Przedmieścia. Ciemne ulice, przystrzyżone trawniki i przytulne domy. Miła, spokojna okolica. Jednak nie dla nastoletniej Meg i jej kalekiej siostry Susan. W domu Chandlerów, przy ślepej uliczce, w ciemniej, zawilgoconej piwnicy, Meg i Susan zdane są na łaskę kapryśnej i cierpiącej na ataki szału ciotki Ruth, którą szybko ogarnia szaleństwo. Szaleństwo, którym zaraża swoich trzech synów oraz całą okolicę. Jedynie jeden zatroskany chłopiec spróbuje oprzeć się złu zarażającemu niewinne umysły. Musi podjąć bardzo dorosłą decyzję i wybrać między miłością i współczuciem, a pożądaniem i złem... Którą drogę wybierze?
Dziewczyna z sąsiedztwa
Jack Ketchum
8
/10
Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 51 ocen kanapowiczów
Na podstawie 51 ocen kanapowiczów
/89caabe31a5cc04610c3c2579bf9e191/n/dziewczyna-z-sasiedztwa)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8
/10
Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 51 ocen kanapowiczów
Na podstawie 51 ocen kanapowiczów
Opis
Tytuł oryginalny: The Girl Next Door
Data wydania: 2011-11-09
ISBN: 978-83-61386-09-4, 9788361386094
Wydawnictwo: Papierowy Księżyc
Kategorie:
Sensacja Thriller,
Horror
Stron: 300
Mamy 4 inne wydania tej książki
Autor
/4a0027f7f960d0956d45483497076011/n/jack-ketchum)
Jack Ketchum
Urodzony 10 listopada 1946 roku w USA (Livingston, New Jersey)
Właściwie Dallas William Mayr – amerykański pisarz powieści grozy. Pisał również jako Jerzy Livingston. Był jedynym dzieckiem niemieckich imigrantów: żołnierza Dallasa Williama Mayr (1908–1997) oraz księgowej Evelyn Fahner Mayr (1915–1987). Mieszka...
Pozostałe książki:
/29cdefbea25cdfb4eb648411e1d6a3a9/n/dziewczyna-z-sasiedztwa)
/589b2ff89cb8a3984ccfad3ec2a73ecc/n/jedyne-dziecko)
/73f6a8557a95aab157495e55b221bdbe/n/przeprawa)
/o-615890/n/poza-sezonem)
/41082e64a740464f77405c9c234bacd9/n/lsnienie-w-ciemnosci-dla-uczczenia-dwudziestolecia-lilja-s-library)
/o-1295474/n/potomstwo)
/o-1310639/n/rudy-prawo-do-zycia)
/o-1308652/n/kobieta)
/764bcb0e74b5c09da0d9f4661d3e4d6d/n/przebudzenie)
/o-1284630/n/krolestwo-spokoju)
/o-1278787/n/15-blizn)
/o-162181/n/straceni)
/cbc0daeed52f548d65d9a1330847e462/n/zabawa-w-chowanego)
/o-1303913/n/13-ran)
/a08e6480-e49a-42c0-b6ba-3444da49b193/n/babski-wieczor)
/f5264906-e022-4835-838a-5231f4920fb7/n/czas-zamykania)
/a4edd920d9355ae3be1c7112dea9cf86/n/zaburzenia-snu)
/o-75433/n/lost)
/6c291c16-a2e8-427c-b856-93f35b3f8919/n/przejazdzka)
/2ad5c0d721e7ffe8b11e4d0396cf6c8d/n/scar)
Wszystkie książki Jack Ketchum
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Miałaś o mnie dbać...
WYBÓR REDAKCJI
28.08.2023
Amerykańskie przedmieście. Meg i Susan muszą tu zamieszkać z ciotką i trójką kuzynów, ponieważ ich rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Dziewczyny nawet nie przypuszczają, jakie piekło zgotuje im szalona i rozgoryczona życiem ciotka, jaką nienawiścią będzie ich darzyć. Jeden z przyjaciół jej kuzynów, a zarazem narrator w powieści „Dziewczyna z ... Recenzja książki Dziewczyna z sąsiedztwa
@asiaczytasia
× 7
Niewinne okrucieństwo?
