Kacper Ryx i tyran nienawistny

No i nie myliłem się pisząc komentarz do "Króla przeklętego" prawie dwa lata temu. Ryx istotnie dostąpił zaszczytu poznania Stefka Batorego, którego sylwetkę przedstawia autor w iście mistrzowski sposób. Niestety jest to chyba jedyny atut powieści, bo albo pan Wollny stracił, rzeczony w poprzednich komentarzach "pazur" albo ja się przez te dwa lata postarzałem i zmienił mi się gust. Po pierwsze, akcja wykracza poza granice Krakowa i pędzi niczym struś pędziwiatr na dopalaczach. Raz jesteśmy tu, za kilka zdań gdzie indziej, a jeszcze za stronę to w ogóle się gubimy. Pędzi również czas, bo mamy tutaj rozrzut 1578-1585. Po drugie, wkracza niestety żmudny, nudny i mozolny wątek wojenno-batalistyczny, który zabił mnie już na wstępie. Ryx, oprócz geniusza umysłu i doskonałego lekarza staje się też bohaterem wojennym, co już odrobinę przeciąża szalę w stronę kiczu i patosu. Po trzecie - oklepane i standardowe wątki w stylu zaginionej panny ostatecznie rozwiały mój sen o idealnej powieści historycznej, którą wg. mnie stała się seria o Ryksie po dwóch, genialnych wręcz tomach. Ale nie rozpaczam, daję tróję i czekam na finis coronat opus, czyli tom czwarty. Nadzieja przecież umiera ostatnia.

Kolejna ( trzecia) doskonała część przygód Kacpra Ryxa.Tym razem śledzimy losy głównego bohatera na tle wydarzeń rozgrywających się za czasów panowania króla Stefana Batorego , zwanego tyranem nienawistnym. A przygód Kacper Ryx i jego ukochana Janka , w tej części mieli co niemiara. Świetne połączenie przygody z historią !!! Polecam :))).

Kompletnie się nie zgadzam z przedmówca. Moim zdaniem siłą jest opuszczenie Krakowa. Mnie ta opowieść po raz kolejny zaczarowała