Opowiadania

Zebrane w trzytomowym ekskluzywnym wydaniu opowiadania stanowią najpełniejszy przegląd twórczości nowelistycznej pisarza. Tom pierwszy zawiera utwory z wczesnych jego publikacji: Półpancerzy praktycznych (1953), które chociaż uwikłane w socrealistyczną rzeczywistość, brzmią często jak jej parodia i które z miejsca przyniosły autorowi dużą popularność; Słonia (1957), któremu kilka lat później przyznano we Francji Prix de l'Humour Noir, przez krytyków i samego autora uznawanego za właściwy jego debiut; Wesela w Atomicach (1959), potwierdzającego klasę pisarską młodego autora. Tom zamykają opowiadania z Podwieczorku przy mikrofonie, audycji humorystyczno-satyrycznej Polskiego Radia, cieszącej się wielkim uznaniem wśród rzesz słuchaczy. W drugim tomie znajdują się utwory wydane pierwotnie w zbiorku pt. Deszcz (1962); autor był już wówczas laureatem Nagrody Fundacji im. Kościelskich, przyznanej mu w Szwajcarii; był to ostatni tomik opublikowany przed wyjazdem pisarza do Włoch, który zapoczątkował trzydziestoletnią emigrację. Inne opowiadania z tego tomu ukazały się dopiero w 1975 roku, pod tytułem Dwa listy, kiedy powoli ustępował w Polsce zakaz publikacji utworów Mrożka, wprowadzony w 1968 roku, gdy "Le Monde" i paryska "Kultura" ogłosiły list protestacyjny pisarza przeciwko udziałowi polskich oddziałów w inwazji na Czechosłowację. Na tom trzeci składają się utwory powstałe w latach 1980-1993, najnowsze więc w tej dziedzinie twórczości Mrożka. Część z nich ukazała się w Małych prozach (1990); pełnego wydania książkowego doczekały się dopiero w "Dziełach zebranych" (tom I i II, 1994, 1995). W latach osiemdziesiątych bowiem, po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, pisarstwo Mrożka powtórnie znalazło się na indeksie cenzury. Od początku lat dziewięćdziesiątych, po przełomie politycznym, twórczość autora, który mimo utrudnień cenzury nigdy nie został przez polskich czytelników zapomniany, przeżywa swoisty renesans; on sam zaś w 1996 roku zdecydował się na stałe wrócić do kraju.