WYBÓR REDAKCJI
6.01.2023
„Ból może działać od zewnątrz. Mam na myśli, że czasem to, co widzisz, jest bólem. Bólem w najokrutniejszej, najczystszej formie” Miła i spokojna okolica. Taka, w której domy nie są zamykane, ponieważ nikt się nie boi. W której dzieci mogą biegać same, bez nadzoru. Okolica, w której dwie dziewczynki Meg i Susan, miały spokojnie wychowywać się ... Recenzja książki Dziewczyna z sąsiedztwa
"Dziewczyna z sąsiedztwa" Jack Ketchum
5.06.2023
Bardzo długo zabierałam się za przeczytanie "Dziewczyny z sąsiedztwa" Jacka Ketchuma. Książki, która wstrząsnęła czytelnikami swoją brutalnością, bezwzględnością postaci, szaleństwem, żądzą zła i władzy, bo o tym właśnie jest ta historia. @Obrazek Historia młodych dziewcząt, które zamiast ciepła i bezpieczeństwa, zastały ból, niewyobrażalne cie... Recenzja książki Dziewczyna z sąsiedztwa
To nie jest kolejna historia o morderstwie, to opowieść o okrucieństwie!
4.07.2020
„Powiedz mi, proszę, o dzielny kapitanie, Dlaczego zło obdarzone jest mocą taką? Dlaczego anioły do snu chylą swe głowy, Gdy czort napiera z siłą dwojaką?” – Tom Waits Są takie książki, do których boi się sięgnąć każdy człowiek, są również takie książki, których wstyd jest nie znać. Taka właśnie jest "Dziewczyna z sąsiedztwa" autorstwa Jacka Ketc... Recenzja książki Dziewczyna z sąsiedztwa
@klaudia.nogajczyk
× 11
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Ciężko mi ocenić „Dziewczynę z sąsiedztwa”, ponieważ z jednej strony Autorowi udało się stworzyć jako tako spójną fabułę, zbudować jakieś tam napięcie, a w przeważającej części obrzydzenie bezpodstawnym okrucieństwem. Jednak jak dla mnie początek książki, budowanie owego napięcia (zwyczajne życie okolicznych dzieciaków, a przecież wiemy, że zaraz wydarzy się coś złego) było zbyt długie. A narrator, jeden z chłopaków jest dla mnie równie winny, co oprawcy.
Moja najważniejsza obiekcja – jest to historia, którą zainspirowały prawdziwe wydarzenia. I w tym miejscu pozwolę sobie na całkowicie subiektywną opinię – w dobie popularności „holopolo” stałam się bardziej wyczulona na niuanse. Oczywiście beletrystyka rządzi się własnymi prawami, ale wyczuwam w „Dziewczynie…” pewien „smrodek”. Autor pozamieniał w swojej powieści bardzo dużo względem faktów. Ogrom cierpienia, jaki został zadany Sylvii Likens, został tu przełożony na literaturę popularną, żeby nie powiedzieć popkulturową, ku uciesze fanów wychwalaną pod niebiosa przez króla gatunku Stephena Kinga. A Autor w posłowiu dumny ze swoich dokonań dorabia do tego wszystkiego swoją teorię, jakby ta książka była czymś więcej niż zwykłym horrorem.
I jeszcze to łzawe zakończenie (dla tych, którzy „Dziewczynę z sąsiedztwa” mają już za sobą – chodzi mi o finał wątku Meg), który jakoś nie koresponduje mi z wcześniejszymi opisami okrucieństwa.
Książka, choć budziła spore emocje...
× 10
|
link
|
Przeczytane
Posiadam
Thriller
Dobra książka z dużym ładunkiem emocjonalnym. Jeżeli pominiemy wstęp Kinga, całkiem przyjemna lektura, choć chwilami faktycznie - chciałoby się odwrócić na sekundę wzrok od akcji - niczym na horrorze z gatunku gore. Nie jestem przesadnie wrażliwy, ale są momenty, w których bezsensowne okrucieństwo, poza tym, że niczym nieuzasadnione - jest odrażające. Sposób w jaki "dzieci" potrafią być bardziej psychopatyczne niż niejeden zbrodniarz wojenny. Ketchum ujął to perfekcyjnie. Przejmująca lektura, choć nie "wstrętna" w sposób "gore", po prostu odrzuca ludzkie okrucieństwo, które w przeciwieństwie do świata zwierząt jest po prostu "po nic".
