Skazaniec. Na pohybel całemu światu

Krzysztof Spadło

9 /10

Ocena 9 na 10 możliwych
Na podstawie 14 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

9 /10

Ocena 9 na 10 możliwych
Na podstawie 14 ocen kanapowiczów

Opis

Nikt mi tego nie powiedział i nikt mnie nie ostrzegł, że pierwsza noc w więzieniu jest najgorsza. Zanim zapadnie zmierzch, siedzisz zamknięty w celi, widzisz, jak z każdą minutą gaśnie światło dnia, i czujesz, że skrada się mrok. Prawie go słyszysz. Otula świat, przenika przez twoją skórę, wchodzi w głąb ciebie i wypełnia duszę. Czujesz się porzucony, bezbronny i samotny. Modlisz się w myślach, klepiesz pacierze, składasz przyrzeczenia i obietnice, błagasz o łaskę i nagle zdajesz sobie sprawę, że Bóg cię nie słyszy, bo dawno temu opuścił to miejsce. Zostałeś sam. Pierwszej nocy cela zaczyna cię przerażać. Uświadamiasz sobie, że twój cały świat skurczył się do jej rozmiarów. Być może wszyscy ci, którzy mają przed sobą wyrok kilku miesięcy lub lat, przyjmują to inaczej. Może potrafią sobie powiedzieć – dam radę, wytrzymam, to tylko tymczasowa klatka, to miejsce mnie nie zniszczy, bo pewnego dnia opuszczę mury. A co może sobie pomyśleć skazany na dożywocie? Z takim wyrokiem nie dumasz o przyszłości, nie patrzysz w przód, ale bezustannie oglądasz się za siebie. Liczy się tylko to, co dzieje się dzisiaj, wczoraj, kilka dni temu. Nie snujesz planów, na nic nie czekasz. Wydaje się to cholernie proste i oczywiste, ale zapewniam was, że wcale takie nie jest.

Data wydania: 2014-06-25

ISBN: 978-83-939204-2-6, 9788393920426

Wydawnictwo: Zielona Litera

Cykl: Skazaniec, tom 1

Seria: Skazaniec

Stron: 432

dodana przez: Mirko

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Krzysztof Spadło

Urodzony 29 listopada 1967 roku w Polsce (Kędzierzyn-Koźle)

Krzysztof Spadło - pisarz. "Jestem łowcą wrażeń i kolekcjonerem miłych wspomnień, któremu pisanie sprawia frajdę" - mówi o sobie. Autor zadebiutował zbiorem opowiadań zatytułowanym "Marzyciele i pokutnicy". Jest jedynym pisarzem, który wydał w Po...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Krzysztof Spadło

Recenzje

Skazaniec. Na pohybel całemu światu!

9.09.2013

Krzysztof Spadło zadebiutował w zeszłym roku zbiorem dziesięciu opowiadań z pogranicza horroru i science-fiction. Choć sama nie należę do fanów tych gatunków, bardzo przychylne recenzje skłoniły mnie do zapoznania się z tą książką. Efekt przekroczył moje oczekiwania. Niemal od pierwszej kartki dało się odczuć, że autor potrafi pisać znakomite hist... Recenzja książki Skazaniec. Na pohybel całemu światu!

@alison2 × 2

"Skazaniec. Na pohybel całemu światu!"

26.02.2014

"(...) zawsze należy być przygotowanym na solidnego i bolesnego kopa, którym może nas poczęstować nieprzewidywalny los." Czym jest dla was więzienie? Jakie skojarzenia wywołuje u Was to słowo? Czy nie jest tak, że gdy tylko pojawi się temat więziennictwa to przede wszystkim narzekamy na to, że my, praworządni obywatele, utrzymujemy zgraję darmozj... Recenzja książki Skazaniec. Na pohybel całemu światu!

@Zapiskispodpoduszki × 1

"Na powrozie splecionym z przeżyć ciągnę za sobą kufry pełne doświadczeń. "

9.02.2014

Nazwisko Krzysztofa Spadło nie jest mi obce. Choć sama nie przeczytałam debiutanckiego zbioru opowiadań "Marzyciele i pokutnicy", to na bieżąco śledziłam jej recenzje pojawiające się w świecie blogosfery. Muszę przyznać, że pozytywne opinie wpłynęły na podjęcie przeze mnie wyzwania ogłoszonego przez Alison i samego autora. Tak oto otrzymałam plik z... Recenzja książki Skazaniec. Na pohybel całemu światu!

