Heroina

Pod wrażeniem tego duetu pisarskiego i losów detektywa Zacka jestem od niemal pierwszej części. Nie ukrywam, że z każdą kolejną opowieścią było coraz lepiej. Historie kryminalne były coraz lepsze, strefa obyczajowa rozwijała się coraz ciekawiej, a sam detektyw Zack Herry staje się coraz bardziej ciekawy ze swoimi narastającymi problemami, tragediami i goniącą go przeszłością. Myślę, że to znakomicie dobrany duet autorów, którzy z części na część stają się coraz lepsi, coraz bardziej zgrani, coraz bardziej wymyślni w swoich historiach.
Heroina jest chyba najbardziej dramatyczną i tragiczną częścią cyklu. W dzielnicy Sztokholmu zamieszkanej głównie przez imigrantów dochodzi do brutalnego gwałtu na młodej kobiecie, której zadaniem była pomoc ludziom tam zamieszkującym. Próby jej uratowania oraz odkrycia kto stoi za przerażającym działaniem stanowią główna oś historii. Straszny świat kreślą tutaj autorzy. Skupiają się na ludzkiej podłości, okrucieństwie, wyciągają z ludzi to co w nich najgorsze. Obdzierają młodych z niewinności, sprawiając, że patrzymy na nich z przerażeniem i grozą. Brudny jest to świat.
Heroina to również szalenie dynamiczna część, pełna szybkości i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Nie można się przy niej nudzić. Czyta się ją bardzo szybko, na co ma pewnie wpływ układ rozdziałów, które niekiedy są bardzo krótkie. Powiedziałabym, że książkę można przeczytać na niemal jednym oddechu. Na pewno na emocjonalnym, ale nerwy trzeba trzymać na wodzy.
Przyznaj...

Książkę "połyka" się w jeden dzień. Napisana jest prostym językiem. Było tu mnogo bohaterów, sama nie wiem czy to dobrze, miejscami się gubiłam. Czas trwania akcji był naprawdę krótki co było zaletą: nie skupiliśmy się na rozważaniach a na działaniu. Oceniam pozytywnie.