× 8
|
link
|
Przeczytane
Mam w domu 📚
Czytanie horrorów jest dla mnie rozrywką, nie sięgam po opowieści o duchach, wampirach, wilkołakach i innych potworach żeby się bać. Nie straszy mnie wycie do księżyca, nie straszą wyskakujące z trumny stwory, nie boję się ciemności. Nie wzbudzają we mnie lęku tuziny psychopatów mordujących ludzi na tyle sposobów, ile jest w stanie wymyślić umysł twórców książkowych thrillerów.
Jednak nadal robi na mnie wrażenie do czego zdolny bywa prawdziwy człowiek, nie wymyślona papierowa postać z książki. Znałam już okrutną historię Sylvii Likens zanim sięgnęłam po "Dziewczynę z sąsiedztwa", wiedziałam więc czego mogę się spodziewać.
Autor, jak sam z resztą przyznał w swoim komentarzu do książki, zrobił pewien wybieg techniczny - narratorem w pierwszej osobie uczynił właśnie chłopca z sąsiedztwa. Jak dla mnie był to bardzo udany zabieg. Autor podkreślił: "narracja w pierwszej osobie może przenieść współczucie czytelnika wprost na ofiarę przemocy [...]. Wiesz, że z kimkolwiek rozmawiasz, ta osoba na pewno przeżyje, więc nie martwisz się tak o jej bezpieczeństwo (możesz się jednak niepokoić o jej postawę, jej wartości moralne)[...]".
Dlatego całe to okrucieństwo z książki nie budziło we mnie strachu, budziło gniew i obrzydzenie. Nie jestem i nigdy nie będę w stanie zrozumieć, jak można było pozwolić na całe to okrucieństwo, milczeć o tej sprawie i pozwolić jej się zakończyć w taki sposób, nawet jeżeli narrator był "tylko dzieckiem". Myślę, że o ten właśnie efekt ...
Jednak nadal robi na mnie wrażenie do czego zdolny bywa prawdziwy człowiek, nie wymyślona papierowa postać z książki. Znałam już okrutną historię Sylvii Likens zanim sięgnęłam po "Dziewczynę z sąsiedztwa", wiedziałam więc czego mogę się spodziewać.
Autor, jak sam z resztą przyznał w swoim komentarzu do książki, zrobił pewien wybieg techniczny - narratorem w pierwszej osobie uczynił właśnie chłopca z sąsiedztwa. Jak dla mnie był to bardzo udany zabieg. Autor podkreślił: "narracja w pierwszej osobie może przenieść współczucie czytelnika wprost na ofiarę przemocy [...]. Wiesz, że z kimkolwiek rozmawiasz, ta osoba na pewno przeżyje, więc nie martwisz się tak o jej bezpieczeństwo (możesz się jednak niepokoić o jej postawę, jej wartości moralne)[...]".
Dlatego całe to okrucieństwo z książki nie budziło we mnie strachu, budziło gniew i obrzydzenie. Nie jestem i nigdy nie będę w stanie zrozumieć, jak można było pozwolić na całe to okrucieństwo, milczeć o tej sprawie i pozwolić jej się zakończyć w taki sposób, nawet jeżeli narrator był "tylko dzieckiem". Myślę, że o ten właśnie efekt ...
× 7
|
link
|
Przeczytane
Ebook
Mocna, wstrząsająca, brutalna historia młodej dziewczyny, która stała się ofiarą szaleństwa pewnej kobiety, nieletnich dzieci i apatii społeczeństwa.
