Moc krwi. Zew scytyjskich kurhanów recenzja

W Krakowie brutalny morderca sieje postrach wśród mieszkańców i turystów. Jego śladem podążają komisarz Alicja Starska i jej nowy partner sierżant Paweł Czerski.

Największy problem mam z zakwalifikowaniem tej pozycji do jednego gatunku. Chyba najbardziej przychyliła bym się do sensacji z mocnym akcentem thrillera.

Chociaż bardzo lubię, gdy w fikcyjnej historii mogę liznąć trochę informacji o prawdziwych miejscach, zdarzeniach, legendach, mitach, wierzeniach itp., to fabuła tej książki mnie nie porwała. Co do wiarygodności opisów scytyjskich wojowników i miejsc z nimi związanych nie mam wątpliwości, gdyż na dole stron są zamieszczone przypisy z wykorzystanych publikacji. Wątek ten jest napisany w ciekawy sposób, a sam styl autorki jest przyjemny w odbiorze.
Miriadowa ilość krwawych zbrodni mnie przytłoczyła, a w pewnym momencie przestało to już robić na mnie wrażenie.
Fabuła książki to naprzemiennie morderstwa - policyjne poszukiwania sprawcy - morderstwa - policyjne postępowanie itd. Mimo szybkiego tempa akcji natłok zdarzeń po prostu zmęczył i znudził monotonią.
Niestety nie podobała mi się również kreacja Pawła, którego infantylne, głupkowate wypowiedzi tylko irytowały. Jego sarkazm był nie na miejscu, tak samo jak szturchanie, kuksańce policjanta. Jakbym czytała o dzieciach na placu zabaw, a nie śledczych ścigających seryjnego mordercę.
Postać Patryka mnie nie przekonała. Zdaje się, że powinien być ostrożny, a ślepo zaufał obcemu. Nie wiem co miałoby się stać w jego przeszłości, by takie zachowanie było autentyczne. Autorka nie pokusiła się na bardziej szczegółowe ukazanie jego rysu psychologicznego ani przebytych traum dlatego ciężko stwierdzić co siedziało w głowie Patryka i czy takie postępowanie było realne.
Oderwanym od całości fabuły był też akcent paranormalny. O ile zapowiedź przekazu telepatycznego wytłumaczyłam sobie urojeniem chorego umysłu mordercy, o tyle jego świadomość o jednorazowym nawiedzeniu zdrowej psychicznie postaci w koszmarze zdała się absurdalna.
Sam finał pozostawił wiele do życzenia. Liczyłam na większą inwencję twórczą autorki.