Kłamca. Bóg marnotrawny

Jakub Ćwiek

7.7 /10

Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 112 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.7 /10

Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 112 ocen kanapowiczów

Opis

Loki ? dawniej bóg kłamstwa, obecnie najemnik na żołdzie aniołów ? powraca, by znów na rozkaz Nieba tropić ukryte demony i niedobitki starych, pogańskich bóstw. Uzbrojony w izraelskie pistolety o jakże biblijnej nazwie Jericho oraz własną przebiegłość rusza do walki z siłami Zła.Ono jednak nie tylko nie śpi, ale staje się coraz groźniejsze niczym ranna, rozwścieczona bestia. W dodatku archaniołowie też nie mają czystych intencji i w głowie Kłamcy zaczyna kiełkować myśl, czy stoi po właściwej stronie? ?Bóg marnotrawny? Jakuba Ćwieka to kolejne sześć przygód, które podobnie jak w ?Kłamcy? zaczynają się od trzęsienia ziemi, a potem napięcie rośnie ? jakby powiedział Alfred Hitchcock. Jeśli jesteś z tych dobrych, koniecznie sięgnij po ?Boga marnotrawnego?! Jeśli jesteś demonem, lepiej trzymaj się z daleka!

Data wydania: 2010

ISBN: 978-83-7574-175-9, 9788375741759

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Cykl: Kłamca, tom 2

Kategorie: Fantastyka, Fantasy

Stron: 296

Mamy 4 inne wydania tej książki

Autor

Jakub Ćwiek

Urodzony 24 czerwca 1982 roku w Polsce (Opole)

Urodzony w roku premiery Blade Runnera i ekranizacji Conana Barbarzyńcy. Pierwszą próbę literacka popełnił w wieku lat siedmiu. Wtedy jednak nie myślał jeszcze o publikowaniu. Zainteresowania rozwijał w rodzinnych Głuchołazach aż do rozpoczęcia studi...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Jakub Ćwiek

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Kłamca 2

25.02.2020

Książka zawiera sześć opowiadań, trochę dłuższych niż w poprzednim tomie, w których było ich aż dziesięć. Są one dość spójne i nawiązują wydarzeniami do poprzednich, a nawet tych z pierwszej części. Robi się coraz bardziej ciekawie, a oprócz barwnego głównego bohatera oraz znanych już jego anielskich zwierzchników, mamy kilka nowych, równie osobli... Recenzja książki Kłamca. Bóg Marnotrawny

@Paulina_Wu × 1

Bóg kłamstwa.

28.10.2012

"Kłamca 2. Bóg marnotrawny" jest drugą częścią serii "Kłamca", która opowiada o nordyckim bogu - Loki'm. Loki pracuje u archaniołów. Zabija demony, innych bogów lub wykonuje inne polecenia w zamian za anielskie pióra. W tej części są przedstawione jego dalsze losy. Poznamy nowe postacie, które już zapewne na stałe zamieszkają w życiu Loki'ego i będ... Recenzja książki Kłamca. Bóg marnotrawny

Lubie kłamać?

10.05.2014

Pierwszy tom Kłamcy wywarł na mnie duże wrażenie i bardzo pozytywnie zaskoczył. Poszedłem do biblioteki by go oddać, a gdy zauważyłem tom drugi, nie wahałem się ani chwili. Teraz żałuję, że tak późno zdecydowałem się na poznanie przygód boga kłamstw - Lokiego i jego sposobów rozwiązywania boskich problemów. Mam w planach zaopatrzyć się w całą seri... Recenzja książki Kłamca. Bóg marnotrawny

@Amras

Bóg Marnotrawny

22.08.2019

Loki, pełnoetatowy kłamca, bóg oszustwa i podstępu, ma pełne ręce roboty. Polowanie na pomniejsze demony i zajmowanie się niedoszłymi samobójcami to już przeszłość - zlecenia od skrzydlatych zwierzchników stają się coraz bardziej skomplikowane. Tym razem nasz nordycki bóg marnotrawny rozwiązuje zagadkę nielegalnego handlu relikwiami świętych, werb... Recenzja książki Kłamca. Bóg Marnotrawny

