Czy wiesz, że kobiety w Omanie podpisują przed ślubem kontrakt, w którym zawarte są informacje o tym, ile pieniędzy miesięcznie będą dostawać od swojego męża? Albo o tym, ile dostaną za urodzenie pierwszego, drugiego i każdego kolejnego dziecka? Jeśli jakaś kobieta ma ambicje i chce się kształcić, może nalegać na wpis w kontrakcie, według którego mąż będzie musiał się zgodzić na opłacenie jej studiów i nie będzie mógł zabronić jej edukacji. To wszystko brzmi całkiem nieźle, prawda? Przynajmniej żadna z kobiet nie zostanie bez pieniędzy i edukacji.
Ale jest także druga strona medalu - w Omanie nie ma takiego pojęcia jak gwałt małżeński - w końcu ciało kobiety należy do jej męża. Przemoc domowa jest tam na porządku dziennym, jednak prawie żadna z kobiet nie mówi o tym głośno, bo jedyne co ją czeka, to śmiech i hańba sprowadzona na jej rodzinę.
Seks małżeński również jest zakazany i kobieta, która została zgwałcona lub jest wdową, musi łapać się różnych sposobów na ukrycie tego, że nie jest dziewicą w obawie przed tym, że przyszły mąż lub przyszła teściowa zechcą wysłać kobietę do ginekologa, by dowiedzieć się, czy jej błona dziewicza jest nienaruszona. Wtedy przyszłe panny młode udają się za granicę na zabieg zszycia pozostałości po błonie. Bo inaczej do końca życia będą same.
Reportaż Agaty Romaniuk to historie kobiet i mężczyzn żyjących w Omanie i zmagających się z przeróżnymi problemami. Ślub z miłości jawi się im jako coś dziwnego, egzotyc...