Tam dom mój, gdzie moje książki

Oczywiście! Chociaż trochę już rupieciarnia w chałupce, i zaczynają się książki walać luzem, ale bezapelacyjnie do samego końca się ich nie pozbędę. No chyba, że tych słabych...



Planuję zakup regałów, a na razie stosy rosną

Mnie kiedyś przez moment dosięgnął ostatni etap ale nie aż tak bardzo jak to opisujesz :) Obecnie mam regał na całą ścianę, plus dwie wnęki zagospodarowane i to mi wystarczy.
Kiedyś kupowałam wszystkie książki jakie miałam wpisane na listę "chcę przeczytać". Zaznaczam, że od 7 lat nie mam dostępu do bibliotek, a to całe zakupowe szaleństwo miało miejsce zanim kupiłam swój pierwszy czytnik. To właśnie nadmiar książek, brak miejsca, a potem trudności z rozstaniem się z zakupionymi książkami skłoniły mnie wreszcie do zakupu czytnika. O rany, jakie to było zbawienne posunięcie. Wreszcie na regałach mogę mieć te książki, które zawsze chiałam posiadać, te które skradły mi serce. Nie muszę już magazynować setek przecietnych thrillerów i kryminałów, z którymi potem nie wiadomo co zrobić jak się już je przeczytało. Czytnik rozwiązał mi ten problem. Mam teraz na czytniku ok 2 tyś ebooków. Książki papierowe kupuję jeśli już naprawdę nigdzie nie ma ebooka, a ja koniecznie muszę daną książkę przeczytać, ale i tak zanim kupię to zastanaiwam się 1000 razy czy ja ją na pewno będę czytać. Systematycznie uzupełniam moją kolekcję ukochanej klasyki, uzupełniam brakujące części serii i kupuję już tylko uważnie wyselekcjonowane tytuły.
Poza tym od jakiegoś czasu noszę się z zamiarem, aby spakować te książki, które jeszcze mi zalegają na regale i oddać je do szkockiej biblioteki, tak aby moi rodacy, którzy kupować książek nie chcą ale z chęcią by coś przeczytali, mogli skorzytsać. Mnie te książki już nie są potrzebne, zostały mi po tej fali zakupów gdy nie posiadałam jeszcze czytnika, im mogą sprawić radość.

I na stare książki zawsze się znajdzie miejsce 😉




Zapomniałam dodać, że trzymam wszystkie swoje książeczki z dzieciństwa. Poza tymi kilkoma, które oddano z mojej półki. Czyli baśnie Andersena i trylogię o Kleksie z ilustracjami Szancera. Ale odkupię je kiedyś sobie. a kilka było tak zniszczonych, że przepadły w dziejach. Szkoda. Do książeczek dziecięcych mam sentyment, to fakt.

Ja przez pół życia książki kupowałam sporadycznie, głownie wypożyczałam. Miałam 2 długie półki i regał z polonistyki i anglistyki. Potem jak się trafiła przygoda z blogiem, to książki zaczęły przybywa w tempie geometrycznym. Na początku byłam zachwycona i trzymałam każdą, a potem się zastanowiłam, że skoro i tak już nie ogarniam całości i nie dam rady ponownie zajrzę do większości to zaczęłam je sprzedawać. Został mi regał tych nówek i regalik do czytania, które mi poprzysyłano i kupiłam. Ale nie w tempie, jakim mi przybywało za czasów bloga. A czytadła oddaję w dobre ręce. Zostawiam tylko te, które uważam, że są wartościowsze treściowo.
Kocham książki i uważam, że do m bez nich jest pusty, ale zbieranie wszystkiego też jest bez sensu, a najbardziej bez sensu uważam gromadzenie nowości z dziedziny tzw. czytadeł, które raz się przeczyta i odkłada.
Słuchałam jakiś czas temu jednego z ostatnich wywiadów z Umberto Eco, który mówił o kulturze nadmiaru, że teraz problemem jest nadmiar książek, które w zasadzie można zdobyć jednym kliknięciem palca. A przez to czytanie jest powierzchowniejsze niż kiedyś.

:) Przeprowadzałam się kiedyś... Ekipa przeprowadzkowa jęczała, wolała bowiem przenosić pianino, niż 250 kg ksiażek. (poproszę kilo książek ze zniżką :PP) Moja siostra ma, na oko, dwa razy więcej. Tylko ona ma ładne wydania, poustawiane jak księgarz przykazał... Ja mam mizung - łącznie z kserokopiami zbindowanymi, bo kilku książek w czasach moich studiów, zwyczajnie nie można było dostać. Na wsi mam 2 szafki pełne przewodników. I myślałam ze mam dużo. Guzik - weszłam kiedyś do mieszkania kolegi... Jakieś 55 m 2, z czego kilkanaście metrów przypada na kuchnie i łazienkę (jeśli myślicie ze tam nie ma ksiażek to się mylicie), i mała sypialenka, 2 pozostałe pokoje są dosłownie zawalone książkami. Od sufitu do podłogi. Dostałam nawet propozycję wprowadzenia się aby je jakoś poukładać tematycznie chociaż (nie wiem - jeden pokoj na wojenne, drugi na medyczne? :) tylko że na mnie nie ma już miejsca :)

Jestem skąpcem, przyznaję to od razu. Kupuję więc tylko książki, które naprawdę chcę mieć - nowe powieści ulubionych autorów, publikacje na interesujące mnie tematy, książki, które w jakiś sposób wpadną mi w oko. I być może moja biblioteczka by pasowała do etapu drugiego "Tylko ulubione", gdyby nie to, że prawie dwa lata temu wygrałam pewien konkurs, w ramach którego otrzymałam ponad 200 książek i dwa regały na nie. Dodatkowo, dostaję książki do recenzji i mam czytnik ebooków i dostęp do bardzo popularnej "wypożyczalni", więc chyba to już czwarty etap...
To już choroba ;)

