Niedobry pasterz

Zostaje zamordowana piętnastolatka, Zygmunt Rozłucki, który rozpoczął pracę, jako psycholog w pobliżu rozpoczyna śledztwo. Do zabójstwa przyznaje się proboszcz pobliskiej parafii, Zygmunt nie wierzy w jego winę.
Spróbowałam drugi raz i już wiem, że źle zrobiłam. Sprawa kryminalna nie porwała, w miarę pojawiania się ewentualnych winnych nie wierzyłam w ich winę, powód i morderca mocno rozczarował – na wskroś zwyczajny i banalny. Natomiast reszta to studium picia trunków, miłości nieodwzajemnionej i banalnych tematów. Ile można pisać o gatunkach wódek i piciu Zygmunta? Nawet nie jestem w stanie zastanowić się nad bohaterami, budzili jedynie irytację swoim zachowaniem, czy tak zachowują się dorośli? Jedyne zainteresowanie wzbudzały rozmowy na posterunku dotyczące samej sprawy.

Niedobry pasterz to druga część cyklu przygód psychologa Zygmunta Rozłuckiego i dziennikarki Karoliny Janczewskiej. Główny bohater postanawia przeprowadzić się z Warszawy do domku nad jeziorem zamieszkanego niegdyś przez nauczyciela Adama Romanowskiego. Na dwa dni przed jego przyjazdem dochodzi do brutalnego morderstwa na 15 letniej Ewie Krupińskiej. Do morderstwa przyznaje się okoliczny pijak Robert Nadolski, który w młodości był zakochany w matce Ewy. Jednak krąg podejrzanych rośnie z chwilą, gdy na komisariat trafia ksiądz z okolicznej parafii. Do śledztwa zostaje przydzielony psycholog, który w duecie z dziennikarką ponownie będzie dochodził prawdy.
Sięgając po tę książkę nie wiedziałam czego mam się spodziewać. Nie znałam twórczości pana Borkowskiego, którego głównie kojarzyłam z kabaretu Moralnego Niepokoju. Przyznaję byłam zaskoczona moim odbiorem. Książka okazała się na tyle ciekawa, że mnie pochłonęła i to dosłownie. Dzięki ciekawej fabule niezwyle szybko się ją czyta. Do samego końca nie wiedziałam kto jest mordercą dziewczynki. 15 letni Adrian Tkacz, pijak Robert Nadolski, ksiądz Andrzej Smolarek, czy lokalny przedsiebiorca Andrzej Gorbała? A może zupełnie ktoś inny? Gorąco polecam i nie ukrywam niecierpliwie czekam na III część.

Niestety ale książki pana Borkowskiego nie przypadły mi do gustu. Dla mnie to nie kryminał ale studium alkoholizmu, jego powodów, rozwoju i skutków. A wszystko to na przykładzie psychologa współpracującego z policją. Nawet fakt, że mimo zamroczonego umysłu rozwiązuje on zagadki nie czyni tej książki lepszej. Na uwagę zasługuje jednakże nieszablonowe zakończenie. Ale każdy z nas ma swój własny gust i nie musicie podzielać mojej opinii.