@RosemaryLittletoe

Zobacz wszystkie (7) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Johnson

2019-11-13

8 /10

Przeczytane Polskie Posiadam Fantastyka/Science-Fiction

Rewelacyjna kontynuacja!
Ćwiek w formie, Loki dzięki niemu w jeszcze lepszej.
Po przeczytaniu pierwszej nie mogło być takiej sytuacji, żeby nie dowiedzieć się co dalej u Lokiego. Coraz bardziej związujemy się
z przygodami boga kłamstwa zagłębiając się w świat Skrzydlatych Intrygantów.

Jak zwykle, super i jak zwykle "za krótka"!
8/10.

× 3 | link |

@AleksandraRK

2019-06-13

2 /10

Mając w pamięci wydarzenia z pierwszego tomu, nie stawiałam książce Bóg marnotrawny Jakuba Ćwieka szczególnych wymagań. Raczej nawet spodziewałam się czegoś w podobnym stylu, dlatego niewiele mnie zaskoczyło podczas lektury.

Podobnie jak w Kłamcy akcja toczy się w różnych miejscach, chociaż tym razem autor nieco się ograniczył — większość fabuły ma miejsce w Stanach Zjednoczonych, a konkretnie w Nowym Jorku, gdzie mieszka Jenny. Została kiedyś uratowana z pożaru przez samego archanioła Michała, który od tamtej pory stał się jej stróżem i opiekunem. Dziewczyna odgrywa dosyć ważną rolę w całej akcji. Co rusz się pojawia. Czasami znajduje się w samym środku akcji, a czasami nieco z boku, ale nadal jako istotna postać.

Z ciekawych bohaterów można też wymienić Kłamczucha, pluszowego niedźwiadka, którego Loki dostał od małej dziewczynki, gdy w Kłamcy został zaproszony wraz ze Światowidem na kolację wigilijną u pewnej rodziny. Nie mam pojęcia, co bóg figli mu zrobił, ale misiek zdaje się żyć własnym życiem, chociaż nigdy nawet nie machnie łapką, jeśli ktoś na niego patrzy. Jednak dobrze radzi sobie z przełączaniem stacji w radiu czy rozbrojeniem pistoletu, a to już i tak całkiem sporo, jak na pluszową zabawkę.

Pojawiają się też bogowie greccy, a dwóch z nich stanie się nawet podwładnymi Lokiego. Będą mu pomagać w nawracaniu ludzi. Wpadną na „genialny” pomysł, dzięki któremu miałyby się nawrócić dziesiątki czy setki osób. Szkoda tylko, że ich „wspaniały” pl...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@Darunia

2019-09-04

7 /10

„Bóg marnotrawny” to drugi tom opowiadań z cyklu „Kłamca” i po pierwszym tomie znów strzał w dziesiątkę. Na książkę składa się sześć opowiadań w których nordycki bóg Loki - nasz tytułowy kłamca dalej współpracuje z archaniołami, wykonując dla nich kolejne zadania. Tym razem jednak musi zmierzyć się z innymi mitologicznymi bóstwami i stworami. Podczas swoich kolejnych przygód Loki zyskuje dwóch współpracowników - Bachusa i Erosa. W dodatku zakochuje się w śmiertelniczce, no może nie do końca zwykłej, bo mającej już wcześniej styczność za archaniołami.

Autor po raz kolejny pokazał w mistrzowski sposób swoje lekkie pióro. Opowiadania czyta się z wielką przyjemnością i bardzo szybko. Postacie mitologiczne są niezwykle interesujące. Książka pozostawia niedosyt i sprawia, że czytelnik od razu sięga po następny tom.

