Skaza recenzja

To moje pierwsze spotkanie z Robertem Małeckim i jego bohaterem, komisarzem Bernardem Grossem, który pracuje w Chełmży, miasteczku pod Toruniem. W tej książce Gross prowadzi sprawę dwóch tajemniczych śmierci na zamarzniętym jeziorze nieopodal miasteczka, jeden denat to starszy człowiek, drugi jest młodzieńcem. Obie śmierci wyglądają na samobójstwa, ale dla komisarza sprawa jakoś się łączy z zaginięciem lokalnego biznesmena i jego żony przed dziesięciu laty.

Przy okazji dostajemy opis dość nieciekawego żywota Grossa, całe jego życie to praca. No nie oszczędza Małecki swojego bohatera, spuszcza na niego wszystkie plagi egipskie, z reguły życie osobiste policjantów jest nieciekawe, ale tutaj mamy prawdziwą katastrofę.

Przez połowę audiobooka nic się nie dzieje, komisarz Gross snuje się po Chełmży i szuka dowodów na powiązanie obecnych samobójstw z zaginięciem sprzed 10 lat. W szczególności upiera się, że zmarły bezdomny z jeziora jest zaginionym przed laty biznesmenem, ale znajduje na to żadnego potwierdzenia. I tak to dziwne śledztwo-nieśledztwo się wlecze przez parę dni. Ciekawym, która władza policyjna czy prokuratorska pozwoliłaby oficerowi prowadzić tak długo sprawę bez żadnych wyników, jakby gość nie miał nic do roboty. W praktyce takie śledztwa szybko się umarza i przechodzi do następnych.

Na początku nieźle słuchało mi się audiobooka, dobrze interpretowanego przez Piotra Grabowskiego, bo, jak wspomniałem, akcja toczy się powoli, nie trzeba specjalnie się wysilać przy słuchaniu, trudno zgubić wątek. Ale od pewnego momentu brak akcji, mędzenie i nudzenie, stawało się trudne do słuchania. Zwłaszcza że tło obyczajowe czy psychologiczne u Małeckiego bardzo słabe jest, w praktyce nieistniejące.

W pewnym momencie powiedziałem stop, a dokładnie po dziewięciu godzinach i 61 procentach audiobooka, nie chciało mi się słuchać reszty, jakoś mało mnie obchodziło, kto zabił i jakie jest rozwiązanie zagadki, jestem przekonany, że nasz komisarz w końcu znalazł powiązanie dwóch spraw, ale to już nie moja bajka.

No cóż, teraz prawie każdy pisze kryminały, ale napisanie dobrego to nie taka prosta sprawa...

Na razie daję sobie spokój z Robertem Małeckim, ale nie wykluczam, że jeszcze do niego wrócę.