Córka powietrza

Dorota Gąsiorowska to autorka dobrze mi znana. Swego czasu przeczytałam większość jej powieści, z których wiele rozgrywa się w moim mieście. To zawsze pełne ciepła, emocji i otulające romantyzmem fabuły, dlatego bez wahania sięgnęłam po „Córkę powietrza”. Ku mojemu zaskoczeniu tym razem nie otrzymałam zwyczajnej obyczajówki, ale epicką, wręcz baśniową opowieść z pogranicza fantasy i realizmu magicznego.

Ava Brus – pisarka fantasy, która utraciła wenę, zaszywa się w chacie w sercu Puszczy Zielonej, licząc, że uda jej się napisać nową powieść, na którą czeka wydawca. W dniu urodzin, od tajemniczego nadawcy, dostaje przesyłkę zawierającą rzeźbę Sylfidy. Zaczyna też widywać niespotykanej urody ważkę. Odtąd życie dziewczyny się zmienia. Postanawia odnaleźć autora rzeźby, nie zdając sobie sprawy, że trafi na pasjonującą historię sprzed wieku. Ava zawędruje aż do Francji, gdzie pozna nie tylko smutną historię córki powietrza, ale również dowie się prawdy o sobie samej.

To naprawdę magiczna historia, którą poznajemy z dwóch perspektyw. Współcześnie jej tropem podąża Ava, która usiłuje poskładać układankę z przeszłości. Mamy też opowieść Lalie ulokowaną we Francji sprzed stu lat. Francuzka o polskich korzeniach szczegółowo opowiada wydarzenia, które obecnie próbuje wyjaśnić Ava. Te fragmenty pozwalają wypełnić wszystkie puste ...

Twórczość Doroty Gąsiorowskiej znam i bardzo cenię, to jedna z tych pisarek, które potrafią dostrzec magię i piękno w otaczającym nas świecie. Autorka wielu bestsellerowych powieści, w których genialnie łączy rzeczywistość z magią.

Jest to drugi tom serii, ja pierwszego nie czytałam, bo każdą część można czytać oddzielnie.
Powieść, przy której bardzo miło spędziłam czas i przeżyłam niezapomnianą przygodę.

Dorota Gąsiorowska stworzyła historię, która otuli nas niesamowicie baśniowym klimatem i ubarwi czas przepiękną owianą nutką tajemniczości legendą. Lekki, a jednocześnie barwny styl pozwala nam zatopić się w cudnych, malowniczych opisach zachwycającego miejsca, jakim jest Puszcza Zielona. Fabuła misternie skomponowana, dopracowana w każdym najdrobniejszym detalu. Baśniowa opowieść pełna niezwykłego czaru, wzbudzająca zachwyt i wprowadzająca czytelnika w świat magii. Autorka to czarodziejka, bo jej słowo pisane dociera nie tylko do naszego umysłu, ale podstępnie wkrada się też do naszego serca i tak o to małymi kroczkami obezwładnia nas całkowicie.

„Córka powietrza” wzruszająca, nostalgiczna opowieść, która dostarcza też wielu emocji i pobudza nasze serducho do szybszego bicia. Zanurzając się w tej ponadzmysłowej, niesamowicie wciągającej historii, świat zewnętrzny przestaje istnieć, a pobudzona wyobraźnia, przeniesie nas do świata iluzji i czarów.

Cykl "Córki żywiołów" jest piękną opowieścią o ludzkich losach , przenikaniu przeszłości do realiów codziennego życia , zagadką , którą może rozwikłać tylko ktoś , kto więcej widzi i mocniej czuje.
Może to być na przykład córka powietrza , która zupełnie nie wie kim jest. Nieprzewidywalny zbieg okoliczności i wspólne rodzinne korzenie dają podstawę Lalie i Avie do odkrywania prawdy.
Magia przenika każdą stronę tej powieści , tajemnica ukrywa się między wersami , a Czytelnik jest ciągle na rozdrożu. Zakończenie daje jednak odpowiedź na wszystkie pytania , rozwiewa wątpliwości.
Niektórzy twierdzą , że "każdą część powieści można czytać oddzielnie". Ja natomiast uważam , że należy zacząć od "Córki ziemi " , żeby w pełni zrozumieć i połączyć te dwie historie i w pełni delektować się ich pięknem .
Polecam tę lekturę wszystkim , którzy mają w sercu nutkę romantyzmu i ... czują mocniej.

„Jestem córką powietrza i rozpiera mnie z tego powodu duma”

Dwie linie czasowe. Dwie bohaterki. Co je łączy? A może co je dzieli?

