Name: Tektonika uczuć
Rating: 8.64 (103 reviews)
ISBN: 9788324010349

Tektonika uczuć

Éric-Emmanuel Schmitt

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 103 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.6 /10

Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 103 ocen kanapowiczów

Opis

Literacka perełka autora Małych zbrodni małżeńskich. Błyskotliwa wiwisekcja ludzkich dusz.
Richard i Diane są w sobie szaleńczo zakochani i wkrótce zamierzają się pobrać. Chociaż... może nie tak szaleńczo, jak się wydaje. A z tym ślubem to też nic pewnego... Tak naprawdę, to myślą o rozstaniu. Czego oni właściwie chcą?
Błyskotliwy dramat Schmitta, pełen ciągłego napięcia między dwojgiem bohaterów, to laboratoryjna analiza mechanizmów manipulacji. Wśród intryg i podchodów, aluzji i podtekstów Schmitt kolejny raz pokazuje, że najsilniejszych uczuć nie można od siebie odróżnić i wszyscy nosimy maski.
Bo miłość to nieustająca gra.

Tytuł oryginalny: La tectonique des sentiments

Data wydania: 2008

ISBN: 978-83-240-1034-9, 9788324010349

Wydawnictwo: Znak

Kategoria: Dramat

Stron: 100

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Éric-Emmanuel Schmitt

Urodzony 28 marca 1960 roku we Francji (Sainte-Foy-lès-Lyon)

Francuski dramaturg, eseista i powieściopisarz, z wykształcenia filozof. Mieszka w Brukseli. Uczęszczał do École normale supérieure, jednej z przodujących francuskich uczelni humanistycznych. Zdobył tam najbardziej prestiżowy z francuskich certyfik...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Éric-Emmanuel Schmitt

Recenzje

Miłość–niemiłość

8.01.2022

Kiedy kobietę trzyma przy życiu czyjaś miłość, i nagle ta miłość zostaje jej odebrana, żeby nie umrzeć, musi zamienić to uczucie na inne, równie silne: nienawiść. 2021 rok zaczęłam z powieścią Erica-Emmanuela Schmitta i skończyłam z utworem dramatycznym autora. Tektonika uczuć to dramat, tragedia i komedia jednocześnie. Dramat uczuć, komedia cha... Recenzja książki Tektonika uczuć

@Possi × 12

Tektonika uczuć

24.06.2012

W ostatnim czasie w moje ręce zupełnie przypadkowo trafiła książka pt. „Tektonika uczuć”. Zainteresowała mnie metafora zawarta w tytule utworu i jak się później okazuje jest ona całkowicie trafnym określeniem wydarzeń mających miejsce w dziele. Sięgnęłam po tę książkę również z powodu jej twórcy, którym jest Eric- Emmanuel Schmitt, wybitny autor... Recenzja książki Tektonika uczuć

@Rozalinda

Tektonika uczuć

13.11.2010

Mam za sobą już kilka dzieł Schmitta, ale chyba jeszcze żadne nie zaskoczyło mnie tak bardzo, jak 'Tektonika uczuć' - i to zarówno pod względem formy, jak i treści. Głównych bohaterów jest dwoje - kobieta i mężczyzna, Diane i Richard - szaleńczo w sobie zakochani, nie potrafiący znieść nawet kilkuminutowej rozłąki. W skutek paru niedomówień, głupi... Recenzja książki Tektonika uczuć

@milagros

Troche o miłości

17.07.2011

Niekiedy w ogóle jej nie dostrzegamy. Często przychodzi do nas znienacka, spada jak grom z jasnego nieba. Czasami mijamy się z nią codziennie i nie zdajemy sobie sprawy z jej istnienia. Zdarza się i tak, że latami próbuje zdobyć nasze zaufanie, stopniowo wkradając się do naszego serca. Miłość bo o niej właśnie mowa zawsze jest magiczna, nie dająca... Recenzja książki Tektonika uczuć

@Stayrude

Zobacz wszystkie (9) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Catta

2021-12-26

6 /10

Przeczytane Półka M Babskie U M&J Z antykwariatu Przeczytane w T. Lit. francuska

Głupia Diane uważa, że jest jak mężczyzna, silna, waleczna, twarda. Cóż, utkana przez nią intryga mocno przeczy tej rzekomej męskości i sile charakteru, i to od samego początku. Rozpoczęła idiotyczną grę w zaburzenia w komunikacji pomiędzy nią a partnerem i na własne życzenie dostała to, czego tak się obawiała, bo partner wyzwanie przyjął. I ta idiotka brnie w to dalej, pławiąc się w zranionych uczuciach i rozwija mściwą intrygę, posługując się w niej innymi osobami, wszystkich dokoła traktując przedmiotowo. Paskudne babsko.