× 7
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
Thriller/Kryminał/Sensacja
Horror? z całą pewnością! Tak dla bohaterki, jak i czytelnika. Oto odpowiedź Ketchum'a na pytanie: do czego jest zdolny człowiek. Dodajmy przy tym, iż przedstawiona przez Autora historia miała miejsce naprawdę. A jakim trzeba być człowiekiem, żeby wyrządzić taką krzywdę drugiej osobie, przekona się tylko ten, kto odważy się sięgnąć po tę książkę.
× 6
|
link
|
Przeczytane
Zwróciłam uwagę na okładkę.Jest przerażająca.Miałam nadzieję na mocne wrażenia.Ne jest to kryminał jako taki.Nie ma tu zbrodni jakie znamy z kryminałów,.rozlewu krwi i śledztwa.Jest za to dużo okropieństwa,krzywdy.Do połowy książki nic się nie działo,ale potem akcja przybrała rozpędu.Nie mogłam się oderwać.Książka dla osób o mocnych nerwach
× 4
|
link
|
Przeczytane
Posiadam
Jeśli szukaliście mocnych wrażeń, to strzeliliście w dziesiątkę.
Jeśli oprócz mocnych wrażeń chcieliście też jakąś mroczną tajemnice - poczytajcie może coś innego.
Naszym głównym bohaterem jest David – chłopiec przeciętny i dość podatny na wpływy. Pewnego dnia do matki jego przyjaciela z sąsiedztwa trafiają osierocone siostry – Meg i Susan. Już na samym początku zdziwiła mnie narracja pierwszoosobowa, a że wcześniej znałam bardzo ogólny opis książki, byłam pewna, że spotkam się z trzecioosobówką. Odbierało mi to wiarygodność niektórych scen, bo czemu akurat David musiał być w danym miejscu? Czemu nie inny z chłopców? Chociaż można to uargumentować pewną więzią, która powstała między Meg a Davidem i połączyć to z szaleństwem Ruth.
Książka ma krótkie rozdziały, dużą czcionkę i czyta się ją szybko. Jednak na dłuższą metę staje się denerwujące, gdy kilka pojedynczych zdań z rzędu zaczyna się od nowego akapitu. Taki zabieg stosuje się, żeby podkręcić dramatyzm albo zwrócić uwagę czytelnika na coś konkretnego – tu się niby to sprawdza, ale jednocześnie jest tego zdecydowanie za dużo i wyrywa z rytmu płynnego czytania.
Fabuła nie jest wybitnie skomplikowana i ciężko ocenić, co właściwie jest spoilerem, a co nie. Największą tajemnicą tej książki jest zakończenie i pomysły na tortury. Jednak był tu całkiem duży potencjał na głębszą treść, który został później zmarnowany.
Na przykład mamy pięknie pokazaną psychologię tłumu – David widział i wiedz...
Jeśli oprócz mocnych wrażeń chcieliście też jakąś mroczną tajemnice - poczytajcie może coś innego.
Naszym głównym bohaterem jest David – chłopiec przeciętny i dość podatny na wpływy. Pewnego dnia do matki jego przyjaciela z sąsiedztwa trafiają osierocone siostry – Meg i Susan. Już na samym początku zdziwiła mnie narracja pierwszoosobowa, a że wcześniej znałam bardzo ogólny opis książki, byłam pewna, że spotkam się z trzecioosobówką. Odbierało mi to wiarygodność niektórych scen, bo czemu akurat David musiał być w danym miejscu? Czemu nie inny z chłopców? Chociaż można to uargumentować pewną więzią, która powstała między Meg a Davidem i połączyć to z szaleństwem Ruth.
Książka ma krótkie rozdziały, dużą czcionkę i czyta się ją szybko. Jednak na dłuższą metę staje się denerwujące, gdy kilka pojedynczych zdań z rzędu zaczyna się od nowego akapitu. Taki zabieg stosuje się, żeby podkręcić dramatyzm albo zwrócić uwagę czytelnika na coś konkretnego – tu się niby to sprawdza, ale jednocześnie jest tego zdecydowanie za dużo i wyrywa z rytmu płynnego czytania.
Fabuła nie jest wybitnie skomplikowana i ciężko ocenić, co właściwie jest spoilerem, a co nie. Największą tajemnicą tej książki jest zakończenie i pomysły na tortury. Jednak był tu całkiem duży potencjał na głębszą treść, który został później zmarnowany.