Mimo tego, że od czasu do czasu skuszę się na e-book, to muszę mieć papier, kartkować i wąchać, wąchać, wąchać. Jestem w stanie pozbyć się książki tylko wtedy, jeśli nie za bardzo przypadła mi do gustu, licząc na to, że komuś innemu się spodoba (zawsze gdzieś z tyłu głowy jest troska o to, żeby jednak znalazła dobry dom).
Uwielbiam też, gdy mój stos wstydu rośnie :) I ten moment, kiedy wybieram kolejną, aby rozpocząć czytanie. I znów najpierw wącham... Uwielbiam to :D

Znalazłam się w tym tragicznym punkcie życia czytacza -książkoholika, w którym skończyły się miejsca na półkach, zabrakło kątów na pudła a biblioteka miejska od dawna nie ma mi do zaoferowania nic nowego. Oddałabym część, przynajmniej te, na których się zawiodłam/rozczarowałam ale za bardzo nie mam gdzie. Więc stoję w tym względzie w martwym punkcie i płaczę. Ratują mnie ebooki i tutaj mogę szaleć.
Ale regał na całą długość x wysokość ściany wypchany w dwóch rzędach książkami? Owszem, posiadam.

Po przeprowadzce zyskałam dwa duże oszklone regały na moje książki i wreszcie każdy tomik ma swoje miejsce. Doczekałam się biblioteczek z prawdziwego zdarzenia i jestem z nich dumna. :) Oczywiście na bieżąco przybywają kolejne, ale póki co jeszcze przez jakiś czas miejsca nie zabraknie. Od jakiegoś czasu staram się też wymieniać te książki, które przeczytałam i z którymi nie jest mi szkoda się rozstać. W ten sposób w mojej biblioteczce jest zapewniona rotacja i miejsce na nowe dla mnie egzemplarze.

Ach, jak ja lubię przestawiać, grupować, dopasowywać te moje książeczki... Ta przeczytana, tamta dopiero przybyła, a ta już trochę czeka... Tu jakiś thriller, a tu coś na faktach, o i obyczajówka. Ech.

Aktualnie jestem na etapie , że mam regał na całą ścianę kocham czytać i mam nadzieję , że nie zamieni się do na końcowy etap. ;)

Książka jest moim przyjacielem. Ma dla mnie ogromnie znaczenie. Mam dla nich miejsce u mnie w domu. Nie wyobrażam sobie mojego
funkcjonowania codziennego bez nie przeczytania choćby kilku rozdziałów. Czytanie wciąga, ale ma w sobie również magiczną moc.

I dla mnie książki są niezwykle ważnym elementem mojego mieszkania. I dlatego nie ma ich tylko w łazience i toalecie...no może jeszcze w spiżarce i korytarzu....

Podane etapy są tendencyjne...;) Pokuszę się więc o odrobinę futurystyki: jak to mogłoby wyglądać. I wyjaśnienie, skąd ten pomysł.
Ja część księgozbioru odziedziczyłem po mamie - wraz z moim "młodzieńczym" leżą w pudłach na strychu domu rodziców. Książki ze studiów zawalają (suchą!), nieużywaną piwnicę, a "aktualne" (do pracy, do przeczytania i na wymianę) - w połowie skatalogowane w serwisie - są pochowane w pudłach na strychu i w przesuwnych regałach w niskich przestrzeniach poddasza i hallu na piętrze. Kiedy ktoś do mnie przychodzi, nie zobaczy nie tylko żadnego, nawet małego regału, ale nawet pojedynczej książki. Marzą mi się przesuwne regały do sufitu i fotel w najzimniejszym, nieużywanym pokoju. Nie musi to być szare. Zmieściłoby się wtedy wszystko w jednym miejscu... Plus - ta ostatnia wolna - ściana na grafiki... Do tego przed oknem rower treningowy ze stojakiem i uchwytem na książkę. Tak wygląda raj.
Ale tymczasem planuję do końca roku ubytek min. 100 książek: to warunek tymczasowego embarga na zakupy papierowych książek.

Osobiście faktycznie kupuje tylko ulubionych autorów... i kolekcjonuje ulubione serie. ( z nimi jestem mocno związana emocjonalnie).
O wartości innych przekonuję się sięgając po nie w bibliotece. Natomiast książki które w moim przypadku są najczęstszym prezentem często ze mną zostają, nie mam natomiast większego problemu żeby je posłać w dalszą podróż ;)

Ogólnie bardzo się przywiązuję do egzemplarzy... Wszystkich, bez wyjątku. Ale warunki mieszkaniowe i ograniczona ilość miejsc nie współgrają z moim sentymentalnym podejściem. Obecnie zatrzymuję tylko te książki, które są moimi ulubionymi, którym patronowałam, które zawierają dedykację i podpis autora, a wreszcie te, które redagowałam bądź dokonywałam korekty :)

cała prawda. Dla mnie dom bez książek nie ma duszy. Nie oceniam tego co kto czyta, ale niech chociaż czyta. Na moim regale są ksiązki ulubione, z którymi się nie rozstaje, są też nowości i takie, które czekają na sprzedanie lub oddanie. Niebawem będę sie wyporwadzać i nie ma opcji, że moje książki nie pojadą ze mna. :)

Też tak mam, że gdy wchodzę do kogoś pierwszy raz, to rozglądam się po pomieszczeniu w poszukiwaniu regału z książkami, a jak już znajdę, to podziwiam jakie dana osoba posiada w swojej biblioteczce, może akurat ma coś, czego ja nie mam i pożyczy 😁

Blednie dodany kom - sooooorrry