I dałabym wyższą ocenę, bo zasadniczo dramat jest bardzo dobry, gdyby nie ckliwe zakończenie. "Kocham cię, Diane" spowodowało dysonans poznawczy. Bo nie wiem, czy szlachetny Richard sam nie wie, kogo w końcu kocha i powinien się na którąś zdecydować, czy też może miało to oznaczać "nie życzę ci źle", choć według mnie to dwa różne znaczenia, czy po prostu nie rozumiem pewnych rzeczy, bo nie znoszę komplikowania relacji międzyludzkich.

× 2 | link |

@jenny777

2018-12-17

8 /10

Przeczytane

Kto już zdążył poznać Schmitta - wie czego oczekiwać. A ten kto nie zna, powinien po niego sięgnąć, aby się przekonać.
Mam takie momenty, gdy łapie mnie kryzys czytelnika. Zaczynam kilka książek i absolutnie żadna (nawet ta będąca arcydziełem w ocenie innych) mnie nie wciąga. Wiem, że wtedy powinnam sięgnąć po książki Schmitta. Nie dość że połyka się je migiem, człowiek zawsze po ich przeczytaniu czuje się lepiej. A to niezwykły dar.
Nie inaczej było w tym przypadku. Niby jest to historia niezobowiązująca. Ale z każdej spisanej ręką autora książki - czy to dramat, czy to powieść - przesiąka życiowa mądrość. Lubię, lubię, lubię. I zapewne kiedyś tu wrócę.

× 1 | link |

@pokrecona120

2013-02-25

10 /10

Sięgnęłam po kolejną opowieść tego autora i nie wiem jak opisać moje uczucia teraz,po przeczytaniu tej książki... Na pewno potwierdziło się moje przekonanie- jak cienka jest granica jaka dzieli miłość i nienawiść.... Jak bardzo urażeni dumą, potrafimy pokrzyżować życie sobie i innym. Czasami wystarczy po prostu kochać i nie zastanawiać się nad tym,czy coś się zmienia,czy coś odchodzi...musimy dbać o uczucia i miłość...a nie będzie bólu,fałszu oraz kłamstw. Wiele osób jest jednak podobnych do bohaterki tej opowieści.Wiele rzeczy dociera do nich za późno... Powieść zawiera też bardzo mądrą myśl...,,Nie ma ludzi dobrych i złych,są tylko złe albo dobre uczynki.I ludzie,którzy miotają się między nimi" Polecam!

| link |

@Liliowa

2011-01-24

8 /10

Przeczytane

Miłość Diane i Richarda była niewątpliwie bardzo piękna, ostatnia scena mocno mnie wzruszyła, nasunęła mi pewne refleksje. Aczkolwiek rozczarowała mnie nieco forma utworu - nieszczególnie przemówiła do mnie "Tektonika..." jako dramat, pisana z podziałem na role. Brakowało mi głosu narratora, rozbudowanych opisów. Być może urok całej tej opowieści tkwi właśnie w jej prostocie, lecz ja osobiście troszeczkę się zawiodłam. Niemniej jednak polecam, zdecydowanie warto przeczytać.

| link |

@rebel_girl86

2008-12-29

8 /10

Przeczytane

Nie wiem co napisać, książka dobra i wciągająca. Zachowanie głównej bohaterki wzbudziło we mnie tyle emocji, że postanowiłam usiąść po całym dniu pracy i przeczytać ją jednym haustem. Naprawdę dawno się tak nie emocjonowałam żadną książką, a na końcu poleciały mi łzy...Co sądzicie o zachowaniu głównej bohaterki? Gdyby nie głupi duma, to nie musieliby przechodzić przez to wszystko, żeby usłyszeć "Kocham Cię"...

| link |

@Castiel

2012-05-23

10 /10

Przeczytane

Jednym słowem: świetna! Schmitt genialnie pokazuje różnice w damskiej i męskiej psychice, a także odwieczne niezrozumienie się obydwu płci. Często nie zdajemy sobie nawet sprawy z tego, jak bardzo się oszukujemy. "Tektonika uczuć" jest błyskotliwa, genialna i skłania do refleksji. Warto ją poznać :)

| link |

@rosamund

2010-07-04

Przeczytane

muszę przynać, że zakochałam się w twórczośći Schmitta. Wszystkie jego książki, które do tej pory przeczytałam są prawdziwe, głębokie, a jednocześnie zadziwiająco lekkie. Szkoda mi Diane i tej jej nieufności do Richarda. PS. Mogę wiedzieć, które ze zdań jest twoim mottem Miska199222?? :D

| link |

@kejti1

2011-05-23

10 /10

Przeczytane

Początkowo byłam trochę negatywnie nastawiona, wydało mi się, że zakończenie będzie jest oczywiste. A tu jednak psikus! :) Po przeczytaniu jeszcze nie mogę wyjść z refleksji. Rzeczywiście, komplikowanie uczuć nie wychodzi na dobre.

