Róże cmentarne

Klasyczny kryminał. W różnych miejscach w Polsce zdarzyły się makabryczne morderstwa, które naśladują głośne morderstwa sprzed lat. Ostatnie morderstwo następuje na wybrzeżu i naśladuje nierozwiązane morderstwo sprzed paru lat. Wtedy zajmował się nią nadkomisarz Jarosław Pater i nie znalazł mordercy. Teraz będąc przed emeryturą, ma odnaleźć seryjnego mordercę. Jednak on koncentruje się na śledztwie sprzed lat. Dziwne jest założenie, że to ten sam człowiek. Dodatkowo jest jeszcze jedno morderstwo, jakby autorzy zostawili sobie furtkę, gdy zabraknie weny twórczej. Wątek obyczajowy opisujący rozterki sercowe nadkomisarza jest irytujący i słaby. Wkurzająca jest postać kobieca będąca bohaterką drugoplanową. Zresztą wszystkie postacie kobiece występujące w książce są słabe. Śmieszyło mnie podejście policjantów do doradców, a także warunków pracy policji. Początek niezły, ale z czasem akcja się rozłazi się i nadkomisarz jest coraz bardziej irytujący, a akcja nieprawdopodobna. Ponieważ we wszystkich recenzjach czytałam, że ten kryminał jest lepszy od „Alei samobójców”, a więc nie sięgnę więcej po ten duet autorski.