@Eli1605

2024-05-30

8 /10

Przeczytane 2024 2024 Zagraniczni autorzy

Druga część cyklu o antropologu sądowym Davidzie Hunterze już za mną. Bardzo szybko czyta się tą powieść. Hunter trafia na małą wyspę zamieszkaną prze kilkaset osób, z której przy złej pogodzie nie ma ucieczki. Znaleziono spalone zwłoki i poproszono Davida aby obejrzał pozostałe kości i wykluczył bądź potwierdził morderstwo. Jest sztorm i nie ma kontaktu z resztą świata, giną kolejni ludzie, na wyspie grasuje morderca. David mimo, że nie jest śledczym powoli rozwiązuje zagadkę tajemniczych zgonów. Czy na wyspie jest aby na pewno jeden morderca? A może więcej? Jeśli tak to czy działają wspólnie czy odrębnie? Co odkryje Hunter? I jak całkowicie zaskakujące zakończenie wpłynie na dalsze losy antropologa Davida Huntera? Lubię gościa więc mam nadzieję, że autor oszczędzi mu już ekstremalnych ekscesów i pozwoli ułożyć sobie życie prywatne i w zgodzie z trudną pracą jako wykonuje. Polecam wszystkim, którzy lubią kryminały.

× 19 | link |

@Logana

2021-06-26

8 /10

Przeczytane

W związku ze zbliżającą się premierą nowego wydania powieści, postanowiłam ją sobie odświeżyć. Pamiętałam, że parę lat temu bardzo mi się podobała, ale gusta się zmieniają... W przypadku tej książki niewiele się nie zmieniło. Jedynie forma i styl literacki wydały mi bardziej nasączone oldschoolowym posmakiem.
Fabuła to istny miks przeróżnych elementów od wstrząsających, odrażających opisów po eteryczne, plastyczne obrazy przyrody, budynków, a nawet aury pogodowej. Czytelnik ma możliwość podejrzeć pracę śledczych i antropologa. Dowiedzieć się jakie obrażenia występują u ofiary uderzenia tępym narzędziem, pożaru, czy upadku z wysokości.
Akcja książki dzieje się na wyspie Runa należącej do archipelagu Hebrydów.
Antropolog sądowy, doktor David Hunter, zostaje poproszony o pomoc przy badaniu ofiary pożaru. Jasne staje się, że nie był to wypadek, a zbrodni dokonał ktoś z wewnątrz. Odkrycie prawdy w tak hermetycznie zamkniętej społeczności nie będzie proste. Wszechobecny niepokój towarzyszący bohaterom dosłownie wdziera się pod skórę. Złowieszcza, słona aura wyspy smaganej deszczem, pachnącej zgnilizną dopełnia dzieła nadając fabule duszny, gęsty, przytłaczający klimat.
Na uwagę zasługuje narracja prowadzona pierwszoosobowo przez Huntera oraz trzecioosobowo przez innych bohaterów powieści.
Historia obfituje w zwroty akcji, które kumulują się w finale. Gdy już się wydaje, że punkt kulminacyjny minął, a na pozostałych stronach będzie wyciszenie powieści, okazu...

» czytaj dalej

× 16 | link |

@denudatio_pulpae

2019-11-24

9 /10

Przeczytane Thriller/kryminał/sensacja Mam w domu 📚

Już po przeczytaniu "Chemii śmierci" wiedziałam, że Beckett zostanie jednym z moich ulubionych autorów. Szczególnie do gustu przypadł mi wykreowany przez niego bohater - doktor David Hunter - inteligentny, sympatyczny, odważny facet z tragiczną przeszłością oraz oczywiście urocze anatomiczne opisy ze szczegółami, nie zapominajmy o makabrze. Jak na głównego bohatera thrillera przystało, poza wszystkimi zaletami i tragiczną przeszłością, doktor Hunter ma jedną zasadniczą wadę - bardzo często pakuje się w poważne tarapaty i ciągle ktoś czyha na jego życie.

Tym razem akcja toczy się w jeszcze bardziej hermetycznym i odizolowanym miejscu niż w pierwszej części serii - znajdziemy się na odciętej od świata i targanej sztormami wyspie, gdzie zostają znalezione zwłoki w stanie dość... niespotykanym. Niedługo po przybyciu doktor Hunter stwierdza, że nie było to naturalne zejście i konieczne jest wezwanie całej ekipy śledczych. Niestety wyspa zostaje odcięta od świata zewnętrznego i jedynymi osobami mogącymi rozwiązać zagadkę są uwięzieni na niej doktor Hunter, sierżant Fraser, glina żółtodziób Duncan i ekspolicjant Brody.

