Obrona recenzja

Myślę, że tej serii nikomu przedstawiać nie trzeba. Dwójka bohaterów bestsellerowej serii autorstwa Remigiusza Mroza zyskała sympatię wielu czytelników, w tym moją. „Obrona” to już osiemnasty tom, w którym śledzimy losy dwójki nieposkromionych i zdeterminowanych adwokatów, Joanny Chyłki i Kordiana Oryńskiego. Mimo iż mam do nadrobienia kilka tomów to z ogromną przyjemnością sięgnęłam po najnowszą część ciekawa, jak potoczyły się losy Chyłki i Zordona oraz z, jak trudną sprawą przyjdzie im się zmierzyć.

Do Joanny Chyłki zgłasza się znana milionerka i przedstawia jej dość intratną propozycję obrony pewnego człowieka. Mężczyzna przed dwudziestoma laty został skazany za zabójstwo – sądy pierwszej I drugiej instancji nie miały wątpliwości co do jego winy, bowiem przedstawione dowody były jednoznaczne. Będąca w ósmym miesiącu Chyłka nie widzi podstaw do wznowienia postępowania, jednak postanawia przejrzeć akta, w których odnajduje coś, co sprawia, że podejmuje się obrony człowieka, którego wina wydaje się niezaprzeczalna.

Z przyjemnością rozsiadłam się na kanapie i zagłębiłam w lekturze „Obrony”. Już po przeczytaniu pierwszych kilku stron zdałam sobie sprawę z tego, jak bardzo brakowało mi Chyłki i jej ciętego języka.
„Obrona” podobnie jak pozostałe tomy serii, wciąga od pierwszych stron i czyta się ją naprawdę dobrze. Nie ukrywam, że troszkę obawiałam się, czy lektura książki nie będzie mnie nudziła, wszak tyle już wydarzyło się w życiu głównych bohaterów, że naprawdę nie wiadomo, czym mogą nas jeszcze zaskoczyć. Nic bardziej mylnego. Bohaterowie nie próżnują, dużo się dzieje zarówno w ich życiu prywatnym, jak i zawodowym, więc nie narzekałam na znużenie. Autor zadbał, by najnowszy tom dostarczył czytelnikowi mnóstwo wrażeń – bohaterami targają przeróżne emocje, są łzy, śmiech, złość, chwile zwątpienia, radość, a nawet strach.
„Obrona” to dobrze skonstruowana powieść, która była dla mnie niejako odskocznią od historii, które czytam na co dzień. Bardzo dobrze spędziłam czas z książką, dostarczyła mi mocnych wrażeń, jak również odrobinę rozrywki. Remigiusz Mróz po raz kolejny pokazał, że potrafi po mistrzowsku budować napięcie, stworzyć powieść, która zdawać by się mogło jest przewidywalna, a jednak zaskakuje nie tylko licznymi zwrotami akcji, ale przede wszystkim kreacją głównych bohaterów i ukazaniem ich, jako zwykłych ludzi, którzy również zmagają się z problemami prywatnymi. Polecam.