Książka przeczytana dzięki portalowi Czytam Pierwszy.

| link |

@Rebellish

2010-06-18

10 /10

Przeczytane

Ode mnie wielki plus dla tej książki za to, że tak szybko się czyta - zaledwie w kilka godzin. Pierwszą część czytałam bardzo dawno temu i muszę przyznać, że ona bardziej mi się podobała od tej. Jednak mimo wszystko 2 tomem jestem równie zachwycona, bardzo mi się podobał. Pojawiły się nowe, cudowne postacie, w szczególności chodzi mi o Erosa i Bachusa. Wraz z Lokim (który, szczerze mówiąc, skradł moje serce w innym znaczeniu, niż można by się spodziewać) tworzą świetny zespół. Loki naprawdę nie jest postacią, do której można wzdychać. Koleś bez grosza subtelności, któremu w głowie tylko rozróba. Ale to sprawia, że od razu można go polubić i czytelnik już po chwili pała do niego wielką sympatią. Uwielbiam go. Ja z miejsca zachęcam wszystkich do przeczytania Kłamcy, naprawdę warto.

| link |

@Aiwlys

2010-06-28

10 /10

Przeczytane

Mówią, że po pierwszym tomie kolejne są gorsze. Nie odczułam tego. Według mnie każdy tom opowiada inną historię i dzięki temu wszystkie są równie ciekawe. Wprowadzenie greckich bogów do gry jest świetnym posunięciem. Osobiście od małego mam słabość do greckiej mitologii i ten zabieg wzbudził tylko moją sympatię. Zwłaszcza, że ci bogowie nie są przedstawieni jako widmo przeszłości, ale to prawdziwe postacie przetłumaczone na nasze czasy. Pan Ćwiek doskonale radzi sobie z zabawnym i trochę ironicznym przedstawieniem wszelkich demonów i bogów. To właśnie w jego książkach kocham. Oczywiście postać tytułowa - Loki, jest moim faworytem. Zwłaszcza jego stosunek do aniołów, tutaj można się zdrowo uśmiać. Ale za to kochamy Kłamcę ;)

| link |

@violaa92

2019-09-13

5 /10

Przeczytane

Ta część Kłamcy podobała mi się o niebo bardziej niż pierwsza. Opowiadania były bardziej spójne, ciekawsze, a bohaterowie lepiej zarysowani i tacy bardziej "ludzcy". Potyczka archanioła Michała z Samaelem, zakochany, ale wciąż sarkastyczny Loki czy przezabawny duet Bachusa i Erosa - przy żadnym z nich nie dało się nudzić. Jednak dalej nie rozumiem wielkiej popularności tej serii i chyba już nie sięgnę po kolejne części, bo specjalnie mnie nie ciekawią dalsze losy bohaterów, żaden z nich też nie zdobył mojej sympatii. Czytało się lekko i przyjemnie, ale to za mało by ocenić książkę jako dobrą.

| link |

@Goszka

2013-03-16

10 /10

Przeczytane

Autor należy chyba do tych pisarzy, którzy rozkręcają się z książki na książkę :) "Kłamca 2" zdecydowanie jest lepszy niż pierwsza część i to na wszelkie możliwe sposoby. Ostrzegam - czytanie grozi niekontrolowanymi wybuchami śmiechu, bo humor Ćwieka zdecydowanie się wyostrzył. Błyskotliwe połączenie mitologii z religią chrześcijańską tylko to podkreśla. Ciężko nie kochać bohaterów, naprawdę. Mam zastrzeżenia jedynie do Jenny, ale nawet nie potrafię powiedzieć dlaczego. Czyta się błyskawicznie, stylistycznie duży krok na przód i moim życzeniem jest, by trójka była równie udana!

| link |

@TiTiUu

2012-02-05

8 /10

Przeczytane

Bardzo dobrze się czyta – ciekawie skonstruowana fabuła, barwne postaci. Trochę tylko mam wątpliwości co do tego czy autor naprawdę sam to wszystko wymyślił – za dużo w ‘Kłamcy’ podobieństw do ‘Amerykańskich bogów’ Gaimana. Główny zarys jest oczywiście inny, ale samo tło opowieści - kwestia funkcjonowania starożytnych bóstw w czasach współczesnych, niektóre wątki poboczne, a nawet główny bohater zaczerpnięty z mitologii nordyckiej - to punkty zbieżne.

