Name: Jesienna sonata
Rating: 7.5 (16 reviews)
ISBN: 9788375106527

Jesienna sonata

Mons Kallentoft

7.5 /10

Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.5 /10

Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów

Opis

Jesień. Linköping tonie w strugach deszczu. Ciężkie krople padają na zamek Skogsa i zwłoki pływające w fosie. Trop prowadzi do poprzednich właścicieli, członków arystokratycznej rodziny Fagelsjö. Czy sprzedaż zamku mogła być przyczyną morderstwa? Kim właściwie był nowy właściciel posiadłości Jerry Petersson i jakie tajemnice kryje jego przeszłość? Podążając tropem mordercy, Malin Fors musi stawić czoło własnym demonom, które powoli przejmują władzę nad jej życiem. W Jesiennej sonacie, trzeciej książce z serii o Malin Fors, Mons Kallentoft po mistrzowsku prowadzi czytelnika przez meandry ludzkiej duszy i pokazuje, jak cienka bywa granica, która dzieli dobro od zła, miłość od nienawiści. ?Malin Fors prowadzi śledztwo tak mroczne, że senne koszmary to przy nich bajki dla dzieci?. ?Cosmopolitan?

Data wydania: 2011-06-28

ISBN: 978-83-7510-652-7, 9788375106527

Wydawnictwo: Rebis

Cykl: Komisarz Malin Fors, tom 3

Kategorie: Kryminał i Literatura detektywistyczna, Powieść zagraniczna, Sensacja Thriller

Stron: 464

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Mons Kallentoft

Urodzony 15 kwietnia 1968 roku w Szwecji (Vreta klosters)

Szwedzki pisarz i dziennikarz. Wychowywał się w Ljungsbro w pobliżu Linköpingu. Pracował jako dziennikarz, a także w reklamie. Obecnie zamieszkały w Sztokholmie. Autor powieści kryminalnych z detektyw Malin Fors w roli głównej.

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Mons Kallentoft

Recenzje

Malin Fors w jesiennej odsłonie.

15.11.2019

"Jesienna sonata" to kolejna, z dobrze znanego mi cyklu, książka Monsa Kallentofta. Nie musiałam już walczyć ze specyficznym stylem narracji, jak przy pierwszej lekturze z policjantką Fors w roli głównej, kiedy to nieco rozpraszał moją uwagę swoistą metaforyką oraz nagromadzeniem równoważników zdań. Po zakończeniu uznałam ten element za najbard... Recenzja książki Jesienna sonata

@Asamitt × 2

Jesienna sonata

15.11.2011

Tej jesieni w Linköping panuje wyjątkowo paskudna pogoda. Strugi deszczu zalewają ulice i chodniki. Błoto i martwe gryzonie zalegają w kanałach ściekowych. W tej mało sprzyjającej aurze, biznesmen Jerry Perersson, wybiera się na przegląd niedawno zakupionej posiadłości – zamku Skogsa. Cisza i spokój budzącego się dnia nastrajają nowego właściciela ... Recenzja książki Jesienna sonata

@Natula

Jesienna sonata

16.08.2011

Jesień w Linkoping jest zimna i dżdżysta. Ciężkie, deszczowe chmury pchane przez wiatr suną leniwie po ołowianym niebie. Ze wszystkich drzew spadają liście, bezszelestnie wpadając do ogromnych kałuży. Wilgoć i przeszywający mroźny wiatr zawładnęły całym krajem. Komisarz Malin Fors moknąc od ciężkich kropel deszczu, stoi przed pięknym zamkiem i przy... Recenzja książki Jesienna sonata

@Stayrude

Jesienna sonata

4.09.2011

To moje trzecie spotkanie z Kallentoftem i na szczęście nie ostatnie. Choć ta część jest już trochę inna od pozostałych, niekoniecznie gorsza, ale ... „Jesień to czas rozkładu, myśli Malin. Cały świat jest zgniły, czeka, aż otoczy go chłód zimy. Równocześnie barwy jesieni to barwy ognia, ale to zimny ogień, który potrafią kochać tylko zimnokrwiste ... Recenzja książki Jesienna sonata

@toska82

Zobacz wszystkie (5) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@sandrajasona

2019-11-07

4 /10

Przeczytane Przeczytane w 2017

Trzeci tom rozmów trupa z komisarzem Fors (jeśli tak będzie do 9 tomu, to wymiękam :-p). Zamordowany zostaje nowy nabywca zamkowych włości. W sumie intryga prozaiczna, trochę zwrotów akcji, ale czytałam, czytałam i skończyłam. Tym razem chyba centralnym punktem jest alkoholizm pani komisarz i sprawy rodzinne, demony bohaterów zajmują lwią cześć książki.
Już wiem, że trzeba czytać w kolejności (co robię) ze względu na wątek obyczajowy.
Na każdej okładce jest napisane "Nie zawracajcie sobie głowy Stiegiem Larssonem, Kallentoft jest lepszy" Magnus Utvik, krytyk literacki. Nie wiem co ten człowiek brał, ale niech już przestanie :-p

× 3 | link |

@Sargento_Garcia

2019-11-15

6 /10

Przeczytane Sensacja kryminał

Moim zdaniem można było z tej historii wycisnąć trochę więcej iskier.

× 2 | link |

@calamitas

2012-01-17

10 /10

Przeczytane Kraje nordyckie

Kolejny już raz miałam przyjemność rozsmakować się prozie Monsa Kallentofta. Warto było znów zatopić się w tym mrocznym świecie i wytężyć uwagę bo lektura ta jest bardziej wymagająca niż przeciętny kryminał (nawet skandynawski). Wielu może zniechęcać brak zawrotnie wartkiej akcji i skłonność do poetyckich wręcz opisów, ale dla mnie to ogromna zaleta tej książki. Uwielbiam sposób, w jaki autor odmalowuje skomplikowane relacje międzyludzkie, pokazuje jak zło rodzi zło i odsłania przed czytelnikiem proces przechodzenia z ofiary w kata. Niczego przy tym nie ubarwia: z całą brutalnością konfrontuje nas ze złem, które nas otacza. Tu nawet główna bohaterka jest trudna, mroczna i zagubiona. Nie lubię Malin, ale w jakiś sposób jej kibicuję i nie mogę się doczekać, czy w kolejnej części autor odsłoni przed nami otchłań jej przeszłości.

| link |

@xVariax

2011-07-31

10 /10

Przeczytane

Literacki styl Kallentofta nie należy do tych łatwych i z miejsca czarujących. Nie można powiedzieć by źle się go czytało, ale wymaga od nas większego skupienia oraz spokojniejszego tempa lektury. Jest także bardzo emocjonalny, nawet jeśli w przypadku kryminału brzmi to dość dziwnie. Najmocniejszym jego punktem są, jak ja to nazywam – „wewnętrzne przemyślenia ofiary”. Wplecione w fabułę wypowiedzi, w tej części Jerry’ego, którego świadomość towarzyszy poczynaniom poszczególnych bohaterów. Są one zawsze pełne bólu, samotności i zagubienia. Stanowią coś w rodzaju rachunku sumienia, a zarazem przybliżają czytelnikowi postać, która w normalnych okolicznościach, nic już o sobie opowiedzieć by nie mogła.

| link |

@obwarzan

2011-08-25

10 /10

Przeczytane Posiadam

Muszę przyznać, że i tym razem Kallentoft stanął na wysokości zadania i "Jesienna Sonata" jest równie dobra jak jego poprzednie książki. Zdecydowanie polecam.

| link |