Wierność jest trudna

Jeszcze rok temu nie uwierzyłabym komuś, kto powiedziałby, że będę z przyjemnością czytać tak zwaną literaturę kobiecą. Wcześniej bowiem zaczytywałam się głównie w kryminałach i nadal je lubię, ale przerwa na obyczajówki coraz częściej mi się zdarza. Tak było również w przypadku nowej powieści Agaty Przybyłek, która swoją premierę ma jutro. Szczególnie, że czytałam pierwszy tom tego cyklu i bardzo przypadł mi do gustu.

W drugim tomie autorka opisuje perypetie dwóch spośród czterech sióstr, Elizy i Patrycji, z naciskiem na rozterki Elizy. Bliźniaczki, pracujące latami na to, by wyglądać inaczej, mają zupełnie odmienne charaktery. Jedna jest ugrzeczniona na maksa, pełna wewnętrznego spokoju i zwraca wciąż uwagę na to, by swoim zachowaniem lub wypowiedzianym słowem nikogo nie urazić, zaś druga jest przebojowa, niezależna, uparta jak osioł i niezwykle energiczna. Na pierwszy rzut oka aż trudno uwierzyć, że mogą być spokrewnione. Tymczasem Patrycja i Eliza stanowią świetny duet, nie tylko jako siostry, ale też przyjaciółki.

Pastelowa Eliza, kochająca zwiewne sukienki i delikatne pantofelki, niedługo wychodzi za mąż za, równie poukładanego i zakochanego w niej po uszy, Pawełka. Patrycja wpędza matkę do grobu wybierając suknię druhny w kolorze granatowym. Sabina, czyli wspomniana wcześniej matka obu dziewcząt, nie zrezygnowała z konta na portalu randkowym (więcej o tym wątku przeczytasz w pierwszym tomie cyklu), gdzie poznaje mężczyzn, z którymi zamierza się spot...

No cóż tu napisać. Żeby precyzyjnie i na temat.
Komedia? – Ja się nie śmiałam. Romans? – Banalny. Na niskim poziomie. Miało być lekko i z humorem (okładka), jest bez polotu i ogólnie mizernie. Naprawdę ta autorka ma na koncie kilkanaście bestsellerowych powieści?
Dla mnie książka słaba językowo, technicznie, merytorycznie. I nudna bardzo. Sztuczne dialogi, powtarzalne i rozciągane opisy, niewiarygodne postaci. Wszystko niekonsekwentne i nielogiczne.

Styl nie do przyjęcia. Miałam wrażenie, że czytam opowiadania początkującej, ugrzecznionej nastolatki, dla której priorytetem jest poprawność fleksyjna i składniowa (poukładane pełne zdania złożone, bez generujących wiarygodność równoważników) i poprawne estetycznie dialogi – praktycznie pozbawione naturalnej ekspresji.
Wykończone lukrowaną etyczną egzaltacją.

W sumie nie do wiary, że dobrnęłam do końca.
A taka wysoka ocena czytelników. Tylu zadowolonych odbiorców. Mnie to zasmuca...

Kolejna świetna książka Agaty Przybyłek. Idealna na wakacje. Czyta się ją lekko i szybko. Agata Przybyłek wciągnęła mnie w świat bohaterów. Zakończenie jak w amerykańskich filmach. :) Dawno takich emocji nie doświadczyłam w książce.