To podstawowe pytania czytelnika, który rozpoczął przygodę z drugim tomem serii „Córki żywiołów. Córka powietrza”autorstwa Doroty. A tych pytań podczas czytania będzie przybywać. Uwierzcie mi.

Pierwszą z bohaterek z którą się stykamy jest Ava. Poczytna pisarka książek fantasy żyjąca współcześnie. Od kilku miesięcy cierpi na brak weny twórczej i to powoduje przeprowadzkę do do kurpiowskiego domku jej rodziców. W dniu urodzin dostaje przesyłkę w postaci rzeźby Sylfidy. A od kogo? No właśnie to jest całe clue tej historii, gdyż Avie się wydaje, że po otrzymaniu tego prezentu jej niemoc twórcza odeszła w siną dal ale spowodował on także u niej nad wyraz realistyczne sny. Dlatego aby dowiedzieć się skąd przywędrował do niej tej przedziwny dar uda się w podróż do Paryża a jej droga będzie prowadziła także przez Jurę Krakowsko-Częstochowską.

Druga bohaterka to Lalie. Jej historia jest nie tylko porywająca ale tragiczna i dająca wiarę w lepsze jutro. To francuska pisarka żyjąca na początku XX w. To przede wszystkim za sprawą jej historii odczuwałam ciarki na plecach i delikatny powiew magii. Zatracałam się w historii opowiadanej z jej perspektywy.

Faktem jest, że książki „Córki powietrza” nie można przeczytać w ciągu dwóch wieczorów. I nie mam tutaj ...

“Córka powietrza” nie jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością pani Doroty Gąsiorowskiej, przeczytałam chyba ze dwie jej książki, lecz wielka fanką jej twórczości była moja mama. Po lekturze taj powieści wiem już dlaczego... Autorka tak sprawnie tworzy fabułę, że w trakcie czytania ma się wrażenie jakby samemu podążało się śladami bohaterów. Pewnie dlatego Dorota Gąsiorowska nazywana jest “czarodziejką słowa”, potrafi wyczarować piękne opowieści.

Za możliwość przeczytania oraz zrecenzowania dziękuję Pani Bognie Piechockiej z PR art media oraz wydawanictwu.

" Córka powietrza " to bardzo wciągająca historia dziejąca się w dwóch ramach czasowych. Poznajemy zarówno Ave - współczesna młodą pisarkę, która w poszukiwaniu natchnienia udaje się do domku na wsi, swoich rodziców ,oraz Lali,mieszkankę malowniczego miasteczka w dawnej Francji . Co łączy obie kobiety, odpowiedź poznacie na kartach najnowszej powieści Pani Doroty Gąsiorowskiej.

Powieść napisana jest bardzo pięknym, malowniczym językiem. Od razu można wyczuć, że przyroda odgrywa tu bardzo ważna rolę. Dwie główne bohaterki zostały nakreślone z ogromym uczuciem i nacechowane wieloma emocjami.

Po pierwsze muszę zaznaczyć to, że autorka ma cudowne pióro, które jest tak prawdziwe i magiczne jednocześnie. Potrafi dodać wiary w samego siebie, pomimo iż postać nie do końca potrafi powrócić do ponownych przypływów sił witalnych. Przeczytałam egzemplarz przedpremierowy, więc nie powiem wam nic o składzie, druku czy zbudowaniu, gdyż to przeważnie ulega zmianie. Jedynie mniejsza ilość dialogów jak sądzę pozostanie bez mian. Wszystko przez to, że pomimo iż postacie spotykają tu inne osoby, to jednak bardzo dużo nam opowiadają, przeważnie o sobie i męczących ich problemach. A jeśli nie czytaliście części pierwszej z serii ,,Córki żywiołów", to nic takiego, bo każdą z nich można czytać osobno. Dotyka jakby innych sfer w życiu, które są tu głównymi wątkami. Ten tom przepełniony jest odnajdywaniem inspiracji, których od kilku dobrych miesięcy naszej postaci brakuje. Opisuje nam co robiła, by wena twórcza jej powróciła i jak nie potrafiła zrozumieć, że jej ostatnia seria zyskała tak ogromny rozgłos. Pewnego dnia dostała przesyłkę w której tkwiła rzeźba Sylfidy. Nie wiedziała kim jest tajemniczy adresat, ale była pewna, że życzy jej jak najlepiej. Kiedy w niedługim czasie zauważyła piękną ważkę o krystalicznych skrzydełkach i tęczowym korpusie, ona nagle zniknęła, jakby ulotniła się. To ją skłoniło do poszukiwań nadawcy posągu, który wydawało jej się, że wciąż ją obserwował. Cokolwiek tutaj się nie dzieje, to jest owiane wielką tajemnicą i niepokojem. Również widok młodego są...