| link |

@Maynard

2013-06-11

3 /10

Errarum humane est Fabryka Słów Fantastyka patosu, wydumania i napuszenia Wielcy Polegli czyli niedoczytane czytadła

Raczej nie dla mnie. Mało inteligentna, brutalna, naiwna i płaska. Główny bohater pojawia się zdawkowo, nie wzbudza sympatii, bije, strzela i nie daje pardonu jak przeciętny twardziel z giwerą o którym zapominamy po kilku chwilach. Nic ciekawego... skończyłem czytanie po kilkudziesięciu stronach. Anioły i demony mieliśmy już dużo lepszym wydaniu u Pani Kossakowskiej więc po co się powtarzać?

| link |

@Salama

2012-12-28

10 /10

Przeczytane

Popieram przedmówców - lepsza niż pierwsza. Czyta się świetnie, Ćwiek ma znakomity styl, dzięki któremu baaardzo trudno się oderwać od lektury. Również sama koncepcja połączenia postaci z różnych mitologii jest istnym majstersztykiem. Dodać do tego jeszcze specyficzne poczucie humoru - takiego układu życzyłabym sobie w każdej czytanej książce! ;)

| link |

@ida

2007-05-24

Przeczytane

Wydaje mi się dużo bardziej przemyślane niż tom 1. Tak jakby autor pisał opowiadania z tomu pierwszego bez większego celu ani widoków na przyszłość i dopiero zaskoczony zainteresowaniem czytelników przemyślał konstrukcję, sens, wytyczył cele i jasno do nich zmierza.Widzę większą ciągłość i zamysł. Polecam :-)

| link |

@Thomash

2008-05-22

10 /10

Przeczytane POLSKIE POLSKIE

zwykle bywa tak, że cześć druga czy tez kolejna kontynuacja jest dużo słabsza.ale tu zdziwienie roku, Ćwiek trzyma poziom.Loki jak był zabawny ( ze sporą domieszką sarkazmu), tak pozostał.czyta się to z przyjemnością i bez zbędnych "dołów egzystencjalnych":-)

| link |

@beata87

2019-11-18

7 /10

Przeczytane

Kolejny świetny tom z opowiadaniami o Lokim i innych bóstwach z różnych panteonów. Szczególnie polubiłam Bachusa. Niezmiennie darzę sympatią Lokiego, jego spryt i przebiegłość. Jest zabawny i nieokiełznany.

| link |

@Nump

2011-02-02

8 /10

Zdecydowanie lepsza od pierwszego tomu. Łatwa, lekka i przyjemna, przyjemnie się również do niej wraca, choć nie budzi głębszych emocji.

| link |

@evvi

2009-01-28

8 /10

Przeczytane

Loki się wyrobił ale i ubrał domowe papucie - brakuje mi świeżości i pazura z części pierwszej ale Ćwieka lubię i książka warta uwagi.

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“‘To nie jest ważne, bo tak czy owak nie uda mu się mnie dogonić – pomyślał Hermes, przyspieszając. – Byłem przecież cholernym posłańcem cholernego Zeusa. Nikt nie jest szybszy ode mnie.'”

“’”Kurwa!”- zaklął w myślach grecki bóg. Tego się najbardziej obawiał. Skoro raz go namierzyli, zrobią to ponownie. Zwłaszcza, że mają na usługach tego nordyckiego boga. Jak mu było?’”

“‘A teraz, złotko, bardzo cię proszę, za żadne skarby nie mów nam, dla kogo pracujesz. Uznaj, że w ogóle nas to nie obchodzi, a torturujemy cię dla czystej satysfakcji. Spraw mi tę przyjemność, śmieciu.’”

“Nie zawsze trzeba wygrywać, żeby zostać zwycięzcą. Czasem wystarczy, że inni przegrają. ”

“"Archanioł Michał zwykle nie miał problemów z opanowaniem emocji. Właściwie w większości sytuacji jedynym ich zewnętrznym wyrazem był gorejący mocniej lub słabiej tatuaż wokół oka. Teraz jednak wódz anielskich zastępów z całej siły i bez większego powodzenia powstrzymywał się, żeby nie wybuchnąć śmiechem."”