Tango

Sławomir Mrożek
8.3 /10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 203 ocen kanapowiczów
Tango
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.3 /10
Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 203 ocen kanapowiczów

Opis

Nic w tej sztuce nie jest na swoim miejscu. Wnętrze pokoju, który poznajemy w pierwszym akcie, jest absurdalną mieszanką wszystkiego z wszystkim. Na stole stoją "talerze, filiżanki, sztuczne kwiaty, resztki jedzenia, a także kilka nie dających się ze sobą logicznie połączyć przedmiotów, jak duża pusta klatka na ptaki bez dna, jeden bucik damski, bryczesy". Tak jest w całym pomieszczeniu, przypominającym raczej to, co się składa na przypadkową zawartość każdej piwnicy, gromadzoną przez lata, a nie wyposażenie współczesnego mieszkania.
Data wydania: 2010
ISBN: 83-7392-142-7, 8373921427
Wydawnictwo: Noir sur Blanc
Kategoria: Dramat polski
Stron: 208
Mamy 12 innych wydań tej książki

Autor

Sławomir Mrożek
Urodzony 29 czerwca 1930 roku w Polsce (Borzęcin)
Sławomir Mrożek – polski dramatopisarz, prozaik oraz rysownik. Autor wielu satyrycznych opowiadań i utworów dramatycznych o tematyce filozoficznej, politycznej, obyczajowej i psychologicznej. Jako dramaturg zaliczany do nurtu teatru absurdu. Urodzi...

Pozostałe książki:

Tango Emigranci Wesele w Atomicach Czekoladki dla Prezesa Baltazar. Autobiografia Słoń Artysta Dziennik powrotu Maleńkie lato Dziennik 1962-1969. Tom 1 Krótkie, ale całe historie. opowiadania wybrane Listy 1956-1978 Słoń, Wesele w Atomicach Tango ; Słoń ; Wesele w Atomicach ; Woda Człowiek według Mrożka Dzieła zebrane. Tom 2. Opowiadania i Donosy 1980-1989 Dzieła zebrane. Tom 9. Opowiadania 1953-1959 Listy 1959-1998 Listy 1965-1996 Małe listy Smak wolności Tango z samym sobą Tupcio Chrupcio nie chce jeść Ucieczka na południe Uwagi osobiste Amor Duchy na dachu. Groteski Indyk Listy 1963-1975 Listy 1964-1988 Małe prozy Miłość na Krymie Moniza Clavier Mrożek w obrazach Opowiadania Opowiadania 1990-1993. Dzieła zebrane. Tom 1 Opowiadania : 1974-1979 Opowiadania T 1-3 Polska w obrazach i inne polskie cykle Rysunki Sztuki odnalezione. Małe i mniejsze Tango, Woda W emigracyjnym labiryncie. Listy 1965-1982 Wielebni : przedstawienie[!] w dwóch aktach Wybór dramatów. Tom 1 Wybór dramatów. Tom 2 Z dziejów cnoty. Szpilki 1935-85 Zagadki bytu Dziennik - wybór 1962-1989 Dziennik. Tom 2. 1970-1979 Dziennik. Tom 3. 1980-1989 Dziura w moście. Wybór satyr Epoka "Szpilek" 1974-1982 Listy 1959-1994 Listy 1970-2003 Opowiadania 1953-1959 Opowiadania 1960 - 1965 Opowiadania i Donosy Pamietnik Ucieczka na południe Policja Przez okulary 1960 - 1964 Przez okulary 1965-1968 Półpancerze praktyczne Rysunki wybrane Rysunki zebrane Scenopis od wieczności Teatr 1 Teatr 2 Teatr 3 Teatr 4 Teatr 5 Teatr 6 Trzy dłuższe historie Utwory sceniczne Varia T III Jak zostałem recenzentem Varia. Jak zostałem filmowcem Varia. Życie i inne okoliczności Wybór dramatów Wybór dramatów T 1/2 Wybór dramatów i opowiadań Ślad węża
Wszystkie książki Sławomir Mrożek

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Inteligent szuka idei

16.10.2024

'Tango' Mrożka uważam za jeden z trzech najważniejszych naszych powojennych dramatów. Pozostałe to 'Emigranci' tegoż Mrożka i 'Do piachu' Różewicza. Do legendy przeszła polska premiera sztuki w 1965 r. w warszawskim Teatrze Współczesnym w reżyserii Erwina Axera, w której Artura grał Wiesław Michnikowski, wuja Eugeniusza – Tadeusz Fijewski a Edka –... Recenzja książki Tango

@almos@almos × 25

"Z panem?... A wie pan, że nawet i zatańczę."