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA – PREMIERA 25 WRZEŚNIA

Magia, skrywane sekrety i emocje przeplatają się w tej powieści tworząc niezwykły obraz.

Pisarka Ava w poszukiwaniu inspiracji wyjeżdża do opuszczonego i odludnego domu swoich rodziców. W dniu swoich urodzin dostaje od tajemniczego darczyńcy rzeźbę bogini. Od tego momentu w jej życiu zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Pojawia się tajemnicza wysłanniczka magicznego świata - ważka, a do domu obok wprowadza się Emil. Ava poszukując rzeźbiarki, której dzieło otrzymała, wpada na trop tajemnicy, która zaprowadzi ją do Francji.

Pani Dorota Gąsiorowska maluje przecudne, barwne i tajemnicze światy używają do tego nie pędzla, a słowa. Jej powieść tętni życiem lasu, oczarowuje ważkami i pszczołami, kusi zapachami i barwami, uspakaja szumem liści i wzbudza niepokój tajemniczymi zakątkami.

Przyroda jest bardzo istotna w tej książce, ponieważ to na jej łonie bohaterowie znajdują ukojenie, inspirację i oderwanie od osaczającego ich gwaru miast.

„Córka powietrza” toczy się dwutorowo, w dwóch różnych okresach czasu. Obie historie mają swoją realną i magiczną część. Z czasem zaczynają się zazębiać odkrywając kolejne sekrety. Razem z bohaterami przeniesiemy się do Puszczy Zielonej na Równinie Kurpiowskiej, na Jurę Krakowsko – Częstochowską, do Paryża oraz malowniczej i niespokojnej Bretanii.

...

Subtelna, nastrojowa powieść o dwóch kobietach żyjących w zupełnie innych czasach, ale połączonych wyjątkową umiejętnością wsłuchania się w siebie, pisarskim talentem, tkwiących pośród rodzinnych sekretów. Marzących o zmianie swojego życia i odważnie realizujących wytyczone cele. Ich otwarte serca i umysły sprawiają, że nie ma dla nich nic niemożliwego…

Ava jest autorką powieści fantasy. Gdy ją poznajemy, walczy z twórczą niemocą. Natchnienia szuka w cichym kurpiowskim domku, niestety monotonia i odosobnienie skutkują jedynie dodatkową frustracją. Sytuacja ulega zmianie wraz z otrzymaniem niezwykłego prezentu – rzeźby mitycznej bogini. Wraz z nią Avie zaczyna towarzyszyć nie tylko zachwycająca wena, ale również lśniąca odcieniami lazuru ogromna ważka… oraz gwałtowna potrzeba poznania autorki rzeźby.

Tymczasem w innym planie czasowym poznajemy Lalie, wrażliwą dziewczynkę, która odziedziczyła po mamie fascynujący dar. Każda z nich podlega prawom innego żywiołu, ale obie są wyjątkowo wyczulone na oddziaływanie przyrody i pulsującą w nich intuicję… Gdy Lalie odkrywa swoje nowe możliwości, inaczej już patrzy na świat i powoli pojmuje, co to znaczy być „córką powietrza”… Ona również dostrzega w pobliżu niesamowitą ważkę o krystalicznych skrzydełkach i modrym korpusie. Niestety jej wyjątkowość niektórych przeraża i budzi złe emocje…

Finalnie okazuje się, że drogi obu bohaterek przecinają się, splatają w nie...

Córka Powietrza to drugi tom cyklu, jednak stanowi on oddzielną historię
i można czytać bez znajomości poprzedniej części.

Dwie perspektywy, teraźniejszość i przeszłość, magia, natura, sekrety
- to wszystko pobudzi wyobraźnię czytelnika i zabierze na dłużej do
świata, gdzie realizm z magią się splata, gdzie Ava, współczesna
bohaterka dzięki pewnemu prezentowi z okazji urodzin wyruszy w podróż a
czytelnik wraz z nią.

Podróż w przeszłość to drugi wątek, który łączy się z pierwszym,
który ukazuje dzieje Córki Powietrza i daje okazję Avie odkryć siebie ...
Niech wciągną Was dawne losy Lalie i współczesne Avy, niech wyobraźnia
działa, niech ta opowieść wzbudzi refleksje.

