@beata87

2019-11-17

7 /10

Przeczytane

Bardzo dobra powieść kryminalna. Wprawdzie miejscami nieco niekonsekwentna i chaotyczna, nieco przewidywalna, postaci zbyt oczywiste w wyrazie, ale intryga ciekawie poprowadzona, wciągnęła mnie i zaciekawiła. Powieść nieco słabsza od poprzednich części cyklu, ale zawiera sporo informacji o przeszłości Davida.

× 5 | link |

@Sargento_Garcia

2019-11-15

7 /10

Przeczytane kryminał Sensacja thriller

Odnoszę wrażenie, że z każdym kolejnym tomem cyklu tempo akcji zwalnia.

× 4 | link |

@esclavo

2020-05-03

8 /10

Przeczytane

Ja już czytałam kiedyś tę książkę. W innym wydaniu, w innym tłumaczeniu. Może to kogoś zdziwi lub zaskoczy, jednak powrót do tej samej lektury, na torfowiska, do drużyny doktora Huntera sprawił mi tyle samo przyjemności co za pierwszym razem.

Pisząc o przyjemności, mam tu na myśli świetne pióro autora, lekki styl w którym przedstawia studium rozkładu zwłok. I pewno osoby delikatniejsze, niegustujące w kryminałach się ze mną nie zgodzą, ale dla mnie ten temat jest fascynujący. I chociaż nie jest to publikacja naukowa, to paru ciekawostek można się dowiedzieć. Ale wracając do Huntera - w tej części autor pokaże nam trochę życia prywatnego Davida, które trochę pomiesza się ze śledztwem. Fakt, jest to już 4 tom, jednak każdą część można swobodnie czytać bez znajomości poprzednich. Każda opowiada o innej sprawie. Jednak zapewniam, że po przeczytaniu jakiejkolwiek książki Becketta będziecie musieć zadrobić całą twórczość autora.

Jak dla mnie "Wołanie grobu" to świetny antropologiczny kryminał, z cieżką, deszczową atmosferą, który trzyma w napięciu do ostatniej strony. Uwielbiam głównego bohatera, ciekawi mnie temat ludzkiego ciała tuż po śmierci, a Simon Beckett genialnie o tym opowiada.

× 3 | link |

@EwaK.

2023-12-28

6 /10

Przeczytane

Uwaga - przykuta i to jedyny bezdyskusyjny plus.
Wrzosowiska - złowrogie, ale nie tak klimatyczne, jak oczekiwałam.
Napięcie - budowane, budowane, ale bez stuprocentowego efektu. Bywa nudnawo.
Antropologia - niby trochę jej jest, ale gdzieś się rozmywa.
Zagadka kryminalna - przewidywalna.
Śledztwo - mocno zredukowane.
Przebieg zdarzeń - niewiarygodny.
Policja - ciapowata, aż wstyd!
Cała historia - zaczyna się nieźle, ale potem nieciekawa.
Styl - przewyższa treść, jak to się stało?
Czytelnik (czyli ja) - zaskoczony. Bylejakością tego tomu i prezentowanej historii.
Moja czytelnicza satysfakcja - nie osiągnięta.

„Wołanie grobu” w porównaniu z poprzednimi tomami, to jakiś wypadek przy pracy. Panie Autorze, bardzo proszę o dawnego Huntera, antropologa sądowego i o tajniki jego intrygującego fachu. Żeby kolejny tom, tak jak trzy pierwsze

× 3 | link |

@Natula

2011-06-15

7 /10

Przeczytane

Książkę czyta się rewelacyjnie, styl autora jest niepowtarzalny, lekki, tekst chłoniemy jak gąbka wodę, narzucamy sobie tempo, nie ma czasu na nudę, na przestoje, akcja goni akcję. W książce najbardziej urzekają mnie opisy, są niesamowicie realistyczne, kiedy Hunter wędrował podziemnymi jaskiniami, nabawiłam się klaustrofobii, czułam tą wszechogarniającą wilgoć, ciasnotę i ciemność powodującą ból oczu. Czytając wtapiamy się w akcję, niesamowite uczucie.

× 3 | link |

@ziellona

2020-02-13

4 /10

Przeczytane

Lubię Becketta. Naprawdę go lubię. Ale zaczyna mi się wydawać, że opinię o nim mam przez, tak zwane, zasiedzenie. Zaczęłam bowiem od świetnego kryminału biochemicznego, drugi też był niezły, acz nieco gorszy. A potem? Potem zaczęła się równia pochyła. Podobnie, acz zupełnie inaczej, było z Tess Gerritsen - zaczęło się od genialnego thrillera "Żniwa", potem kryminały z flakami na wierzchu i słabe kryminalnie romanse.
Tylko, że... Tess Gerritsen każdą książką, która jest spoza sekcyjnego stołu, otwiera nowy gatunek. Lepiej-gorzej, ale wciąż na dobrym poziomie.
A Beckett?
Ciągnie tą swoją historię, jak przysłowiowe flaki z olejem. Flaki, które coraz mniej mają wspólnego z "sekcyjnymi flakami". Z całego Becketta, którym się zafascynowałam w zeszłym roku, zostały jedynie muchy plujki... A właściwie ich larwy.

