Serce z piernika

Jakież to było naiwne, jakże przesłodzone, jak przewidywalne, i jak ja tego chciałam i potrzebowałam :) Wiem czego się spodziewać po tego typu literaturze i sięgam po nią chętnie, kiedy muszę "przewietrzyć" mózg, kiedy muszę się oderwać od rzeczywistości, kiedy chcę tylko odprężającej lektury, trochę bezmyślnej ale zarazem takiej, kiedy buzia ci się uśmiecha, kiedy robi się ciepło na serduchu. Bo pomimo małej wartości literackiej, ta książka ma w sobie to, czego ja w tym momencie poszukiwałam - i dostałam. Powiem więcej, czuję niedosyt więc sięgam po część drugą :)

Miałam ochotę na książkę lekką i przyjemną, więc pomyślałam o klimatach świątecznych, bo w tym duchu zazwyczaj pisane są teksty miłe dla czytelnika. Autorkę już nieco znam, choć nie ze wszystkimi jej utworami było mi po drodze, miałam nadzieję na w miarę sympatyczną lekturę. I co? No cóż....

Bohaterką główną jest Klementyna, utalentowana cukierniczka specjalizująca się w piernikach, mająca małą córkę i problematyczną babcię.
Babcia od czasu do czasu "gubi się", czyli przestaje być sobą i usiłuje dogonić coś, co zdarzyło się kiedyś - w sumie chyba babci najbardziej współczuję, choć rzeczywiście potrafi być upiorna, ale nie mogę powiedzieć, że ją rozumiem.
Klementynę owa babcia wychowała, więc teraz czuje się zobowiązana do dbania o nią i stara się ją zadowolić, do chwili, kiedy widzi strach w oczach swojej córki - to daje jej impuls do podjęcia życiowych zmian.
A dalej - cóż, to już było, nie raz, nie dziesięć - wyjazd w inne miejsce, tym razem nieco znane, bo rodzinne miasteczko babci, w którym Tyśka spędzała wakacje, urok małomiasteczkowości, ryneczek, klimat, który staje się świąteczny i leczy.... Strasznie schematyczne. Wyjaśnienie tajemnicy "gubienia się" babci nawiązujące do wojny, czego bardzo nie lubię, właściwie jak dla mnie tę powieść ratują tylko Pasztet i Marcepan. :) Bohaterkę też tylko to ratuje, bo jestem w stanie wybaczyć wiele, nawet fakt, że nie budzi zainteresowania, skoro jest na tyle dobrym człowiekiem, żeby zadbać o zwierzaki - nie ...

Jak wszystkie książki Magdaleny Kordel, które do tej pory przeczytałam taki i ta jest mądrą, wartościową opowieścią o pasji do wykonywanego zajęcia, miłości do najbliższych, która mimo tragicznych przeżyć z czasów wojny dawała siłę, aby zająć się nowonarodzoną wnuczką Klementyną, o prawdziwej przyjaźni, która potrafi pozbyć egoizmu, jeśli drugiej stronie będzie lepiej. Historia o tym, że mimo własnych kłopotów, problemów nie można nie zauważać innych potrzebujących pomocy niezależnie od tego, czy będzie to koleżanka z dzieciństwa doświadczająca przemocy domowej, czy zając, którego jako zapłatę za upieczony makowiec przyniosła starsza kobieta z przeznaczeniem na pasztet lub pies błąkający się przy cmentarzu, który za okazaną troskę odwdzięczy się pilnowaniem Pogubionej Agaty, figurze świętego Antoniego, który pomaga odnaleźć się pogubianym,ale przede wszystkim o sile świątecznej magii i cudów, które nie tylko wtedy mogą się wydarzyć, wystarczy przystanąć i się rozejrzeć. Ale także o tym, że nie ma nic złego w chęci dzielenia się codziennością z drugim człowiekiem. Wszystko to wzbogacone aromatem pierników i mikołajkowych ciasteczek, terapeutycznym działaniem bajek i tekstem Rękawiczek Krystyny Giżowskiej jak również fragmentem wiersza Czesława Miłosza. Książka godna polecenia i to bardzo :)

Są takie historie, które potrafią człowieka zauroczyć bez reszty. Chciałoby się ich słuchać lub czytać bez końca. Chętnie odwiedziłoby się bohaterów, którzy stają się dobrymi znajomymi, albo miejsca które przyciągają swoją magią i wyjątkowością.
"Serce z piernika" to właśnie jedna z takich opowieści... Przesycona zapachem pierników, przepełniona pasją i obdarzona ciepłem, które bije z każdej strony, wprowadza w rodzinną atmosferę Świąt Bożego Narodzenia.

Klementyna - nieco ekscentryczna, ale też niezwykle pogodna mama Dobrochny jest w tej szczęśliwej sytuacji, że utrzymuje się ze swojej cukierniczej pasji. Jej wyjątkowe pierniki to prawdziwe dzieła sztuki tworzone z miłością. Bohaterka ma pod swoją opieką babkę - starszą już kobietę, która wychowała ją od niemowlęcia. Staruszka nosi przydomek Pogubionej Agaty, co ma ścisły związek z tragedią jakiej doświadczyła w przeszłości. Jej trudny charakter daje się wszystkim we znaki. Babka często bywa uszczypliwa i niemiła, ale bez wątpienia bardzo kocha swoją wnuczkę i prawnuczkę. Dzięki swoim nieziemskim pomysłom dostarcza najbliższym wielu skrajnych emocji, ciągłej niepewności i obawy o przyszłość. Klementyna przez te wszystkie lata przyzwyczaiła się do nietypowego charakteru babci, ale ta wciąż ją zaskakuje. To z myślą o Agacie, ale także mając na uwadze spokój swój i swojej córeczki decyduje się na przeprowadzkę do małego górskiego miasteczka, gdzie przed laty żyli jej przodkowie. To tutaj czeka na nią kamieniczka, ...

Książkę zaczęłam w tamtym roku, ale dopiero teraz udało mi się ją przeczytać. No cóż, jak święta mi przeminęły, to nie chciałam w połowie wakacji przywoływać śniegu i pachnących wypiekami świąt.
Szczerze powiedziawszy spodziewałam się kolejnego Anioła Do Wynajęcia, który urzekł mnie swoją historią i zaczarował swoją magią.
Tutaj... cóż tu było inaczej. Właśnie z tego powodu odłożyłam ją na dłuuugi czas.
Skończyłam ją i było całkiem dobre, ale nie zostałam wessana do świata. Niepowtarzalny klimat Świąt nie bił z tej książki, tylko może delikatnie rozpościerał swe promienie, jakby się bał wyjść na zewnątrz.
Było dobrze, ale wiem, że mogło być lepiej. Historia była sympatyczna, ale to chyba wszystko. Nie żałuję, że przeczytałam, ale raczej wracać do niej nie będę.
Pozdrawiam wszystkich ;)

Chociaż nie przepadam za książkami polskich autorów to tutaj robię zdecydowane wyjątek. Książka jest lekka i bardzo przyjemna, dzięki czemu czyta się ją na jednym wydechu. Czytając ją poczułam się jakby były już święta chociaż dopiero co zaczyna się wrzesień. Zanurzając się w tej książce aż czułam zapach cynamonowych pierniczków unoszących się w powietrzu.. Opowieść Pani Magdaleny Kordel jest dla mnie genialna i na pewno w najbliższym czasie sięgnę po drugą część.

Wspaniała książka o magii świąt. Przyjemna w czytaniu. Pokazuje że warto się starać ze wszystkich sił by pomóc nie tylko bliskim. A każdy dobry uczynek prędzej czy później zostanie wynagrodzony.