Pisany w czasie I wojny światowej rozrachunek Thomasa Manna z własną twórczością, niemiecką kulturą i polityką, ideą postępu, liberalizmem oraz swym bratem Heinrichem. To wielowątkowy traktat o intelektualnej panoramie początków wieku XX i źródłach ówczesnej umysłowości, w tym autorach, którzy wywarli na nią wielki wpływ, m.in. Schopenhauerze, Goethem, Nietzschem, Dostojewskim i Rollandzie. To także jeden z najbardziej istotnych głosów w dyskusji o politycznym, kulturowym i cywilizacyjnym miejscu Niemiec na Zachodzie, w tym o ich burzliwych relacjach z Francją, należący do fundamentów ruchu rewolucji konserwatywnej.