Podobnie jak w "Chemii śmierci" mamy tutaj klimat osaczenia i odizolowania od świata zewnętrznego, spotęgowany dodatkowo szalejącą na wyspie pogodą. Oczywiście nie brakuje makabrycznych opisów zwłok i kolejnych morderstw. Bardzo lubię styl Becketta, a jego opisy zawsze działają na moją wyobraźnię, dzięki czemu potrafię dokładnie wczuć się w klimat ja...

» czytaj dalej

× 13 | link |

@Zuell_Zuell

2019-11-12

9 /10

Przeczytane

Moja drugie spotkanie z doktorem Hunterem. Drugie bardzo, bardzo udane. Utalentowany Simon Beckett znów zaprowadził mnie do swojego cudownie klimatycznego świata literackiej wyobraźni, z wyrafinowanie spokojnym, acz poruszającym nastrojem tajemniczości, posępności, grozy...
Tym razem mój ulubiony antropolog sądowy pomaga w identyfikacji zwłok, znalezionych na jednej z wysp archipelagu Hebrydów Zewnętrznych. Szybko okazuje się, że morderca wcale jeszcze nie opuścił wyspy, która z powodu szalejącego sztormu staje się zamkniętą pułapką dla mieszkańców...

Nie wiem, co najbardziej ujmuje mnie w książkach Simona Becketta.
Może ścisły, precyzyjny styl, bez nadmiaru ozdobników i zbędnych dygresji. Może męska konkretna narracja z doskonale plastycznymi opisami.
Może mroczny klimat brytyjskiej prowincji. A może fenomen polega na idealnej równowadze między powieściowym suspensem, a dynamiczną akcją?
Z jednej strony czyta się nieśpiesznie i spokojnie, z drugiej fabuła osacza, mocno trzyma w napięciu. Szczegółowe opisy z bogactwem detali nie przeszkadzają w kreowaniu aktywnych i energicznych działań, a warstwa obyczajowa sennego miasteczka wplatana jest między makabryczne wydarzenia płynnie i adekwatnie.
Wspaniała relaksująca lektura. Z dreszczykiem.

× 12 | link |

@beata87

2019-11-18

9 /10

Przeczytane

Kolejny rewelacyjny kryminał o Davidzie Hunterze.
Odizolowana wyspa, brutalne morderstwa, duszny, osaczający klimat, akcja szybka, bez dłużyzn, mnóstwo podejrzanych… i obowiązkowo zaskakujące zakończenie… nawet podwójnie, czy też potrójne zaskoczenie. No i szybko muszę zacząć trzeci tom, bo mnie ciekawość zeżre!

× 12 | link |

@Siostra_Kopciuszka

2020-06-01

8 /10

Przeczytane ☘️ Przeniesione z LC 📘 Jedynki

Ufff...Panie Beckett , nie wiem jak pan to zrobił , ale w mojej ocenie książka jest rewelacyjna , chylę głowę z szacunkiem . Rewelacyjne to dla mnie takie książki w które wpadam jak do króliczej nory i które w swojej treści niosą podobne odczucia i wrażenie . Ta książka to jeden wielki ogień . Piękny i majestatyczny , gdy patrząc na niego można się całkowicie zatracić . Lecz równocześnie jakże niebezpieczny kiedy spala niemal wszystko , a ludzkie ciało na pewno . Dokładne precyzyjne opisy spalonych zwłok i tego co może z nich '' wyczytać '' doświadczony , wykonujący z pasją swój zawód , specjalista w tej dziedzinie , bezcenne . Prawie czułam nosem ten swąd spopielonych niemal doszczętnie ciał i '' widziałam '' te pokurczone poczerniałe od ognia szczątki . A jeszcze jak te straszne wydarzenia dzieją się na odciętej od świata sztormem , wyspie , której mieszkańcy mają swoje tajemnice , to ja jestem usatysfakcjonowana . Trochę mi '' zazgrzytało '' zakończenie , ale w porównaniu z całą wcześniejszą resztą , przeboleję to bez strat na emocjach . Na pewno przeczytam wszystko co mi się uda dostać pana Becketta , chociaż zaczęłam nie od początku .

