Na zawsze i na wieczność recenzja

"Na zawsze i na wieczność", Monika Cieluch

Autor: @kasienkaj7 ·2 minuty
2024-06-13
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
"Czasami potrzebujemy mniejszych marzeń, by potrenować zdobywanie tych większych."

Spotkałam się z wieloma opiniami, że książki Moniki Cieluch są naprawdę świetne i w końcu miałam okazję się o tym przekonać.
Czy rzeczywiście nie sposób oderwać się od jej historii?
Tak, to prawda.
"Na zawsze i ma wieczność" czytałam z zapartym tchem i nie chciałam robić sobie ani minuty przerwy. To książka z gatunku tych nieodkładalnych, które wyzwalają w czytelniku morze emocji i pchają do nieprzerwanej lektury. Losy bohaterów mocno nas angażują, stąd też śledzimy je z prawdziwym zainteresowaniem, trzymając kciuki, by szczęście w końcu się do nich uśmiechnęło.

Bohaterami powieści są Brooklyn i Matt, będący nierozłączni od najmłodszych lat. Wspólne dzieciństwo, częste spędzanie czasu ze sobą sprawiło, że losy tej dwójki ściśle splotły się w jeden. Z biegiem czasu ich relacja zaczęła wykraczać poza zwykłe koleżeństwo i nastolatkowie zapragnęli stać się dla siebie kimś więcej. Niestety los bywa okrutny. Nie zawsze sprzyja miłości, wręcz przeciwnie, znacznie częściej wystawia ją na próby. Brooklyn od zawsze pasjonowała się tańcem latynoamerykańskim, zaś Matt był synem alkokoholika.
Czy miłość tej dwójki będzie w stanie pokonać bariery wynikające z pochodzenia i zainteresowań młodych ludzi?

Muszę przyznać, że początkowe fragmenty "Na zawsze i na wieczność" bardzo mocno kojarzą mi się z trylogią "Anna" Justusa Pfaue, jedną z moich ulubionych serii. Książki te podejmują temat tancerek i straty, jakiej bohaterki doświadczają w wyniku wypadku. Rehabilitacja po takim zdarzeniu jest naprawdę trudna, zwłaszcza w sytuacji, gdy osoba poszkodowana zmaga się z postępującą depresją. Niestety trudno jest wykrzesać z siebie wolę walki, gdy wszystko to, czemu poświeciło się całe swoje dotychczasowe życie, zostaje zaprzepaszczone.
Dalsze fragmenty tej historii różnią się już od siebie, jednak obie są na swój sposób wyjątkowe.

"Na zawsze i na wieczność" wyróżnia się na tle tamtej językiem, złotymi myślami, których tu nie brakuje i tym poczuciem, że miłość między głównymi bohaterami jest naprawdę wyjątkowa. Myślę, że klucz tkwi w męskiej postaci, gdyż Matt jest świetnym facetem - z powodzeniem mogę go umieścić na liście moich książkowych mężów 😉
Jeśli chodzi o "Annę", tam to uczucie między bohaterami nie było tak żarliwe, a przynajmniej ja nie pamiętam, by takie było. Dodam tylko, że czytałam tę książkę już bardzo dawno temu. Utkwiła mi w pamięci z uwagi na taniec, którym interesuję się od najmłodszych lat.

"Na zawsze i na wieczność" to piękna historia o poświęceniu, o pierwszej miłości, która okazuje się tą najważniejszą, kształtującą światopogląd bohaterów i wpływającą na ich życie. Nie brakuje tu również intryg i kłamstw, które zawsze ujrzą światło dzienne.
Ja wpadłam po uszy w tę historię: książka porusza temat tańca, stanowiący jedną z moich pasji. Przede wszystkim jednak wzbudza wiele emocji, sprawia, że serce żwawiej bije, przez co powieść nabiera znamion wyjątkowości.

Moja ocena 9/10.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-06-08
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Na zawsze i na wieczność
Na zawsze i na wieczność
Monika Joanna Cieluch
9.4/10

Niektóre marzenia mogą mieć smak gorzkiej lukrecji. Kiedy Brooklyn wraca do rodzinnego domu po poważnym wypadku samochodowym, jest przekonana, że jej życie się skończyło. Jedna tragiczna chwila spow...

Komentarze
Na zawsze i na wieczność
Na zawsze i na wieczność
Monika Joanna Cieluch
9.4/10
Niektóre marzenia mogą mieć smak gorzkiej lukrecji. Kiedy Brooklyn wraca do rodzinnego domu po poważnym wypadku samochodowym, jest przekonana, że jej życie się skończyło. Jedna tragiczna chwila spow...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

"Czasami potrzebujemy mniejszych marzeń, by potrenować zdobywanie tych większych." Marzenia... Każdy je ma... Bez marzeń życie nie ma sensu. Lecz czy udało się Wam jakieś spełnić? A może Wasze marze...

AZ
@azarewiczu

Dziś przyszła pora napisać kilka słów o książce, która porwała mnie od pierwszej strony i sprawiła, że upłakałam się przy niej niemiłosiernie. Dawno już tak nie przeżyłam przedstawionej historii i ch...

@ewelina.czyta @ewelina.czyta

Pozostałe recenzje @kasienkaj7

Spotkamy się we śnie
"Spotkamy się we śnie", Jolanta Kosowska, Marat Jednachowska

"Pamiętaj, żeby zawsze wracać tam, gdzie na ciebie czekają." Ostatnie wieczory uprzyjemniała mi książka "Spotkamy się we śnie" Jolanty Kosowskiej i Marty Jednachowskiej...

Recenzja książki Spotkamy się we śnie
Ucieczka z Mielenz
"Ucieczka z Mielenz", Sylwia Kubik

"Obszar, na którym mieszkali, przez wieki zmieniał przynależność. (...) To wszystko spowodowało, że ludzie swoją tożsamość wiązali z konkretnym miejscem..." Przyznam że...

Recenzja książki Ucieczka z Mielenz

Nowe recenzje

Największa radość, jaka nas spotkała
Największa radość
@gosia.zalew...:

Co można powiedzieć o tej książce? Na pewno to, że ma ciekawą okładkę i jest ... sporych rozmiarów. 700 stron historii ...

Recenzja książki Największa radość, jaka nas spotkała
W poszukiwaniu zagioninej chwały. Historia reprezentacji Anglii 1872-2022
Piłka Nożna w prawdziwym (...bo angielskim) wyd...
@konrad.mora...:

Jeżeli kochasz piłkę nożną, to urodziłeś się w Europie lub Ameryce Południowej. Jeśli piłka nożna to dla Ciebie soccer,...

Recenzja książki W poszukiwaniu zagioninej chwały. Historia reprezentacji Anglii 1872-2022
Zakład psychiatryczny Arkham
Witaj w Arkham
@dominika.na...:

Stało się! Zwariowaliśmy i wylądowaliśmy w wariatkowie! I to nie byle jakim, bo w Arkham. Jednym słowem – mamy przerąba...

Recenzja książki Zakład psychiatryczny Arkham
© 2007 - 2024 nakanapie.pl