Książka dość gruba, do tego drobna czcionka i tego czytania jest sporo,
jednak jak już Was wciągnie to ciężko będzie się oderwać, bo
każdego najdzie chęć by jak najszybciej odkryć tajemnice z życia obydwu kobiet.

Historie połączone, watki rozpoczęte, kontynuacje, życie plecie się dziwnie i jakie jest wyjście, czy akceptacja czy walka. Co lepsze nigdy nie wiadomo. Czasem nie ma wyboru. Czasem nie warto wybierać, tylko dać się ponieść. Nawet jeśli boimy się zmian, to może się okazać że nie zawsze są one złe dla nas.
„Córka powietrza” – pierwsza to Ava, druga – Lilie. Historie połączone.
Akcja powieści od razu wprowadza w klimat, w szczęśliwe życie dwóch dziewcząt w którym nagle pojawia się rysa. Rysa czy może raczej sekret rodzinny, który wzburza ich świat. Dziewczęta różni wiele: żyją w różnych, czasach, różnych państwach, są w różnym wieku, doświadczenia życiowe mają odmienne. Łączy historia, która stopniowo opowiada Lilie, a kawałek po kawałku odkrywa Ava.
Obie dziewczyny są pisarkami, Lillie wkracza w ten świat, zaczyna pisać, by opisać to co ją wzburza w jej 11 letnim życiu, co ja porusza, czego nie rozumie, z czym chce się uporać. Ava już jest po debiucie, zyskała rozgłos i tworzy fikcyjne światy w swoich powieściach fantasty. Dla obu pisanie jest ważne. Dla obu ważna jest też rodzina w której czują się dobrze i w pełni akceptowane, kochane, chronione przed złem.
Bohaterki poznajemy w chwili kiedy trafiają na ślad sekretu rodzinnego, to je niepokoi, zastanawia. Jednocześnie w ich życiu zaczynają się dziać dziwne rzeczy, po części związane z naturą, po części ze sztuką. Obie to akceptują, ale starają się zagłębić i to jest dopiero początek fascynującej opowieśc...

✨Czytając wolicie się delektować książką, czy raczej pędzicie z rozdziałami?

Ja zawsze czytam powieści bardzo szybko, jednak tym razem było inaczej.

"Córka powietrza" to książka, którą chce się poznawać krok po kroku i odkrywać powoli, bez pośpiechu.

Ava to młoda pisarka, postanawia przeprowadzić się do spokojnego, pełnego ciszy miejsca. Ciszę zaburza jednak fakt, że wokół niej zaczynają dziać się coraz dziwniejsze rzeczy. Gdy do domku obok wprowadza się młody mężczyzna, jego zachowanie wzbudza w Avie niepokój, mimo to decyduje się poznać bliżej nowego mieszkańca.

"Córka powietrza", to piękna, bardzo barwna historia, na pewno nie jest to książka do pochłonięcia w moment, nie tylko ze względu na obszerność, ale również na to, że wymaga ona od czytelnika skupienia i oddania się temu co w niej zawarte. Autorka rewelacyjnie wizualizuje to co przeżywają bohaterowie, gdzie się znajdują, dlatego czytelnik ma wrażenie, że wraz z nimi przeżywa wszystkie wydarzenia.
Oprócz głównej bohaterki Avy, bardzo pochłonęła mnie historia Lalie. Była jeszcze bardziej emocjonalna i chyba zrobiła na mnie nawet większe wrażenie.
Książka ma szczyptę magii, ale jest to tylko delikatne muśnięcie, które dodaje powieści jeszcze większej wyjątkowości.

Zdecydowanie polecam Wam "Córkę powietrza", dajcie się porwać i pochłonąć tej pięknej historii.

Ja tymczasem zabieram się za "Córkę ziemi" i za kilka dni wrócę z recenzją. 🌿

Za egzemp...