@aleksnadra

Cena przetrwania

24.09.2014

"Musicie wiedzieć, że każda cela to miejsce kaźni, gdzie czas znęca się nad człowiekiem. Jesteś tylko ty, twoje myśli i czas płynący w zwolnionym tempie. Sunie leniwie i pastwi się nad tobą, zagląda ci w umysł, budzi wspomnienia, zadaje pytania, na które nie ma odpowiedzi". Dwadzieścia dwa lata to wiek, w którym dopiero zaczyna się dorosłe życi... Recenzja książki Skazaniec. Na pohybel całemu światu!

@WioletaSadowska

Zobacz wszystkie (9) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Siostra_Kopciuszka

2019-11-18

9 /10

Przeczytane 👨 autor : Spadło Krzysztof ☘️ Przeniesione z LC

Ja naprawdę rzadko oceniam książki tak wysoko , ponieważ rzadko której książce udaje się tak mnie '' porwać ''. W tym wypadku wprost nie mogłam się oderwać od losów więźnia 29 11 z bloku '' B '', oddziału 10 - tego . Podchodziłam do tej pozycji trochę jak przysłowiowy pies do jeża , bo tak jak pewnie wielu innym , wydawało mi się , że niewiele ciekawego można napisać o jednym miejscu , w dodatku tak nudnym i okropnym jak więzienie . Bałam się też że książka będzie zbyt okrutna i z wielką ilością tak zwanej '' podwórkowej łaciny '' , czego nie lubię , a co byłoby usprawiedliwione , miejscem i środowiskiem o jakim książka opowiada . Moje obawy się nie spełniły , owszem łacina leci , ale w dawkach zupełnie usprawiedliwionych , bez zbytniego i niepotrzebnego epatowania przekleństwami . W ogóle książka ''czyta się sama '' . Co również ciekawe , nie ma w niej moralizatorstwa , ani też zbytniego marudzenia i biadolenia jaki to więzień 29 11 był młody i głupi i jak bardzo tego żałuje . Powieść w mojej opinii jest '' akuratna '' wszystko w niej jest mocne i wiarygodne , ani razu nie odniosłam wrażenia że autor w czymkolwiek przesadził . Klimat tej opowieści jest jedyny w swoim rodzaju , niepowtarzalny . Postacie tak naszego więźnia - narratora jak i jego kolegów stworzone po mistrzowsku . Bardzo polecam , temat nie jest z tych łatwych i przyjemnych , ale może wam tak jak i mnie uda się polubić Stanisława Żabikowskiego o ksywce '' Ropuch '' i jego więziennych kolesi . Ja ich polubiłam ...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@Sargento_Garcia

2019-11-03

9 /10

Przeczytane

Oderwanie się od czytania graniczyło z cudem!

GORĄCO POLECAM!

× 2 | link |

@strefaczytania

2014-04-08

Każdy z nas popełnia błędy, lecz to właśnie one uczą nas pokory. Niejednokrotnie nie potrafimy poradzić sobie z nimi i popadamy w jeszcze większe problemy, które powodować mogą konsekwencję jakich nie jesteśmy w stanie przewidzieć - tak, jak było to w przypadku Stefana Żabikowskiego. W czasach dwudziestolecia międzywojennego tj.wtedy, kiedy bohater odbywał swoją karę w Centralnym Więzieniu we Wronkach resocjalizacja więźniów tak naprawdę nie istniała, a pojęcie i proces więziennictwa powoli zaczynał raczkować. Nie ma się co zatem dziwić, że świat za murami jest zupełnie inny, niż ten, który mężczyzna - nazywany przez kolegów Ropuszkiem znał dotychczas - świat ten jest brutalny, o czym młodzieniec przekonuje się od samego początku. Brak w nim jakiegokolwiek współczucia, czy jakichkolwiek pozytywnych emocji. Funkcjonariusze traktują więźniów bezosobowo, często niestety stosując przy tym przemoc. Mężczyzna zauważa, że tylko dzięki egoizmowi i układom z innymi skazańcami, a także przełożonymi da się przetrwać w tym miejscu. Z wrażliwego, uczuciowego (co często można zauważyć, gdy wspomina o swojej wielkiej miłości lub matce) pod wpływem więziennych bodźców zmienia się w (pozornie) oschłego i zobojętniałego na losy innych człowieka. Z pewnością nie jest też już tak bardzo naiwny, jak na początku. Jeśli chodzi o wcześniejsze losy bohater autor stopniowo dawkuję nam tę wiedzę. Z czasem dowiadujemy się, że pochodził z Kalisza, był dobrym stolarzem i bezgranicznie kochał jedną kobietę...

» czytaj dalej

| link |

@Krasnoludek

2014-02-21

Książka warta uwagi, nie tylko ze względu na opis przeżyć głównego bohatera, ale również na tło historyczne, które zostaje delikatnie zaakcentowane przez autora.

| link |