13.06.2022

Pada deszcz. Włączam pewien utwór na YouTube. W pokoju rozbrzmiewa słynne tango. "To" tango. "La Cumparsita", czyli tango wieńczące dramat Mrożka. Od razu cała opowieść zarysowuje się od nowa w mojej głowie. Szkoła średnia jest już za mną, ale postanowiłam sięgnąć po tekst poznany jeszcze w czasie lekcji przedmaturalnych. "Tango" Mrożka miałam o... Recenzja książki Tango

@milalettere@milalettere × 5

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Possi
2020-09-09
8 /10
Przeczytane Polecam! Książki, które moim zdaniem warto przeczytać! 2020

Moim zdaniem Sławomir Mrożek należy do takich twórców, których nie można nie znać. To jest pisarz, którego zawsze jest mi ciężko rozgryźć. Jego dramaty zawsze mnie zaskakują, ale i pokazują coś, co może nie jest łatwe do nazwania. A mimo to wydaje się znane i bliskie. Czasy się zmieniają, a Tangonadal wydaje się przemawiać i nadal jest aktualne. Obecnie przeczytałamTangopo raz drugi. Dziś jako studentka, trzy lata temu jako licealistka. Ja się zmieniam, aTangonie, ale nadal ukłony w stronę autora, że potrafił pisać w taki sposób. Stworzyć dramat, dla którego oparciem wydaje się chaos, a jednak jest w tym coś, co każe nam stanąć z boku i popatrzeć na swoją rzeczywistość. Tak, ta opinia też jest chaotyczna, ale w tej chwili inaczej nie mogę. To dramat, który wydaje się być jednym wielkim poplątaniem, ale w tych pękach jest opis ludzkiej natury, a może chaosu świata, tamtych czasów, a może i ludzkich wnętrz. Nie wiem, pewnie zależy od indywidualnej interpretacji, ale robi wrażenie. Robi... I chyba z tym słowem Was zostawię.
Klasykę literatury też warto czytać, bo to nie tylko "nudne lektury", ale też takie, które potrafią wprowadzić w zdumienie. Jak ta... .

× 11 | Komentarze (1) | link |
@snaky_reads
2023-01-02
10 /10
Przeczytane

Wobec Mrożka nie miałem wielkich oczekiwań. Mam wrażenie, że kiedyś w podstawówce spotkałem się już z innym jego tekstem i mnie to zraziło. Gdzieś w podświadomości tkwiła myśl, że pióro autora jest niesamowicie ciężkie. Tymczasem miło się zaskoczyłem. Sama tematyka też bardzo ciekawa i można ją odczytywać wielopłaszczyznowo. Nie ze wszystkimi interpretacjami się zgadzam, natomiast "Tango" polecam. Świetne dwie godzinki przyjemności :).

× 3 | Komentarze (1) | link |
@navenien
@navenien
2013-02-25
10 /10
Przeczytane

Ku własnemu zaskoczeniu zdążyłam się i dokształcić i... Pośmiać. Po Gombrowiczu oraz Witkacym, którzy przemówili do mnie nijak (niewątpliwie wielu wyśmiałoby mnie od osoby z ograniczoną inteligencją. Być może tak jest, jednak uważam, że Witkacy jest hipokrytą, dobranoc), Mrożek jak zawsze mile mnie zaskoczył. Bardzo lubię jego opowiadania, a teraz jasno widzę, że z przyjemnością przeczytam również jego dramaty. Brak hipokryzji, a pojęcia i przekaz podobny, co innych pisarzy; pozbawiony przykrej przesady. Przy okazji chciałabym zwrócić uwagę także na coś innego: wydanie książki. To konkretne, pod którym się podpisuję. Piękne, przejrzyste, wygodne, lekkie - rany kota, żeby takich więcej!

× 2 | link |
@Goszka
@Goszka
2014-02-26
10 /10
Przeczytane

Mrożek jak zawsze pokazał klasę. "Tango" jest dla mnie wybitnie dobrą czarną komedią i zdecydowanie najsympatyczniejszą lekturą ostatnich lat. Ciekawie skonstruowane postacie, intrygująco wykreowana przestrzeń i kilka naprawdę trafnych spostrzeżeń na temat naszego społeczeństwa. Mimo upływu czasu "Tango" wciąż jest aktualne. "I coście stworzyli? Ten burdel, gdzie nic nie funkcjonuje, bo wszystko dozwolone, gdzie nie ma ani zasad, ani wykroczeń?". Polecam.

× 1 | link |
@iziu08
@iziu08
2011-12-11
5 /10
Przeczytane nietrafione rekomendacje.

No nie wiem... Przeczytałam ją tylko dlatego, że to lektura, ale jakoś nie jestem przekonana. Owszem, momentami było śmiesznie, ciekawie, ale bardziej się zmęczyłam podczas czytania niż ubawiłam. Nic nie poradzę na to, że nie lubię dramatów... Niemniej jednak wartościowa lektura, poruszająca dość ważny problem, z którą warto się zapoznać, chociażby tylko dlatego, że to Mrożek.