× 10 | link |

@sandrajasona

2019-11-07

8 /10

Przeczytane Przeczytane w 2017

"Najpierw powoli, jak żółw ociężale..." typowe dla thrillerów pana Becketta, niby nic się nie dzieje, a czytając obgryza się paznokietki :-) Tym razem nasz wspaniały doktor Hunter, ma rozwikłać sprawę zwłok - samobójstwo czy morderstwo. Niestety zostaje uwikłany w działania mordercy na wyspie odciętej od świata. Trup ściele się gęsto, a końcówka .....

× 9 | link |

@Natula

2010-11-03

8 /10

Przeczytane

Długo polowałam na tą książkę. Fartem wpadła mi w ręce. Muszę przyznać że podobała mi się bardziej niż "Chemia smierci". Zapewne duża w tym zasługa umieszczenia akcji w miejscu sprzyjającym mojej wyobraźni. Hermetyczne środowisko, sztorm, wiatr oraz mroczna okolica nastrajają, do tego wartka akcja, multum zdarzeń i nagłych obrotów sprawy, dobre opisy i dialogi powodują, że książkę czyta się wyśmienicie. To jest to co tygryski lubia najbardziej ;-).

× 8 | link |

@ziellona

2020-02-14

7 /10

Przeczytane 24 |12 | Inne formaty

No i mam dylemat z tą książką. I to poważny.
Ale od początku...
O lotnisku w Stornaway na Hybrydach zewnętrznych wiedziałam od czasów, kiedy miałam na jednej z wysepek archipelagu podjąć pracę. Trochę wówczas poczytałam o wyspach. Ostatecznie pracy nie podjęłam, ale pozostała we mnie chęć odwiedzenia tego miejsca, choć może niekoniecznie zamieszkania tamże. No i tak....

Wspaniale oddany klimat wyspy, gdzie sztorm jest naszym bogiem. Idealne oddanie życia zamkniętej społeczności. Wspaniale scharakteryzowane problemy, z którymi muszą się zmierzyć mieszkańcy, a o których mieszkańcom bardziej stałego lądu, nawet się nie śniło...
Wszystko napisane zgrabnie, z sensem i doskonała znajomością tematu. Co prawda po zastanowieniu się, mogę stwierdzić, iż fabuła jest nieco nierealna? fantastyczna? To jednak Trzyma w napięciu, nie pozwala zrobić herbaty ani pójść do ubikacji. Uwielbiam takie książki !
W tak bardzo trzymających w napięciu książkach, zakończenie jest jedynie pro forma. Tylko wciąż mam jedno pytanie;
PO CO TEN EPILOG? Przez niego moja ocena książki spada o dwie gwiazdki...

× 6 | link |

@esclavo

2021-08-10

8 /10

Deszczowa wyspa. Burza, która odcina mieszkańców od cywilizacji. Tajemnica, która musi wyjść na jaw.

Czy potrzeba czegoś więcej by stworzyć klimatyczny i mroczny kryminał? Jest to druga część cyklu o antropologu sądowym Davidzie Hunterze. Każdy tom czytam z wypiekami na twarzy, w każdym autor, oprócz tajemniczych zwłok, przekazuje wiedzę o tym co dzieje się z ciałem człowieka po śmierci. Temat niezwykle fascynujący, jednak dla osób delikatniejszych - trochę trudny. Ja uwielbiam styl autora, niewymuszony, taki trochę "odniechcenia". Mogę powiedzieć, że trochę gawędziarski, bo książka czyta się sama i te 400 stron to mało.

Tym razem głównym wątkiem są spalone zwłoki, a tamat podpaleń jest bardzo interesujący. Na moją wyobraźnię podziałało to mocno. Plastyczne opisy i makabryczny klimat sprawił, że nie mogłam się oderwać od czytania. A z każdą kolejną stroną zamiast przybliżać się do wyjaśnienia wszystko się coraz mocniej komplikowało. I nie, nie domyśliłam się zakończenia.

Dla fanów antropologii w kryminałach, albo samego Becketta to pozycja konieczna do przeczytania i pewno nikogo nie będzie trzeba namawiać. Dla osób nieznających pisarza idealna okazja do bliższego poznania. Mimo, że jest to druga cześć można ją czytać bez znajomości pierwszej. Ja gorąco polecam.

× 5 | link |

@anetakul92

2019-12-04

9 /10

Przeczytane

Styl Simona Beckett poznałam już podczas lektury "Chemia śmierci", więc nie było dla mnie zaskoczeniem, jak umiejętnie pisarz potrafi poprzeplatać wątek grozy z zagadką. Dochodzi do tego również inteligentny dr David Hunter, który nie odpuści, póki nie pozna prawdę.

