Primabalerina

Przewidywalna do bólu? Tak jest. Naiwna, że aż strach? I owszem. Słodka aż mdli? A jakże. Ale przecież takie są "babskie czytadła", czyż nie? Niezbyt często takowe czytam ale teraz po prostu potrzebowałam odmóżdżacza i takowy dostałam :) Jedyne co mi się naprawdę podobało, to okładka

Chyba nie specjalnie mi się podobało. Jakoś ta książka do mnie nie przemówiła. I nie ukrywam, że jestem tym zdziwiona, bo historia ma jakiś potencjał (co szczególnie widać na początku), a opisy miejsc są całkiem plastyczne. Po pierwszych 50 stronach oczekiwałam czegoś znacznie lepszego.
Może nie zabrzmi to do końca dobrze, ale w ogólnym rozrachunku chyba zostałam Primabaleriną znudzona. Z jednej strony wydaje się, że trochę w tej książce się dzieje, może nie są to jakieś niesamowite zwroty wydarzeń i zaskakująco szybka akcja, ale coś się tam jednak wydarza, (żeby nie powiedzieć, że pod koniec to wszystko w jednym momencie niemal), z drugiej sposób opowiedzenia całości jest na tyle wolny, niespieszny, spowolniony, że zdarzało mi się wyłączyć z czytanego tekstu.
Nie ukrywam, że postać Niny, jak dla mnie beż życia, energii i chęci do czegokolwiek, usypiała mnie. Niekiedy miałam wrażenie, że niezależnie od tego, co się będzie działo, to Nina i tak i tak pozostanie taka sama. Spadek? Dobrze. Mieszkanie u koleżanki? Dobrze. Kamienica? Dobrze. Wyjazd? Dobrze. Matka? Dobrze. Dzieci? Dobrze. Jakby wszystko robiła na jednym oddechu, z jednym poziomem zaangażowania emocjonalnego. Co ma być to będzie. Denerwowało mnie to, ale denerwuje mnie to też w życiu codziennym, więc widać taki mój urok.
Podobał mi się Lwów, kamienica, lekko historia baletnic, zawiści i złości. Ale kiedy pojawiło się uprowadzenie dziecka, odnajdujące się babcie, matki, figurki, przypadkowe znaleziska w ...

Zacznę od zachwytu nad okładką. Jest ona przepiękna! Idealnie oddaje klimat książki: lekka nuta tajemnicy, piękna kobieta i miasto Lwów. Nie wiem, kto za nią odpowiada, ale należą mu się gratulacje. Ta okładka sprawiła, że zwróciłam na tę książkę uwagę.

Co do fabuły: lekko przewidywalna, ale czyta ją się naprawdę fajnie. Miejscami nieco przegadana, ale to nie przeszkadza. Zdenerwował mnie jedynie użyty pod koniec książki zabieg, który miał chyba nieco zwiększyć dramaturgię, a był tylko kiczowatym zwrotem akcji niczym ze słabej komedii romantycznej.

Jednak ogólne wrażenie jest całkiem niezłe.