Kolejne pozytywne opinie o pierwszej części serii Córki żywiołów przekonały mnie by chociaż spróbować ją przeczytać. Stwierdziłam,że jeśli nie odnajdę się w tej historii to po prostu ją porzucę. Jednak historia mojej imienniczki bardzo mi się spodobała.
Dlatego,gdy zobaczyłam zapowiedź drugiej części, już się nie wahałam.
"Córka powietrza" jest osobną historią i spokojnie można po nią sięgnąć nie znając "Córki ziemii".
Tym razem poznajemy Avę, pisarkę, która po sukcesie swojej ostatniej serii fantasy ma wrażenie, że straciła wene. Dom w sercu Puszczy Zielonej, cisza i spokój nie pomagają jej z skończeniu najnowszej powieści. Tajemniczy prezent od nieznanego nadawcy, dziwna ważka, która sprawia wrażenie nie z tego świata, budzący niepokój nieznajomy wprowadzający się do domu obok i rodzice, którzy zdają się mieć jakiś sekret. To wszystko sprawia, że Ava postanawia zgłębić tajemniczą historię sprzed lat i poznać losy francuskiej pisarki Lalie Rousseau.
Co odkryje Ava i jaki wpływ będzie miało to na jej życie?
Dajcie się porwać tej książce i przekonajcie sami.

Choć nie przepadam za długimi opisami i leniwym snuciem opowieści, są takie książki spod których uroku nie sposób się wyrwać. "Córka powietrza" serwuje nam nie jedną, a dwie ciekawe historie, których zakończenie pragniemy poznać z każdą stroną coraz bardziej.
Ledwo skończyłam tę, a już czekam na kolejną córkę żywiołów.

Ava –młoda, obiecująca pisarka doświadcza blokady twórczej, ucieczka do serca Puszczy Zielonej i zamieszkanie na jakiś czas w małym, przyjaznym domku z daleka od zgiełku miast początkowo wydaje się jej idealnym rozwiązaniem problemu. Cóż jednak zrobić, gdy zastój nie mija?

Gdy w dniu jej urodzin kurier przywozi tajemniczą paczkę z równie tajemniczą rzeźbą w środku, wokół dziewczyny zaczynają dziać się rzeczy z pogranicza świata magii. Jako autorce książek fantasy, nie pozostaje jej nic innego jak sięgnąć po te magię i sprawdzić, dokąd ją zaprowadzi.

Tajemnicza pisarka sprzed lat i jej niesamowita przeszłość, rodzinne sekrety, mogące zmienić życie, miłość i zawiść, śmierć i strata, to przepis na niezwykła, pełną emocji historię i uwierzcie mi Dorota Gąsiorwska, ze wszystkich tych składników korzystała obficie, tworząc Córkę powietrza.

Całą historię zawartą w kolejnej odsłonie Córek żywiołów można z grubsza podzielić na dwie części: Pierwsza, ta współczesna w której Ava prowadzi swoje małe śledztwo i odkrywa rodzinne sekrety jest zdecydowanie bardziej wartka i barwna. Druga część, czyli historia Lalie, przypomina stary obrazek, na którym czas zamazał kolory. Choć jest nawet ciekawsza niż opowieść Avy, to jednak ukryta w mrokach przeszłości traci trochę na znaczeniu i objętości względem tej drugiej.

W książkach Doroty Gąsiorowskiej ...

Wczoraj swoją premierę miała najnowsza publikacja Doroty Gąsiorowskiej pt. „Córka powietrza”.

Po raz kolejny na kartach swojej najnowszej powieści pisarka zabrała nas do magicznego świata, w którym teraźniejszość spotyka się z przeszłością.

Na kartach „Córki powietrza”, która stanowi jednocześnie drugą odsłonę serii Córki żywiołów poznajemy Avę. Młoda kobieta jest pisarką i aktualnie zmaga się z ogromnym zastojem pisarskim. W związku z tym, aby zmienić otoczenie, zgadza się zaopiekować domem rodziców, którzy na jakiś czas wyjeżdżają za granicę i w ten sposób osiada w Puszczy Zielonej. Początkowo niewiele się zmienia, aż do czasu, gdy Ava w urodzinowym prezencie otrzymuje tajemniczą rzeźbę od nieznanego nadawcy…

Posąg emanuje niesamowitym magnetyzmem przyciągając Avę do siebie coraz mocniej.

Drugą osią tej powieści jest historia Lalie Rousseau, która na kartach tej opowieści również snuje swoją opowieść od czasów dzieciństwa, poprzez młodość, aż po dorosłość, która również na różne sposoby jej nie oszczędzała.

Co połączy obie kobiety? Czy nić zasupłana w przeszłości może wpływać na to, co dzieje się obecnie?

Autorka oddała w ręce czytelników kolejną magiczną opowieść o przeznaczeniu, marzeniach, przyjaźni, ale również niespełnionej miłości, nietolerancji, wykluczeniu i niezrozumieniu.

W powieści nie brak także rodzinnych tajemnic, które rzecz jasna nie pozostają bez wpływu na życie bohaterów. Czy siła wzajemny...