Z początku doktorek nie planuje podążać za tropem, jaki odkrywa, ale jego ciekawość zwycięża i daje się wciągnąć w wir poszukiwań.

Lektura książki jest bardzo ciekawa, nie można się przy niej nudzić. To co lubię w książkach to, że Beckett edukuje swoich czytelników. Po raz kolejny wyniosłam wiedzę z jego książki.

Zakończenie jest zaskakujące, nawet fani książek tej tematyki byliby zdziwieni. I ten mroczny klimat, napięcie, które nas nie opuszcza do ostatniej strony.

× 5 | link |

@Nightingale

2011-07-25

10 /10

Przeczytane

Książka godna polecenia. Jest to druga część przygód doktora Huntera. Tym razem trafia on na wyspę, która choć niewielka skrywa ogromną liczbę tajemnic. Bardzo powoli i po analizie kilku morderstw udaje mu się odkryć prawdę ale będzie ona bardzo zaskakująca. Książka do ostatniej strony trzyma w napięciu i nie pozwala oderwać się od czytania. Książka dla tych wszystkich, którzy lubią rozwiązywać zagadki i analizować postawy bohaterów, na pewno się nie zawiodą i będzie to kilka godzin dobrej zabawy.

× 5 | link |

@jerzykgr

2011-05-03

10 /10

Przeczytane Nowe

Druga część cyklu nie odbiega poziomem od pierwszej. Akcja toczy się, tak jak wcześniej, wewnątrz wyizolowanej społeczności. Poprzednio w małej miejscowości, tutaj na wyspie. Autor pokazuje mieszkańców na tle przyrody i miejscowych krajobrazów. Książka napisana w dobrym stylu. Ciekawa fabuła i postacie. Wszystko to zachęca do przeczytania kolejnych książek o Davidzie Hunterze.

× 5 | link |

PA

@Park2Read

2021-07-22

8 /10

"Większość dnia spędzam ze zmarłymi. Czasem ze zmarłymi, którzy nie żyją od bardzo dawna....

Bo nawet wtedy, kiedy biologia człowieka przestaje działać, kiedy z tego, co było życiem, zostaje jedynie zepsucie, zgnilizna i stare suche kości, nawet wtedy zmarły może być ważnym świadkiem. Może opowieść swoją historię pod warunkiem, że umie się ją zinterpretować. Ja umiem."

Skończyłam "Zapisane w kościach" Simona Becketta i muszę przyznać, że podobało mi się zdecydowanie bardziej niż czytani wcześniej "Niepokojni zmarli"!

Doktor Hunter przybywa na niewielką wyspę Runę, żeby zbadać znalezione przez emerytowanego policjanta tajemnicze zwłoki - a raczej ich spopielone szczątki- i stwierdzić czy było to morderstwo czy może tragiczny wypadek. Zanim przystąpi na dobre do swoich działań na drodze staną mu warunki atmosferyczne i nie tylko….

Odcięta chwilowo od świata wyspa tworzy klaustrofobiczną aurę miejsca, gdzie choć każdy zna każdego, albo przynajmniej tak się wszystkim wydaje, niczego nie można już być pewnym, co w ferworze zdarzeń staje się w mocno przytłaczające… Ta złowroga, ciężka atmosfera nadaje powieści niesamowity, magnetyzujący wręcz klimat.

Pojawiają się kolejne zabójstwa, nastrój zagęszcza się coraz bardziej, tym bardziej, że Hunter odkrywa, iż morderca nadal przebywa na wyspie, stanowi zatem wciąż ogromne zagrożenie dla mieszkańców. Napięcie potęguje do...

» czytaj dalej

× 4 | link |

@goniaaa

2009-06-19

10 /10

Przeczytane Jednym tchem

polecam milosnikom dobrych thrillerow. Swietna narracja, autor celowo podkoloryzowuje niektore postaci zeby wprowadzic czytelnika w blad. I oczywiscie udaje mu sie to. To, w jaki sposob Beckett opisuje zbrodnie, sledztwa i towarzyszace temu emocje daje czytelnikowi wrazenie, ze to zdarzylo sie naprawde. Chyle czola...

× 4 | link |

Zapisane w kościach

Opis

Autor

Pozostałe książki:

Gdzie kupić

Moja Biblioteczka

Recenzje

Beckett nie bierze jeńców

Historia naszego życia zapisana jest w kościach

"Zapisane w kościach" Simon Beckett

"Zapisane w kościach" - Simon Beckett

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

Cytaty z książki

Pozostałe książki z cyklu