| link |

@miska199222

2010-05-29

10 /10

Przeczytane

Świetna i bardzo Schmittowa. Bardzo prawdziwa, często tak jak bohaterka cos sobie wmawiamy, a potem co staje się prawdą. Zakończenie zaskakujące, a jedno ze zdań wypowiedzianych przez bohaterkę jest moim mottem.

| link |

@dustfinger

2011-05-31

10 /10

Przeczytane

W życiu bym nie powiedziała, że ta książka tak bardzo mi się spodoba. Spodziewałam się zupełnie czegoś innego i cieszę się, że znowu się pomyliłam. Gorąco polecam wszystkim, bo naprawdę warto przeczytać.

| link |

@Groch

2010-10-21

Przeczytane

Świetna książka! Zmusza do postawienia sobie pytania, czy my-kobiety powinnyśmy sobie tak komplikować życie :) Opowiada, o prawdziwych relacjach kobieta-mężczyzna. Zaskakująca i przewrotna. Polecam.

| link |

@xNiedostepnax

2010-04-06

10 /10

Przeczytane Wypożyczone, bądź pożyczone

Druga książka Schmitta, po "Oskarze i Pani Róży", którą przeczytałam. Przyznam szczerze, że z nie mniejszym zachwytem. Interesująca, łatwo i szybko się ją czyta. Mnie również zaskoczył koniec :)

| link |

@justkach1986

2012-10-29

8 /10

Przeczytane

Spodziewałam się czegoś lepszego. Irytowała mnie gł. bohaterka Diane. Mimo drobnego rozczarowania nie żałuję tych dwóch godzin spędzonych na czytaniu tej książki, była ciekawa i wciągająca.

| link |

@blondynka

2010-09-22

Chwila z tą książką była najrozsądniej wykorzystaną godziną pewnego leniwego dnia. Nie przepadałam za "sztukami" do czytania, ale Schmitt potrafił mnie do nich przekonać !!! Polecam !!!

| link |

@dasti03

2009-10-19

8 /10

Przeczytane

ciekawy dramat, który czyta się jednym tchem - porusza ważne problemy, z którymi człowiek boryka się w związku i pokazuje zgubne skutki manipulacji; świetny tytuł - przykuwa uwagę

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Kiedy mają mówić o uczuciach, poeci często odwołują się do geografii, bo albo chcą znaleźć drogę, albo - przeciwnie - zabłądzić.I tak już w starożytności dawali rzekom nazwę "zapomnienie" i odnajdywali rajskie ogrody, a w wieku siedemnastym narysowali Mapę Czułości, plan podpowiadający zalotnikowi, jak dotrzeć do ukochanej w krainie miłości, ziemi, wokół której kłębi się niebezpieczny i wzburzony ocean kipiący namiętnościami. Obecnemu stanowi naszych uczuć wciąż zagraża promieniotwórcza siła podświadomości - plastycznej, ruchliwej w stanie nieustannego wrzenia. Wystarczy, że lekko drgnie jedno uczucie, a już wszystko zaczyna się trząść i przemieszczać, następują kolejne zmiany i wybuchają katastrofy. Od sielankowej Mapy Czułości wolę brutalną, zmienną, dynamiczną, otwartą na przygodę, na przypadek tektonikę uczuć, w której wszelki porządek okazuje się tymczasowy, spokój iluzoryczny, w której życie bezustannie cyzeluje swoje dzieło budowy i zniszczenia.”

“Kto jest dobry? Kto zły? Nie ma ludzi dobrych i złych, są tylko złe albo dobre uczynki. I ludzie, którzy miotają się między nimi.”

“Pycha jest zaraźliwa. Jeśli jedna ze stron ją okazuje, druga natychmiast się zaraża.”

“Człowiek jest tak cudownie skonstruowany, że zawsze zrzuca winę na innych. Albo przynajmniej wynajduje sobie okoliczności łagodzące.”

“Autor staje się stary dopiero wtedy, kiedy już nie przemawia do młodych.”

Przeglądaj

Dodaj cytat

Tektonika uczuć

Opis

Autor

Pozostałe książki:

Gdzie kupić

Moja Biblioteczka

Recenzje

Miłość–niemiłość

Tektonika uczuć

Tektonika uczuć

Troche o miłości

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

Cytaty z książki