Znikąd pomocy

Dziś zapraszam Was na mieszankę thrillera z kryminałem.

W domu na odludziu dochodzi do makabrycznej zbrodni. Kto jest sprawcą? Co się zdarzyło? Na te pytania postarają się odpowiedzieć policjanci, którzy podejmują śledztwo.

Całość mamy prowadzoną w dwóch strefach czasowych, tej obecnej i wcześniejszej. Ten podział również dotyczy gatunków literackich. Zdarzenia obecne są rasowym kryminałem, natomiast wszystko w rozdziałach ,,wcześniej" to doskonały thriller, który przyprawia o dreszcze.

Niezwykle ciekawy i emocjonujący dla czytelnika sposób prowadzenia fabuły. Narracja, która wciąga i powoduje niepokój. Bohaterowie niejednoznaczni, wzbudzający mieszane uczucia a do tego wszystkiego, wciąż krążące w głowie pytanie - dlaczego?

To moje pierwsze spotkanie z Twórczością Autorki i przyznaję, że niezwykle udane. Przekonał mnie do siebie nie tylko sposób prowadzenia intrygi, ale również styl pisania, budowanie napięcia, dorzucanie nuty tajemnicy i to jak zostałam przez Autorkę zaskoczona. Cały czas czułam, że każdy krok jaki robię prowadzi mnie bliżej piekła, tylko kogo w nim zastanę. Atmosfera ciężka i duszna, odbierająca oddech, kładąca się cieniem na kolejnych stronach. Czułam, że coś się zdarzy, a ja jestem bezsilna...
Doskonałe studium szaleństwa, strachu i bezradności.

Z mojej strony polecam #jakniewiemco bo #wartojakpieron

Islandia — jeden z najbardziej fascynujących mnie zakątków świata, to właśnie tu ma miejsce akcja najnowszej powieści Yrsy Sigurdardóttir pt. „Znikąd pomocy”. To początek nowej serii kryminałów zatytułowanej „Czarny lód”.

Totalne odludzie, ultranowoczesna farma, makabryczny mord całej rodziny. Rozpoczyna się skomplikowane śledztwo, które ujawni wstrząsające fakty.

„Nie ma takiego miejsca, do którego można pojechać, żeby uciec przed samym sobą”.

Yrsa Sigurdardóttir należy do czołówki moich ulubionych skandynawskich pisarek, po której książki sięgam bez chwili zastanowienia.
Choć akcja płynie niespiesznym tempem, to jednak cały czas trzyma w napięciu i niepewności. Tutaj liczy się naznaczona wieloma ludzkimi tragediami złożona intryga. Wiemy jaki koniec czeka tę rodzinę, a co było początkiem tego końca? Odpowiedzi poznamy dzięki dwóm perspektywom czasowym. Zima, mrok, odosobnienie, to wszystko podkręca tylko klimat niewytłumaczalnej grozy. Z zapartym tchem śledzimy rozgrywające się wydarzenia, a na myśl o finale cierpnie nam skóra.

Książka Yrsy Sigurđardóttir “Znikąd pomocy” to pierwszy tom nowej serii Czarny lód i jeśli takie coś autorka serwuje nam na start, to naprawdę nie wiem co zrobi dalej! Bo jest to thriller w mojej ocenie doskonały. Historia toczy się dwutorowo, naprzemiennie w czasie śledztwa dotyczącego naprawdę przerażającego morderstwa i wcześniej, dzięki czemu możemy poznać całą historię od środka. A jest to historia rodziny, małżeństwa z dwoma córkami, które po kilku latach w Stanach wróciło na Islandię. Zamieszkali na odludziu, a my poznajemy ich w momencie, gdy wprowadza się do nich młoda dziewczyna, coś na kształt pomocy domowej. Od początku klimat jest niejasny, czuć, że coś jest nie tak - tylko co? Napięcie coraz bardziej się pogłębia, ale dzięki temu, że opowieść rodziny przerywana jest rozdziałami opisującymi śledztwo, emocje się nie wypalają - są podtrzymane, by móc się piąć coraz wyżej i wyżej, aż do takich, które odczuwa się przy naprawdę dobrych powieściach grozy - tu jest tym bardziej strasznie, że przecież to thriller, a zatem musi mieć realne wytłumaczenie. To opowieść, która przeraża, bo jest nam bliska. Bo opowiada o zwyczajnych ludziach, którzy nagle stają się masowymi mordercami. Tu psychologia gra pierwsze skrzypce - nie tylko postaci, ale i ta nasza, bo autorka doskonale zna ludzką psychikę i wie, jaki trop podsunąć, by czytelnik zaczął czuć się osaczony, zamknięty, odseparowany przez islandzkie pustkowie, na którym toczy się akcja tej powieści. Doskonale wyważony...