Na przykład mamy pięknie pokazaną psychologię tłumu – David widział i wiedz...
× 3
|
link
|
IW
@iwonka.woj
2020-05-05
Przeczytane
Niemożliwością jest dla mnie wystawienie oceny tej książce. Jest porażająca, wywołuje gniew i sprawia, że chce się ją jednocześnie i czytać i rzucić w kąt.
× 2
|
link
|
PA
@Park2Read
2022-06-16
8
/10
Bardzo chcę wierzyć, że w ludziach zdecydowanie więcej jest dobra niż zła lecz czasem tak trudno bronić tego stanowiska.
Do przerażająco smutnych wniosków skłoniła mnie lektura książki "Dziewczyna z sąsiedztwa" Jacka Ketchuma, powiem szczerze - nie byłam na nią gotowa. Myślę, że nikt nie jest, a nawet nie powinien być.
Nieetyczne, niemoralne i nieakceptowalne społecznie zachowania można dostrzec w działaniach wielu ludzi ale tylko niektóre z nich przepełniają nas prawdziwym strachem. Często myślimy, że dotyczą one pewnych szczególnych, psychopatycznych jednostek. Okazuje się jednak, że mrocznych aspektów osobowości jest więcej, a wszystkie mają jakieś wspólne źródło w ogólnej tendencji do popełniania zła.
Tego, co wydarzyło się w małym amerykańskim miasteczku nie sposób pojąć. Tą pozornie spokojną okolicę poznajemy oczami nastoletniego Davida. On jako pierwszy spotyka piękną Meg Loughlin, która wraz z kaleką siostrą zamieszkiwać będzie odtąd u swojej ciotki Ruth. Dziewczyna od początku czuje, że kuzynostwo za nią nie przepada, gdy jej obawy potwierdzają się - nastolatka próbuje szukać pomocy. Na próżno.
W domu Chandlerów, przy ślepej uliczce, w ciemniej, zawilgoconej piwnicy, Meg i Susan zdane są na łaskę kapryśnej i cierpiącej na ataki szału koszmarnej ciotki, którą ogarnia coraz mroczniejsze szaleństwo. Co gorsza - zaraża nim również swoich trzech synów oraz część ok...
× 1
|
link
|
@czerwonakaja
2021-05-20
4
/10
Przeczytane
Muszę się przyznać, że postu na temat tej książki miało nie być wcale, miałam jedynie w planach wspomnieć o swoich wrażeniach przy okazji opinii na temat "Zabawmy się u Adamsów", bo to przez pojawiające się porównania tych dwóch książek podkusiło mnie, by kupić "Dziewczynę..." i ją przeczytać.
Zdanie w tym temacie zmieniłam po przeczytaniu tego, co o książce napisała @thebookofchange 👏👌 i muszę, a nawet chcę napisać, że zgadzam się z jej opinią 🙌
Nie należę do fanów tego typu literatury, rzadko sięgam do książek, nie oglądam takich filmów. Przestałam jakieś 20 lat temu. Moje czytanie jest dla relaksu, a tu relaksu nie ma, przynajmniej nie dla mnie.
Oczywiście jestem przerażona i wstrząśnięta, ale uczucia te budzi prawdziwa historia, jaka rozegrała się w Stanie Indiana w 1965 roku, kiedy doszło do śmierci Sylvii Likens w wyniku długotrwałych i brutalnych pobić oraz serii przerażających tortur, jakie zafundowała dziewczynie rodzina Baniszewski.
To był prawdziwy koszmar i to, co stało się tej szesnastolatce zasługuje by ta historia była opowiadana od początku do końca wiernie prawdziwym wydarzeniom, dlatego nie do przyjęcia jest dla mnie fakt tak daleko idących zmian, w tym zmiany roli jednego z oprawców, który w książce pomaga dziewczynie w nieudanej ucieczce, przez co z oprawcy staje się ofiarą.
To, co Autor napisał w komentarzu jest dla mnie żenujące, a strzałem w k...
