Tango recenzja

Pada deszcz. Włączam pewien utwór na YouTube. W pokoju rozbrzmiewa słynne tango. "To" tango. "La Cumparsita", czyli tango wieńczące dramat Mrożka. Od razu cała opowieść zarysowuje się od nowa w mojej głowie. Szkoła średnia jest już za mną, ale postanowiłam sięgnąć po tekst poznany jeszcze w czasie lekcji przedmaturalnych. "Tango" Mrożka miałam okazję obejrzeć na zajęciach z języka polskiego. Słynna inscenizacja z plejadą gwiazd wywarła na mnie ogromne wrażenie, więc przeczytałam też dramat w formie papierowej.

Czy da się buntować przeciw buntowi? Czy konformizm jest dobry czy zły? Czy miłość jest tylko pustą formą? Co to znaczy kochać? Czemu człowiek zataja swoje odczucia? Tak wiele pytań, zatem użyteczne byłyby też odpowiedzi. Mrożek odniósł się w swoim tekście do problemów obecnych w świecie od lat. Za pomocą postaci ukazał różnorodności postaw w społeczeństwie, które można dogłębnie analizować. Dramat zawiera wiele wartych przytoczenia wypowiedzi konkretnych postaci, oto wybrane z nich:

„Tak długo byliście antykonformistami, aż wreszcie upadły ostatnie normy, przeciw którym można się było jeszcze buntować. Dla mnie nie zostawiliście już nic, nic! Brak norm stał się waszą normą. A ja mogę się buntować tylko przeciw wam, czyli przeciwko waszemu rozpasaniu.”

Mrożek napisał coś, co można odbierać na wiele sposobów, zależnie od sytuacji. Zapoznałam się już z kilkoma interpretacjami i przyznam, że jedną z ciekawszych, jakie pojawiają się w licznych publikacjach jest ta o socjalizmie. Sposób wykreowania postaci pozwala wnioskować, że poszczególni bohaterowie są odzwierciedleniem postaw życiowych. Jednakże, niesamowite jest to, jak szeroki jest zakres interpretacji tego dramatu. Oprócz tej "narzuconej" przez podręczniki widzę jeszcze kilka znaczeń, ale chyba zostawię je dla siebie. Nie chcę ingerować w świat "Tanga" zbyt mocno. Dobrze jest poznać tekst kultury samemu, bez żadnych podpowiedzi. Nasze serce i nasza wiedza podpowiedzą nam najlepiej, w jaki sposób dane dzieło rozumieć.