Słowiański amulet recenzja

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Już niebawem na półkach naszych księgarń pojawi się najnowsza powieść Renaty Kosin o intrygującym tytule "Słowiański amulet" stanowiąca drugi tom cyklu "Siostry Jutrzenki". Na dzień 29 stycznia br. wydawnictwo Filia zaplanowało premierę tej niezwykłej opowieści, która przenosi czytelnika na Podlasie i proponuje ekscytującą wyprawę w przeszłość pewnego szlacheckiego rodu.

Osoby, które przeczytały pierwszy tom sagi na pewno z przyjemnością powrócą do Przytuliska, Boguduchów, Brzostowic, czy Bujan, aby ponownie móc uczestniczyć w życiu rodziny Śmiałowskich, a także krok po kroku poznawać historię ich przodków zapisaną w dzienniku Antoniego. Cofając się w przeszłość do wczesnych lat dwudziestych XX wieku stajemy się świadkami wielu interesujących zdarzeń z życia Arachny i Witolda, ich dzieci, wnuków oraz bratanków i bratanic z rodzinami, na których w znacznej mierze odcisnęły swoje piętno wydarzenia historyczne. Bo oto Polska odzyskała niepodległość w Wielkiej Wojnie, a mimo to czasy wciąż są bardzo niespokojne. Realne zagrożenie ze strony wschodniej spędza sen z powiek mieszkańcom Przytuliska i Boguduchów, a Arachnę zmusza do nieustannej pracy przy kołowrotku. Wiara w moc przędzy i opiekę Sióstr Jutrzenki daje spokój i nadzieję na ocalenie tych, którzy pozostają w niebezpieczeństwie. A trzeba Wam wiedzieć, że:

"Koniec bywa początkiem, a początek końcem. Dla tego, kto zachowa nić, już zawsze będzie szczęśliwy tak jeden, jak i drugi."

Niestety los bywa bezlitosny i nie zawsze udaje się zapobiec nieszczęściu. Po agresji sowieckiej przychodzi względnie spokojny czas zakłócony jednak przez takie bezprecedensowe wydarzenia  jak zabójstwo prezydenta Gabriela Narutowicza, a potem przewrót majowy.

O tych wszystkich zdarzeniach dowiaduje się Michasia, która będąc już dorastającą panienką zdaje maturę i egzaminy na studia w Warszawie. Jednakże nadal nie rozstaje się z pamiętnikiem dziadka Antoniego, który skrywa przed rodziną jeszcze niejedną tajemnicę...

Muszę przyznać, że powrót na Podlasie sprawił mi ogromną radość. Przeszłe wydarzenia wciągnęły mnie bez reszty swoją magią, tajemniczością i... niedopowiedzeniami, które powoli, krok po kroku zaczynają odkrywać przed nami prawdę o historii rodu Śmiałowskich w tamtych odległych już czasach. Z drugiej strony byłam mocno podekscytowana zdarzeniami bardziej współczesnymi, tymi z lat 90-tych XX wieku, które podziałały na mnie sentymentalnie, niczym piękne wspomnienia z dzieciństwa i wczesnej młodości. Michalina jest tak naprawdę niemal moją rówieśnicą, starszą o rok, czy dwa, więc jej przeżycia związane z liceum, maturą, studiami są zbieżne z moimi wspomnieniami, a początek lat 90-tych to tak naprawdę czas, do którego bardzo chętnie wracam w myślach i rozmowach. Jestem bardzo wdzięczna pani Renacie, za to że w sposób tak rzetelny i dokładny, dbając o najmniejsze detale i niuanse postanowiła oddać specyfikę tamtych czasów. Za to, że potrafiła stworzyć prawdziwy klimat lat 90-tych, który dosłownie przenika do nas z kart powieści. (Zauważyłam tylko jedną małą niespójność dotyczącą gwaltownej zmiany kursu dolara i hiperinflacji, która miała miejsce nieco wcześniej, bo w 1989 roku, a nie 1990, kiedy kurs już się uspokoił. Ale to tylko taka moja mała sugestia). 

Dzięki pani Renacie i cyklowi "Siostry Jutrzenki" czytelnik może prawdziwie zakochać się w podlaskiej ziemi tak niepowtarzalnej i osobliwej, gościnnej, barwnej i przepełnionej tradycją. Co więcej... Autorka zachowała daleko posunięty realizm i wiernie oddała koloryt tego zakątka Polski. Takich wiosek jak Przytulisko, czy miasteczek jak Bujany jest w tym regionie całkiem sporo.

Uwielbiam powieści pani Renaty. W każdej z książek autorki na nowo odnajduję prawdziwą pasję opowiadania, kunszt pisarski i element zaskoczenia. Każda historia jest bardzo dokładnie przygotowana i zaplanowana zanim zostanie ostatecznie spisana. Tę dokładność i rzetelność widać w tracie lektury. Nie znajdziecie tu chaosu, przypadkowych wątków, niepotrzebnego rozgadania, czy nużących, zbędnych opisów. Wszystko jest akuratne i wyważone. Język prosty, lekki, ale jednocześnie bardzo obrazowy, stylizowany jeśli sytuacja tego wymaga, pobudza wyobraźnię i zapewnia prawdziwą przyjemność czytania. 

Takie powieści jak "Słowiański amulet", czy wcześniej "Nić Arachny" dostarczają wielu ciejawych wrażeń, zachęcają do zgłębiania historii własnej rodziny, kryją sporo niespodzianek i zapewniają emocje. To wszystko sprawia, że "Siostry Jutrzenki" to cykl powieściowy, który spodoba się znakomitej większości czytelników. Już z końcem stycznia "Słowiański amulet" "ubrany" w bardzo ładną, ciekawą okładkę w ciemnych kolorach znajdziecie w księgarniach. Już dziś Was zapraszam.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję wydawnictwu Filia.