Zdanie w tym temacie zmieniłam po przeczytaniu tego, co o książce napisała @thebookofchange 👏👌 i muszę, a nawet chcę napisać, że zgadzam się z jej opinią 🙌
Nie należę do fanów tego typu literatury, rzadko sięgam do książek, nie oglądam takich filmów. Przestałam jakieś 20 lat temu. Moje czytanie jest dla relaksu, a tu relaksu nie ma, przynajmniej nie dla mnie.
Oczywiście jestem przerażona i wstrząśnięta, ale uczucia te budzi prawdziwa historia, jaka rozegrała się w Stanie Indiana w 1965 roku, kiedy doszło do śmierci Sylvii Likens w wyniku długotrwałych i brutalnych pobić oraz serii przerażających tortur, jakie zafundowała dziewczynie rodzina Baniszewski.
To był prawdziwy koszmar i to, co stało się tej szesnastolatce zasługuje by ta historia była opowiadana od początku do końca wiernie prawdziwym wydarzeniom, dlatego nie do przyjęcia jest dla mnie fakt tak daleko idących zmian, w tym zmiany roli jednego z oprawców, który w książce pomaga dziewczynie w nieudanej ucieczce, przez co z oprawcy staje się ofiarą.
To, co Autor napisał w komentarzu jest dla mnie żenujące, a strzałem w k...
× 1
|
link
|
Przeczytane
2011
Posiadam [ebook]
Ważna uwaga! W żadnym wypadku nie należy czytać przedmowy Stephena Kinga przed przeczytaniem książki. Ja wiedziałem o tym, ale jakoś tak automatycznie zacząłem czytać i już było za późno. Po prostu przedmowa zdradza zbyt wiele, więc odbiera większość strachu, odrazy i niepewności.
× 1
|
link
|
@anna.czyta
2022-08-01
5
/10
Przeczytane
Nie byłam gotowa na tę książkę, a fakt że jest napisana na faktach tylko pogarsza moje odczucia...
× 1
|
link
|
ZA
@zaczytany.tata
2022-06-28
7
/10
Uznawana za jedną z najbardziej wstrząsających książek w historii literatury „Dziewczyna z sąsiedztwa” autorstwa Jacka Ketchuma to nigdzie wcześniej nie spotykana, wstrząsająca historia o rodzącym się szaleństwie w umyśle potwora. Opowieść opiera się oczywiście na znanej niemal wszystkim historii Meg i Susan, które po śmierci rodziców trafiają do domu Chandlerów, przekraczając tym samym wrota piekieł, o których początkowo rzecz jasna nie mają pojęcia.
Wstęp do książki napisał sam Stephen King, zdradzając przy okazji właściwie całą jej fabułę, co mnie osobiście się bardzo nie podobało. Znając zakończenie historii przed jej rozpoczęciem i zbliżając się ku końcowi wiedziałem, że nie może być inne. Zabrano mi nadzieję na wiarę w możliwe scenariusze, rodzące się w głowie przy czytaniu podobnych historii. Pozbawiono mnie całej palety odczuć, które umierają z każdą kolejną stroną, by w niespodziewanym momencie na nowo narodzić się w głowie, iskrząc przy tym światełkiem nadziei na zupełnie inne zakończenie.
Sama treść książki jest tak szokująca i brutalna, że żadne słowa napisane po jej przeczytaniu nie będą w stanie zobrazować targających mną uczuć względem bohaterów. Eskalacja cierpienia, nienawiści i okrucieństwa przytłaczała mnie swoim rozmiarem, długimi momentami pozbawiając tchu. Najstraszniejszą rzeczą w tym przypadku jest oczywiście fakt, iż tragedię tę tak naprawdę napisało życie. Tragedię, którą znowu można było powstrzymać w jednym momenci...
