“To ono zawsze jest pierwsze.
Tak wiele od niego zależy.
Słowem można budować i słowem można zniszczyć. ”

“Wszystko jest dla ludzi. Nic, co ludzkie, nie jest mi obce. W książkach z serii zachwytów stoję w prawdzie. Nie koloryzuję życia.”

“Uczmy się zatem bycia dobrymi, wyrozumiałymi i cierpliwymi ludźmi. Niech przemawia przez nas brak oceniania innych i króluje życzliwość.”

“Wypłaczmy się, kiedy tego potrzebujemy, a potem rozkoszujmy się tym, co jest, choćbyśmy mieli to nazwać melancholią.”

“Słowa.
Słowa.
Słowa.
Uważajmy na nie! Potrafią być jak czołgi, które niszczą wszystko, co napotkają po drodze.”

“Ludmiła brnie przed siebie. Buty zapadają się w głębokim śniegu. Są na nią o wiele za duże, ale swoich nie wcisnęłaby na stopy. Dawno z nich wyrosła.”

“Nie zrobi ani kroku więcej. To na nic. Koniec. Przystaje i szlocha rozpaczliwie. Łzy zamarzają jej na policzkach. Ma ochotę położyć się w śniegu, zakopać się, chować, ale wie, że wtedy będzie już naprawdę koniec.”

“Łucja pojawiła się pod koniec listopada, wkraczając w moje życie pewnego deszczowego, szarego dnia. Przyniosła ze sobą pewną zagadkę. I odrobinę magii. ”

“Zawsze fascynowało mnie, jak jedna osoba albo jedno na pozór nieistotne wydarzenie potrafi sprawić, że nasze życie skręci w zupełnie innym kierunku. I jak jednak wiele zależy od przypadku, mimo całego wpływu, jaki mamy na własny los. Albo tego, co być może błędnie nazywamy przypadkiem.”

“Pchnęłam masywne stare drzwi, zupełnie jak za pierwszym razem. Przypomniałam sobie tamten dzień. Wtedy, tak jak teraz, poczułam intensywny zapach książek i starego drewna.”

“Stanęłam przed starymi drzwiami księgarni i przesunęłam ręką po zdobieniach. Drzwi zachowały się tutaj oryginalne - ponadstuletnie.”

“Lubię je, a jednak nie wierzę w to. Czasami potrzebujemy baśni, cudów i magii, nawet kiedy wiemy, że są nieprawdziwe. Może nawet właśnie wtedy potrzebujemy ich najbardziej.”

“Zdarza się, że czasami taka magia i cuda pojawiają się w naszym życiu. Nawet jeśli nie wierzymy w nie. Jakby na przekór. Pojawiają się po cichu i wołają z przekorą: "Nie wierzysz? No to patrz..." Chichot losu.”

“Czy można zakochać się w kimś w kilka minut, dokładnie w trzy minuty i trzydzieści cztery sekundy, tyle, ile trwa jedna piosenka? Czy może połączyć nas z kimś coś głębszego w jeden wieczór? W jedną noc?”

“Oboje z mamą uwielbiali czytać, więc i my z Łucją jesteśmy siłą rzeczy książkoholikami.”

“Poczułam intensywny zapach książek i starego papieru.”

“Na wystawie jest niewielka ładna choinka przystrojona kolorowymi światełkami i drewnianymi ozdobami.”

“Każdy coś wie. Niezależnie od wieku. A dzieci wiedzą i doświadczają czasem więcej, niż powinny.”

“Ważnych osób się nie zapomina.”

“Niektóre dzieci zwyczajnie rodzą się złe, tak po prostu. Te dzieci nie mieszczą się w żadnych statystykach. Za ich zachowanie nie można winić otoczenia ani wychowania. Nauka nie potwierdziła dziedziczności takiej cechy. Tacy nieletni są socjologiczną anomalią.”

“Mucha wleciała do ośrodka w poniedziałek. Mamy niedzielę, a ona nadal tutaj jest. Obijając się o ściany, przelatuje z pomieszczenia do pomieszczenia, jakby była naszym zwierzakiem. Nigdy nie miałam zwierzątka. W ośrodku wychowawczym osobom skazanym za morderstwo nie pozwalają na trzymanie zwierząt.
Nazwałam ją Herbert.”

“Jestem w stanie wymienić wiele osób, które wolałyby, żebym się nie urodziła.”

“Muszę się przygotować. Muszę być czujna i skoncentrowana. Bo za parę godzin odwiedza mnie najniebezpieczniejsza, najokrutniejsza, najbardziej przebiegła kobieta na świecie:
moja matka.”

“Moja zbrodnia była najbardziej mrożącą krew w żyłach. Byłam dziewięciolatką, która zabiła niemowlę.
Rzekomo. Tego słowa ciągle używano.”