Recepta na szczęście

Tom drugi cyklu, problemem jest tu tykający zegar biologiczny kobiety, który może wpędzić ją w niepożądane związki i sytuacje. Na szczęście bohaterka Agaty Przybyłek ma u swego boku zaufaną i cierpliwą przyjaciółkę.

To moje pierwsze spotkanie z autorką. Bardzo lekka i przyjemna obyczajowa powieść. Główna bohaterka praktycznie moja równolatka zmaga się z problemami macierzyństwa - bardzo chce posiadać dzieci.. Autorka poruszyła bardzo ciekawe a zarazem ciężkie tematy w bardzo fajny sposób je opisała. Podeszła do tematu bardzo psychologicznie co bardzo mi się podobało.

Drugi tom serii, który tym razem opowiada o relacji Julki i Maksa. Kiedy myślimy, że w końcu wszystko się ułoży i życie będzie toczyło się jak w bajce los rzuca nam kłody pod nogi. Nie wszystkie związki są idealne, a żeby takie były potrzebna jest długa droga i dużo pracy pomiędzy dwójką zakochanych. Tak właśnie jest u Maksa i Julki. Jak myślicie, będzie im idealnie i bajkowo, czy aby dosięgnąć pełni szczęścia będą musieli pokonać różne przeciwności ?
Jestem za-ko-cha-na w tej serii słuchajcie. Czytając pierwszy tom wpadłam po uszy i nie mogłam się od niego ani na chwilę oderwać. Koniecznie musiałam skończyć książkę i tym razem było tak samo. "Recepta na szczęście" to jedna z tych książek, która oczaruje cię swoją prostotą, zwykłą codziennością i naturalnym przebiegiem wydarzeń. To historia, po której zostanie ci uśmiech na twarzy i z niecierpliwością czekać będziesz na kolejny tom z serii.
Niezwykle ujmująca i czarująca powieść o życiu, które nie zawsze jest idealne i nie wszystko jest tak, jakbyśmy chcieli.
Polecam! Książka idealna na późne wieczory. Gwarantuję, że nie pożałujesz, a wręcz przeciwnie będziesz chcieć jeszcze więcej.

Książka stanowi kontynuację serii „Tak smakuje miłość”, opowiadającej o Oli i Przemku.
Tym razem jest to opowieść o przyjaciółce Oli - Julii. Dziewczyna ma niby poukładane życie zawodowe, pracuje w hotelu, ma szanse na awans, jednak życie prywatne jej się nie układa. Bardzo marzy o licznej rodzinie i dzieciach, ale nie ma partnera. W Julii od dawna zakochany jest brat Oli - Maks, jednak ta uważa go za podrywacza skaczącego z kwiatka na kwiatek. Z kolei Maks uważa Julię za prawdziwą zołzę, więc gdy tylko spotykają się pomiędzy nimi zaczyna zgrzytać. Niby mówi się, że przeciwieństwa się przyciągają i kto się lubi ten się czubi, jednak czy sprawdzi się to w związku Maksa i Oli nie napiszę.

Muszę przyznać, że książkę bardzo szybko się czyta, jest lekka i zabawna. Taki jest właśnie styl Agaty Przybyłek. Wprawdzie nie wszystkie jej książki przypadają mi do gustu, bo są lepsze ale też i gorsze, ale tym razem się nie zawiodłam. Uważam więc, że wieczór poświęcony na przeczytanie tej książki na pewno nie był stracony. Pozostaje mi czekać z niecierpliwością na trzecią część serii i kontynuację losów bohaterów

Sorki, ale banał i tandeta