Sama treść książki jest tak szokująca i brutalna, że żadne słowa napisane po jej przeczytaniu nie będą w stanie zobrazować targających mną uczuć względem bohaterów. Eskalacja cierpienia, nienawiści i okrucieństwa przytłaczała mnie swoim rozmiarem, długimi momentami pozbawiając tchu. Najstraszniejszą rzeczą w tym przypadku jest oczywiście fakt, iż tragedię tę tak naprawdę napisało życie. Tragedię, którą znowu można było powstrzymać w jednym momenci...
|
link
|
AL
@alliwantisbooks
2022-08-18
7
/10
Przerażająca. Tak chyba można określić jednym słowem historię opisaną w głośnej książce Jacka Ketchuma.
Przerażające jest to co człowiek potrafi zrobić drugiemu człowiekowi. Przerażająca jest bezsilność osoby patrzącej na krzywdę bliskiej osoby, ale nie mogącej zrobić nic, żeby jej pomóc. W końcu przerażające jest to, że podobna historia wydarzyła się naprawdę.
Osierocone w tragicznym wypadku, nastoletnia Meg i jej młodsza siostra Susan, trafiają pod opiekę swojej krewnej, Ruth. Kobieta wychowująca trójkę dorastających synów, okazuje się niezrównoważona psychicznie, a dziewczynki zamiast do bezpiecznej przystani, trafiają do piekła na ziemi. Zrozpaczona Meg, przez kilka tygodni jest torturowana fizycznie i psychicznie, czemu biernie przygląda się Dave - sąsiad Ruth i jednocześnie narrator powieści.
Od samego początku wyłania się pytanie, czy chłopak będzie dobrym, czy złym bohaterem. Mimo, że książka już za mną, wciąż nie potrafię sobie odpowiedzieć na to pytanie.
Książka uznawana jest za jedną z najbardziej wstrząsających powieści grozy, więc czytacie na własne ryzyko. Tylko dla osób o mocnych nerwach.
Przerażające jest to co człowiek potrafi zrobić drugiemu człowiekowi. Przerażająca jest bezsilność osoby patrzącej na krzywdę bliskiej osoby, ale nie mogącej zrobić nic, żeby jej pomóc. W końcu przerażające jest to, że podobna historia wydarzyła się naprawdę.
Osierocone w tragicznym wypadku, nastoletnia Meg i jej młodsza siostra Susan, trafiają pod opiekę swojej krewnej, Ruth. Kobieta wychowująca trójkę dorastających synów, okazuje się niezrównoważona psychicznie, a dziewczynki zamiast do bezpiecznej przystani, trafiają do piekła na ziemi. Zrozpaczona Meg, przez kilka tygodni jest torturowana fizycznie i psychicznie, czemu biernie przygląda się Dave - sąsiad Ruth i jednocześnie narrator powieści.
Od samego początku wyłania się pytanie, czy chłopak będzie dobrym, czy złym bohaterem. Mimo, że książka już za mną, wciąż nie potrafię sobie odpowiedzieć na to pytanie.
Książka uznawana jest za jedną z najbardziej wstrząsających powieści grozy, więc czytacie na własne ryzyko. Tylko dla osób o mocnych nerwach.
|
link
|
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Złość, nienawiść i samotność są niczym pojedynczy przycisk, czekający na palec, który poprowadzi człowieka do destrukcji.”
/4a0027f7f960d0956d45483497076011/n/jack-ketchum "Jack Ketchum")
“To jak postąpiłeś na końcu... To się liczy.”
“"Bycie "tylko dzieciakiem" nabrało nowego znaczenia, była to nieustająca groźba, o której nigdy wcześniej nie myśleliśmy. Cholera, jeżeli tylko by chcieli, mogliby nas wszystkich potopić w rzece. Byliśmy "tylko dziećmi". Byliśmy własnością. Należeliśmy do naszych rodziców ciałem i duszą. To oznaczało, że czekała nas zagłada w obliczu każdego prawdziwego niebezpieczeństwa ze strony świata dorosłych, a także oznaczało to bezradność, upokorzenie i złość".”
“Pamiętam, że pomyślałem wtedy "przynajmniej to nie jestem ja". Gdybym chciał, mógłbym nawet się do nich przyłączyć. Przez moment, myśląc o tym, miałem władzę.”
“A cały problem polegał na tym, że nie miałem z kim o tym porozmawiać, nikogo, przy kim mógłbym to z siebie wyrzucić”
