Chrzest ognia recenzja

Będąc zachwyconym dopiero co przeczytanym „Czasem pogardy” niezwłocznie udałem się do biblioteki po „Chrzest ognia” –kolejną (już trzecią) część słynnej sagi o wiedźminie napisanej przez znakomitego polskiego pisarza literatury fantasy Andrzeja Sapkowskiego. Długo zabierałem się za napisanie do niej recenzji, ale jakoś nie miałem weny. Na szczęście dzisiaj się to zmieniło.

W tym tomie poznajemy dalsze przygody Geralta z Rivii, który za wszelką cenę pragnie odnaleźć Ciri. Dziewczynka ów tajemniczo zaginęła w trakcie walki czarodziejów na wyspie Thanedd. Jak się później okazało nieświadomie weszła do starego, elfiego teleportu i znalazła się setki mil dalej- na pustyni.

Na początku powieści odkrywamy, że wiedźmin po ciężkiej walce z magiem leczy się u driad w Brokilonie. Informacji ze świata dostarcza mu Milva- kobieta pomagająca elfom i driadom. Gdy Geralt dowiaduje się od niej o pogłoskach, z których wynikało, że Nilfgaard odnalazł Ciri i cesarz Emhyr var Emreis chce ją pojąć za żonę, postanawia przyjść z odsieczą i ją uwolnić. Przyłącza się do niego Milva i bard Jaskier. Razem wyruszają w podróż pełną niebezpieczeństw. W wyniku rozwoju wydarzeń uwalniają elfiego jeńca, którym okazuje się być sam Cahir aep Ceallach- mężczyzna, którego zadaniem było dostarczenie Cirilli do cesarza Nilfgaardu. Następnie przyłączają się do ekipy złożonej z krasnoludów, gnoma oraz kobiet i dzieci podążającej w tym samym kierunku co oni. Co jeszcze ich czeka w tej wyprawie? Czy uda im się odkryć prawdę i ocalić Ciri?

Andrzej Sapkowski posługuje się specyficznym, wręcz oryginalnym językiem. Posiada bardzo bogaty „słownik”. W swoich książkach zamieszcza wiele słów, a nawet zdań obcojęzycznych(np. po łacinie) oraz archaizmów. Nadaje to jego dziełom niepowtarzalny klimat.

Fabuła jak zwykle bardzo ciekawa, nie pozwala czytelnikowi się nudzić. Akcja cały czas trzyma nas w napięciu. Bohaterowie są postaciami barwnymi, reprezentującymi różne warstwy społeczne i rasy oraz posiadającymi różnorodne charaktery. Geralt z Rivii- waleczny, odważny, twardo stąpający po ziemi wiedźmin. Gotów na poświęcenia. Pragnie uratować swoją podopieczną- Ciri. Jaskier- gadatliwy, ciekawski i posiadający duże poczucie humoru sławny bard, czasami nazbyt natarczywy. Wiecznie buja w obłokach. Milva- spokojna, opanowana, niezwykle waleczna i honorowa łucznika, kochająca swoje rzemiosło. Pomaga komandom elfów i driadom.

Reasumując „Chrzest ognia” to kolejne świetne dzieło polskiego pisarza. Czyta je się lekko, choć czasami musimy skupić się na faktach, aby niczego nie przeoczyć.

Myślę, że jest to książka warta przeczytania. Zachęcam również do sięgnięcia po poprzednie tomy. Chciałbym polecić tę sagę wszystkim kochającym literaturę fantasy, na pewno się nie zawiedziecie.