× 1 | link |
@dustderouver
2019-12-01
7 /10
Przeczytane

Jedna z bardzo nielicznych książek, przy których się zaśmiałam i jedyny dramat, który dla mnie jest lepszy w tej formie niż jako ewentualna proza. Uwielbiam i tę groteskę, i te mistrzowskie riposty, i bohaterów (no, oprócz Edka i Eugeniusza). Ulubiony dramat razem z Weselem.

P.S. Ciekawe czemu wyczuwam jakąś delikatną inspirację Ferdydurke.

× 1 | link |
@Cropka
@Cropka
2014-10-11
Przeczytane

Przyznam się, że nie rozumiem geniuszu tej książki. Jak dla mnie jest po prostu słaba. Faktycznie można czuć podziw do tego, jak autor zdołał napisać ją, by była zawsze aktualna. Ale ona jest tak absurdalna... A dialogi są naprawdę kiepskie. Zamiast wybuchać śmiechem, to nie mogłam się powstrzymać, żeby nie klapnąć sobie ręką w twarz z zażenowania.

× 1 | link |
@Zebra
@Zebra
2007-09-03

Hehehe...o rewolucji ale z przekorą. Warto zapoznac sie z "konfliktem pokolen" w ktorym młody konserwatysta walczy ze "starą" awangardą. A jesli chcecie zeby wsze dzieci zostały artystami to znajdziecie tu przepis : biegać nago po lesie, słuchajac muzyki klasycznej ( efekt niegwarantowany)

× 1 | link |
@Sun.shine
@Sun.shine
2012-04-19
10 /10
Przeczytane Ze mną. Na moich półkach

Mimo, że nie lubię dramatu współczesnego ten bardzo mi się spodobał. Artur, jest genialnie napisanym bohaterem, ma w sobie cechy, które rozumiem, ale i takie, którymi gardzę. Każda postać denerwuje, ale zarazem ma w sobie coś z "everymana". Naprawdę, zaskakująco, dobra książka.

× 1 | link |
AG
@Castiel
2012-04-21
8 /10
Przeczytane Responsabilités scolaires...

Bardzo wartościowa lektura, obrazująca, w jakim stopniu absurd rządzi światem. Dzięki pokazaniu typowego wzorca rodziny, możemy w każdym bohaterze cząstkę samego siebie. A i sam motyw rewolucji przedstawiony został bardzo nietypowo, ale ciekawie.

× 1 | link |
@LadyEssex
@LadyEssex
2010-07-30
8 /10
Przeczytane

Bardzo dobra książka. Zgadzam się z poprzednimi wypowiedziami. Niektóre dialogi są świetne, a i temat bardzo ciekawy. Choć to lektura szkolna i większość pewnie jest zmuszona do jej przeczytania, to i tak polecam, bo warto.

× 1 | link |
@Kasiasnoopy
@Kasiasnoopy
2011-04-06
10 /10
Przeczytane

Świetna.Genialna. Choć jest to dość tragiczno-dramatyczny obraz to chwilami naprawdę nie mogłam przestać się śmiać. :) Jest to tak napisane że czułam się jakbym sama trafiła do tego "wariatkowa" Jak najbardziej polecam ;)

× 1 | link |
@LillyAnn
@LillyAnn
2011-05-23
8 /10
Przeczytane

Genialny dramat, dobrze się czyta. Momentami nie mogłam się przestać śmiać. ;-) Jak wiadomo dramat, koniec przypadł mi do gustu. Może troszkę dziwny, ale podobał mi się.

× 1 | link |
@Eleazar
2011-12-05
8 /10
Przeczytane Książki: Lektury szkolne Książki: Polscy autorzy

Dobra, wciąż aktualna i na pewno bardziej przejrzysta od "Ferdudurke", której to nawet przeczytać w całości nie potrafiłem. Generalnie komiczna, na koniec tragiczna.

× 1 | link |
@Morill
@Morill
2009-12-23
Przeczytane

Nietuzinkowy, groteskowy dramat - gratka dla osób znudzonych dokonaniami romantycznych wieszczów :) Jedna z ciekawszych lektur w liceum, zdecydowanie warto.

| link |
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

tylko nie być można doskonale.
Jeżeli sami nie nadamy rzeczom jakiegoś charakteru, utoniemy w tej nijakości.
Tak długo byliście antykonformistami, aż wreszcie upadły ostatnie normy, przeciw którym można się było jeszcze buntować. Dla mnie nie zostawiliście już nic, nic! Brak norm stał się waszą normą. A ja mogę się buntować tylko przeciw wam, czyli przeciwko waszemu rozpasaniu.
Każdy się wstydzi być nieszczęśliwym. To tak jak nie odrobić zadania albo mieć pryszcza. Wszyscy, którzy nie są szczęśliwi, czują się winni jak przestępcy.
Żadnego porządku, żadnej zgodności z dniem bieżącym. Żadnej skromności ani inicjatywy. Tutaj nie można oddychać, chodzić, żyć!
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl