Zemsta

Trochę inaczej wyobrażałam sobie kontynuację Mistrza. Rozczarowana może nie jestem ale zawiedziona jak najbardziej.
Właściwie nic więcej nie da się napisać bez spoilera więc pozwolę sobie tylko pochwalić Michalak za dobry styl i lekkie pióro oraz świetne tworzenie aury romantyzmu (czasem ciężkie dla kobiety).
Losy bohaterów Mistrza trochę się poplataly. Autorka z niektórych zrezygnowała, innych skądś tam wyłuskala (poprzednio byli ale anonimowo) dołożyła nowe postacie co było pewną świeżością aczkolwiek mnie Weronika Orvi nie zachwyciła. Marie Solay także. Jej głupota wprawiala mnie w stan smiechu bo która inna nastolatka po próbie zamachu na jej życie ucieka znów i znów? Mimo swoich 18 lat jest infantylna i nie zaskarbila sobie mojej sympatii.

W Mistrzu było parę nieścisłości co jednak w całości nie przeszkadzało mi się w niej utopić. Pierwsza część skradła mi serce i jakieś tam watki, które autorka nagle ożywiala a inne zacierala puszczalam w niepamięć. Tutaj jednak Zemsta nie dorównuje swojej poprzedniczce. I wszystko co poprzednio mi nie przeszkadzało teraz draznilo jak sól w oku. Może niepotrzebnie zakladalam inny obrót wydarzeń a autorka swoim pomysłem mnie zaskoczyła i to niestety na minus.

Zakończenie jest otwarte. Podejrzewam, że Michalak zostawia sobie uchylone drzwi bo ma już pomysł na kolejną część. Myślę, że przeczytam.