Pomocnik kata

Dziewiąta odsłona przygód Łyssego to znowu kolejne połączenie kryminału jak i powieści szpiegowskiej z nieco reporterskim szlifem i quasi - szkatułkową konstrukcją. Ewidentnie widać, za ten trend autor zapoczątkował "Dziewczyną o czterech palcach" i od tej pory konsekwentnie go kontynuuje, kolejny raz wrzucając swojego bohatera w sam środek wojny wywiadów. To ciekawa mieszanka, która w istocie poza połączeniem ze sobą tych dwóch gatunków literackich i przebogatym słownictwem jest także świetnym zobrazowaniem prawdziwych wydarzeń pomieszanych z literacką fikcją. Widać tutaj maksymalnie poświęcony czas i zaangażowanie w proces tworzenia tej opowieści, a także dobry research.

Osnowę wątku głównego stanowi tutaj sprawa autentycznego zamachu na Piotra Wojkowa, radzieckiego posła w Polsce i rewolucjonistę do którego doszło w 1927 roku w Warszawie. Nie trudno się domyślić, że te wydarzenie stało się dla autora swoistym katalizatorem szpiegowskiej intrygi, obejmującej wywiady Polski, byłego ZSRR, oraz interesy rozmaitych ugrupowań politycznych, działających ówcześnie na ziemiach polskich. Nie brakuje również klimatu II RP i odniesień do naszej najnowszej historii.

Dobre, mocne i rzetelne tworzenie historii z retro kryminalno- szpiegowskim tłem i wciągającą fabułą. A jeśli już jesteśmy przy katalizatorach, to "Pomocnik kata" okazał się w moim przypadku literackim smaczkiem ze wszystkich przeczytanych części tego cyklu - "usadził" mnie na tyłku na ponad połowę dn...

Przeczytana na urlopie szybciutko, bo darzę dużą estymą Edwarda Popielskiego. Intryga ciekawa, dużo się dzieje. Ale ja u Łyssego lubię teraz bardziej smaczki osobiste. Co zjadł, wypił i resztę ...... Poziom utrzymany, teraz czekam na nowego Mocka.

Przeczytałam kilka tomów z Łyssym w głównej roli. Jedne lepsze, drugie gorsze, ale Łyssy zawsze niezawodny. Lwowski policjant, detektyw z klasą, krwisty i wyrazisty, tym razem na gościnnych występach poza Lwowem. Ale mnie brakowało kolorytu Lwowa. Autor doskonale, z dużą dbałością o szczegóły oddał za to klimat przedwojennej Warszawy i polskich prowincjonalnych miasteczek, tylko że ja chciałam do Lwowa.

Oddelegowany służbowo wyjechał Łyssy do Warszawy, a stamtąd ruszył w Polskę. Uwikłał się najpierw w aferę z pedofilem, potem z gruzińskim księciem, prometejczykami, w zamach na radzieckiego posła, w sam środek szpiegowskiej międzynarodowej intrygi oraz walki sowieckiego i polskiego wywiadu. A ja czułam niedosyt dawnego Popielskiego, choć macho i twardziela, to przede wszystkim erudyty, który do rozwiązania zagadki dochodził dzięki klasyczno - matematycznemu (ale mieszanka) wykształceniu i nie tak łatwo dawał wyprowadzić się w pole i zmanipulować.

Po dotychczasowych świetnych retro - kryminałach nadeszła zdaje się pora na powieści sensacyjno - szpiegowskie. Wolałam te poprzednie, tu akcja jest za bardzo pogmatwana, a historia, jak dla mnie, za bardzo udziwniona. Wyjaśnienie zawiłej intrygi i dotłumaczenie o co chodziło w trakcie końcowej „spowiedzi” zatrzymanego przestępcy też mnie nie usatysfakcjonowało. To tak jakby porucznik Columbo zatrzymał przestępcę, a ten potem grzecznie mu wyśpiewał co, jak, kiedy i dlaczego. Wolę jak prawdę odkrywa detektyw.
...