Podsumowując - rzewnie, nudnie, coraz więcej wstawek (przepraszam wszystkie panie) typowo babskich... Bardzo dobrze, że do "czytania" wzięłam audiobooka. Kuchnia posprzątana, Beckett "przeczytany", odłożony i zapomniany.
Została mi ostatnia książka Becketta i mam szczerą nadzieję, że ją też czyta Filip Kosior, bo jak nie... to odkładam nie zaczynając nawet...
Filip Kosior zdecydowanie ratuje świat doktora Huntera :)

× 2 | link |

@calamitas

2014-04-06

5 /10

Przeczytane

Jestem trochę rozczarowana. Tak jak poprzednie powieści autora wzbudzały mój zachwyt, tak tą mogłabym podsumować jedynie wzruszeniem ramion. Rzeczywiście przez większą część książki fabuła wlecze się, a właściwie wlecze czytelnika. Pod koniec za to jest zryw akcji, który jednak mnie wydał się banalny i jakiś taki wymuszony. Trochę szkoda czasu.

× 2 | link |

@Martynka86

2013-07-03

5 /10

Przeczytane

Książka słaba. Odniosłam wrażenie, że autor zamiast na rozwoju akcji skupiał się na tematach pobocznych, mniej ważnych. Dopiero pod koniec zaczyna się coś dziać. Powieść o wiele gorsza niż "Zapisane w kościach".

× 2 | link |

@bunia

2011-11-01

8 /10

Przeczytane

Najsłabsza jak do tej pory książka tego autora, bardzo przewidywalna. Przy "Chemii śmierci" wypada dosyć blado, a może czas już zakończyć serię z Davidem Hunterem? Czekam powiew nowości w pisarstwie Becketta:)

× 2 | link |

@paula1456

2021-10-18

9 /10

Przeczytane

Nie mogę uwierzyć, że to było już czwarte spotkanie z doktorem Hunterem i jego przygodami. Od razu pragnę nadmienić, że po poprzednim tomie miałam mieszane odczucia. Jeżeli pamiętacie moją recenzję, to pisałam wam, że przez połowę książki czułam się rozczarowana i nieco znudzona, bowiem to nie był taki Beckett do jakiego przywykłam! Ale pod koniec akcja znów nabrała takiego tempa, że musiałam mocno się trzymać fotela, bo inaczej spadłabym z niego z wielkim hukiem. A jak było w przypadku czwartego tomu przygód doktora Davida?

Początkowo akcja ukazana jest na podstawie tego, co wydarzyło się osiem lat wcześniej. Zostaje odnaleziony grób młodej i bestialsko zamordowanej kobiety. Doktor Hunter bada jej ciało. Jednocześnie do zabicia czterech kolejnych dziewczyn przyznaje się odrażający mężczyzna. Przyznaje do winy, obiecuje, że pokaże, gdzie je pochował, ale udaje mu się uciec. Dochodzenie zostaje ostatecznie przerwane, a inni wracają do normalnego życia. Ale, niestety, w życiu naszego bohatera wydarzy się coś, co zmieni jego życie i to diametralnie. Kolejne wydarzenia zostały ukazane już na bieżąco. Morderca znów przebywa na wolności. Doktor David zostaje wezwany do Dartmoor. To samo mroczne miejsce, te same wrzosowiska i torfowiska. Ta sama mgła, a co najważniejsze, ci sami ludzie, z którymi David Hunter pracował osiem lat wcześniej. Ta sama pani psycholog policyjna, która sprawia obecnie wrażenie, jakby się czegoś bardzo obawiała… I ten sam morderca, na wolności...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@n.czyta

2021-09-01

7 /10

Przeczytane

Lubicie nieodgadnięte historie? Albo takie z dreszczykiem? Takie, gdzie czekacie na rozwiązanie zagadki?

"Każdy ma jakąś przeszłość. Nieważne, czy dobrą, czy złą, ona czyni nas tym, kim jesteśmy."

Jest to już czwarta książka z przygodami Davida Hunta, a dla mnie... pierwsza. Ale to w niczym nie przeszkadzało. Główny bohater wyrusza do Dartmoor celem obejrzenia zwłok jednej z ofiar seryjnego mordercy Monka. A może także znaleźć kolejne ofiary. Operacja jednak się nie udaje, a Hunter przez 8 lat nie wraca nawet myślami do tej sprawy. Kiedy morderca ucieka z więzienia, cała ekipa sprzed 8 lat jest na jego celowniku. Czy uda im się znaleźć Monka szybciej niż on znajdzie ich?

Książkę czytało i słuchało się bardzo dobrze i przyjemnie. Podobno jest to gorsza część od swoich poprzedniczek, ale i tak uważam że bardzo dobry thriller. Dużo się dzieje, nic do końca nie jest jasne. Główny bohater wydaje się mieć głowę na karku, chociaż tutaj bardziej miałam go za detektywa niż za antropologa, ponieważ sam, na własną rękę chciał odgadnąć zagadkę. Dodatkowo, prawie żadna postać nie pałała miłością do Hunta, co potęgowało moje odczucia, że jest bardziej upierdliwy niż powinien. Średnio mi się też podobała relacja Davida z Sophie, jakby takie uwiązanie do relacji bez przyszłości... Ale ogólnie oceniam na plus tę historię.

Myślę że nadrobię jeszcze wcześniejsze części, bo bardzo podobał mi się styl autora.

× 1 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej