Twenty-four-year-old Veronika seems to have everything -- youth and beauty, boyfriends and a loving family, a fulfilling job. But something is missing in her life. So, one cold November morning, she takes a handful of sleeping pills expecting never to wake up. But she does -- at a mental hospital where she is told that she has only days to live. Inspired by events in Coelho's own life, Veronika Decides to Die questions the meaning of madness and celebrates individuals who do not fit into patterns society considers to be normal. Bold and illuminating, it is a dazzling portrait of a young woman at the crossroads of despair and liberation, and a poetic, exuberant appreciation of each day as a renewed opportunity.
VERONIKA DECIDES TO DIE
Paulo Coelho
7.3
/10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 447 ocen kanapowiczów
Na podstawie 447 ocen kanapowiczów
/o-601649/n/veronika-decides-to-die)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.3
/10
Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 447 ocen kanapowiczów
Na podstawie 447 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2006
ISBN: 978-0-06-112426-6, 9780061124266
Język: angielski
Wydawnictwo: Harper Collins
Kategoria:
Nauka języków
Mamy 14 innych wydań tej książki
Autor
/7c6f4ea8071242cef6595ac825b20625/n/paulo-coelho)
Paulo Coelho
Urodzony 24 sierpnia 1947 roku w Brazylii (Rio de Janeiro)
Paulo Coelho de Souza. Brazylijski pisarz i poeta. Jego ojciec, Pedro, był inżynierem, a matka – Ligia, zajmowała się domem. W wieku siedmiu lat Paulo rozpoczął naukę w szkole Jezuitów San Ignacio w Rio de Janeiro. Paulo nie przepadał za religijnym...
Pozostałe książki:
/599ecf3561fe76ae302d1f4c232ac5f6/n/alchemik)
/o-1259142/n/weronika-postanawia-umrzec)
/16d876bbac236db52049c65e01799545/n/jedenascie-minut)
/4c4b8c39537b9ef1364096bf6720d517/n/na-brzegu-rzeki-piedry-usiadlam-i-plakalam)
/0460bc65-1e15-447d-a54d-890b62c40782/n/pielgrzym)
/o-980151/n/demon-i-panna-prym)
/ee5f26b1b4ad6666d8e860011b6e437a/n/zahir)
/c1323c3a372c11f893b8c1055d51b8ab/n/brida)
/12d9e683-6d17-4050-98f8-2daf79a3739d/n/piata-gora)
/o-1279051/n/czarownica-z-portobello)
/376d00c2-aa7a-482f-a5a1-3669ec6be535/n/byc-jak-plynaca-rzeka)
/36433227-d445-4489-afe7-0bfaac60330a/n/zwyciezca-jest-sam)
/7ccbefdab58a5e52f1dfad5c72afab95/n/podrecznik-wojownika-swiatla)
/o-168278/n/walkirie)
/o-1276849/n/alef)
/b5eff58ee7d8583de022c9dc27b4c982/n/zdrada)
/o-437775/n/zycie-mysli-zebrane)
/o-1219454/n/milosc-mysli-zebrane)
/o-1007649/n/najwiekszy-dar)
/ae25ae191b0f3e50f1d4b5198a5d51bd/n/szpieg)
/o-404489/n/prorok-listy-milosne-proroka)
/o-9788364488931/n/hipis)
/o-165852/n/madrosc)
/6e75062a6a38ad876bd817bea6f745e3/n/rekopis-znaleziony-w-akce)
/o-490549/n/inspirations)
/c126ef1d-f2f3-48ab-bcc2-c4b7defe496b/n/maktub)
/d141ed2a-2f2b-46d3-9987-98eeb4016fd2/n/przemiany)
Wszystkie książki Paulo Coelho
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Weronika postanawia umrzeć
3.09.2011
Paulo Coelho to znany i ceniony pisarz brazylijski. Uznany przez niektórych za "alchemika słów" jest jednym z najbardziej popularnych współczesnych autorów. Jego książki zostały przetłumaczone na 72 języki i szybko wskakiwały na czołówki list bestsellerów. Dla wielu ludzi stał się prawdziwym autorytetem. Cytują go nawet Ci, którzy nie sięgają po j... Recenzja książki Weronika postanawia umrzeć
@Kala95
Weronika postanawia umrzeć
13.11.2010
Dlaczego, ludzie decydują się na śmierć? Czym jest dla człowieka życie, a czym jest śmierć? Co skłania ludzi do skończenia żywota, co zmusza ich do drastycznego kroku? Otóż okazuję się, że w życiu nie wystarczy być ładnym, zgrabnym, mieć dobrą pracę, mieszkanie i kochającą rodzinę. Otóż, trzeba być w swoisty sposób szalonym. Bo tylko szalony tak na... Recenzja książki Weronika postanawia umrzeć
@foolosophy
Weronika postanawia umrzeć- Paulo Coelho
24.06.2013
Podobno życie to najcenniejszy dar, jaki mogliśmy otrzymać. Zdaniem specjalistów pół miliona Polaków cierpi na depresję, z czego cześć tysięcy osób na rok podejmuje próby samobójcze, mimo wielu kroków zaradczych liczba ta wciąż rośnie. Dlaczego co raz więcej ludzi traci siłę do życia? „Kiedy połykałam tabletki nasenne, zabijałam kogoś, kogo niena... Recenzja książki Weronika postanawia umrzeć
@ansomia
"Weronika postanawia umrzeć" Paulo Coelho
28.06.2011
Śmierć. Zjawisko jednocześnie bliskie i obce każdemu człowiekowi. Boimy się śmierci, a jednak wiemy, ze i nas nie ominie. Chcielibyśmy przed nią uciec, a ona z każdą sekundą coraz szybciej nas goni. Ostatecznie nie ucieknie się przed nią. Niektórzy wolą nawet wyjść jej naprzeciw. Taka była Weronika- bohaterka kolejnej już książki Paulo Coelho- ceni... Recenzja książki Weronika postanawia umrzeć
@narratorka
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
1001 książek, które musisz przeczytać
Człowiek w obliczu końca.
SPOILERY!
Samobójstwo, depresja, zakład dla obłąkanych, pseudomedyczne eksperymenty, Jezus Chrystus, Freud, seks i orgazmy – co może wyjść z takiej mieszanki? Nic dobrego.
Miałam piętnaście lat, kiedy przeczytałam tę książkę po raz pierwszy i wtedy nie wydała mi się aż tak szkodliwa, jak odbieram ją teraz. Cóż, młodość i brak doświadczenia to nie najlepsza mieszanka. Po zakończeniu ponownej lektury jestem wręcz oburzona tym pseudomedycznym eksperymentem przeprowadzonym na Weronice. Naprawdę, leczenie depresji na miarę rad pt. „idź pospacerować do lasu to ci się polepszy”.
Wkurzyła mnie ta książka, nawet mi się szczępić* ryja na jej temat nie chce.
*pisownia zamierzona :)
× 18
| Komentarze (3)
|
link
|
EK
@EwaK.
2022-12-05
6
/10
Przeczytane
Kiedyś się nią zachłysnęłam, bo to była jedna z moich pierwszych książek o sensie istnienia, o zmęczeniu monotonnym życiem bez perspektyw i o smakowaniu życia w obliczu śmierci. I taka pełna mądrości tego świata, że ho-ho!
Wróciłam po latach do lektury i widzę, że z niej wyrosłam. Bo powieść nadal nie jest zła, całkiem pomysłowa i intrygująca, z ciekawie rozwiniętą postacią kobiecą, ale filozoficzne gadki-szmatki mnie nudziły, irytowały lub prowadziły do refleksji, że dwa razy nie wchodzi się … i tak dalej.
Nie zachwycają mnie już takie zdania jak np. to: „Bądź niczym bijące źródło, nie zaś jak staw, w którym zawsze stoi ta sama woda”. Może to wina innych doświadczeń literackich, bardziej pasujących mi lektur, a może mojego dzisiejszego stanu emocjonalnego, czy innej wrażliwości niż tysiąc powieści temu.
Gdyby tylko książkę odchudzić z pseudofilozoficznych wynurzeń, zostałaby bardzo dobra opowieść, która wytrzymałby dla mnie próbę czasu. O dziewczynie, która poczuła smak życia dopiero wtedy, gdy nieodwracalnie postanowiła się z nim rozstać. Bo nie mogła znieść tego, że „nie czuje się szczęśliwa, ani nieszczęśliwa”.
Oj Weroniko, Weroniko! Taka mi się kiedyś Twoja historia wydawała głęboka i niepowtarzalna. Wracaj dziewczyno do świata żywych, ciesz się słońcem, żeś zdrowa i bądź szczęśliwa. Pozdrawiam wszystkie Weroniki.
Wróciłam po latach do lektury i widzę, że z niej wyrosłam. Bo powieść nadal nie jest zła, całkiem pomysłowa i intrygująca, z ciekawie rozwiniętą postacią kobiecą, ale filozoficzne gadki-szmatki mnie nudziły, irytowały lub prowadziły do refleksji, że dwa razy nie wchodzi się … i tak dalej.
Nie zachwycają mnie już takie zdania jak np. to: „Bądź niczym bijące źródło, nie zaś jak staw, w którym zawsze stoi ta sama woda”. Może to wina innych doświadczeń literackich, bardziej pasujących mi lektur, a może mojego dzisiejszego stanu emocjonalnego, czy innej wrażliwości niż tysiąc powieści temu.
Gdyby tylko książkę odchudzić z pseudofilozoficznych wynurzeń, zostałaby bardzo dobra opowieść, która wytrzymałby dla mnie próbę czasu. O dziewczynie, która poczuła smak życia dopiero wtedy, gdy nieodwracalnie postanowiła się z nim rozstać. Bo nie mogła znieść tego, że „nie czuje się szczęśliwa, ani nieszczęśliwa”.
Oj Weroniko, Weroniko! Taka mi się kiedyś Twoja historia wydawała głęboka i niepowtarzalna. Wracaj dziewczyno do świata żywych, ciesz się słońcem, żeś zdrowa i bądź szczęśliwa. Pozdrawiam wszystkie Weroniki.
× 2
|
link
|
@Oktaryna
2020-02-26
1
/10
Przeczytane
Zaciekawiona tematyką sięgnęłam po „Weronikę...” chociaż opinie o twórczości brazylijskiego twórcy bestsellerów dotąd zniechęcały mnie do zapoznania się z jego książkami. Wszystkiego trzeba spróbować ale czasami nie bywa przyjemnie. Tak jak w tym przypadku. Przyznam się bez bicia, nie udało mi się doczytać do końca. Po około 20 stronach, znudzona i wyczerpana naiwnym stylem Coelho, zaczęłam kartkować i ostatecznie przeczytałam ostatnie kilka stron. Zakończenie było bardziej oczywiste niż w amerykańskich produkcjach filmowych z Chuckiem Norrisem. Specyficzny język sprawia iż można by książkę potraktować jako filozoficzną opowiastkę w stylu Woltera gdyby nie banalność, rozwlekłość i wędrowanie akcji w kierunkach nijak mających się do treści. Postaci to w najlepszym razie dwuwymiarowe marionetki manipulowane aby zilustrować nachalną i trywialną tezę główną. Po intrygującym początku mam wrażenie, że gdyby Coelho był dobrym pisarzem z tej historii mogłaby być niezła książka. Niestety, Brazylijczyk jest rzemieślnikiem któremu brakuje podstawowych umiejętności obchodzenia się z językiem. Zabrakło odrobiny szacunku do czytelnika, umiejętności budowania zdań złożonych, rozeznania w gatunkach literackich i zdecydowania co tak naprawdę chce się pisać. Wyszedł postmodernistyczny miszmasz czyli banalna bajka. Podobne wartości można znaleźć w popowych piosenkach które przynajmniej są krótkie, zwięzłe i można do nich tańczyć. Ponieważ widzę u Coelho poważne braki warsztatowe o filozoficznyc...
× 1
|
link
|
@anna.urbanska
2012-10-24
To książka dla poszukujących drogi młodych ludzi, dla tych, którzy pragną, by ktoś im mądrze powiedział: "Rób to, co pragniesz robić, bądź szczęśliwy, nie poddawaj się osądom innych." Gdy czytałam ją pierwszy raz byłam bardzo młoda i bardzo podziwiałam autora, że mówi mi to, co tak bardzo chcę usłyszeć, że mówi to w taki mądry, a zarazem prosty sposób, w każdej książce inny. Dziś już ta książka nie spełnia dla mnie tego samego zadania, które spełniała przed laty. Dziś przypomina mi to, co czułam, czego pragnęłam wtedy, pozwoliła mi wrócić do tamtych myśli i pragnień. I dała mi uśmiech, bo wiem, że potrafię dziś robić to, co kocham na przekór tym, którzy uważają to za stratę czasu i bezsens, którzy twierdzą, że marnuję życie siedząc w domu z mężem i synkiem, bawiąc się, czytając, zamiast łazić po imprezach, spotykać się co dzień z przyjaciółmi i pić wódkę w eleganckich lokalach. Taką siłę wyrobiły we mnie takie książki jak "Weronika postanawia umrzeć" http://zielonowglowie.blogspot.com/
× 1
|
link
|
@vivien
2010-01-10
1
/10
Przeczytane
bardzo przeciętna, żeby nie powiedzieć słaba. moje pierwsze spotkanie z Coelho i wiem na pewno, że ostatnie. przez cały czas czułam się, jakby ktoś mnie nieudolnie pouczał. wszystkie te niby-filozoficzne (filozofia dla ubogich, jak ktoś niżej celnie zauważył) sentencje, nadające się na motto pierwszych stron pamiętników trzynastolatek, drażniły mnie przeokropnie. przemiana bohaterki sztuczna i niewiarygodna. fabuła przewidywalna. język tak ubogi, że aż mnie to przerażało. dialogi to totalna porażka. i dołączam się do tych, którzy nie rozumieją, co można w tej wystylizowanej na 'mądrą', ogólnikowej, trywialnej i nie wywołującej większych emocji (poza irytacją) paplaninie widzieć.
× 1
|
link
|
@Vinna
2010-04-11
8
/10
Przeczytane
Niespecjalnie darzę sympatią P. Coelho, o ile pierwsze książki naprawdę szło przeczytać, to kolejne zaczęły emanować mnóstwem zbędnego patosu i odwołań mniej czy bardziej religijnych. "Weronika..." jednak bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła - zarówno sama historia, jak i moje wrażenia w trakcie oraz po przeczytaniu. Sądzę, że powinny przeczytać ją szczególnie młodsze osoby, które czasami nie są zadowolonego ze swojego życia i uciekają się do bardzo nieprzemyślanych rozwiązań. Starszy czytelnik jednak też powinien znaleźć tu coś dla siebie, nawet jeśli - podobnie jak ja - nie przepada za stylem autora.
× 1
|
link
|
@Ayumi_Tsukada
2010-03-29
8
/10
Przeczytane
Mam mieszane odczucia po przeczytaniu tej książki. Początek bardzo mi się podobał, później było kilka słabszych rozdziałów, a koniec natomiast mnie zaskoczył. Troszkę irytowała mnie postawa Weroniki. Nie wiedziała, czego tak naprawdę chciała i na każdym kroku popełniała po prostu głupie błędy. Natomiast Edward, wytrzymywał wszystkie te jej "humory" bez najmniejszych pretensji. Wspaniały chłopak, choć jego przeszłość w Brazylii była beznadziejna. Nie mam pojęcia jak ocenić tę książkę ...
× 1
|
link
|
@zuzankawes
2011-09-02
5
/10
Przeczytane
Kolejna książka Coelho, która nie zwala mnie z nóg. Jakoś nie mogę przekonać się do tego autora, pomimo iż uporczywie sięgam po kolejne pozycje, by przekonać się do jego twórczości. I za każdym razem po przeczytaniu jego książki czuję ogromny niedosyt i lekkie rozczarowanie lekturą. "Weronika", to kopalnia cytatów na temat jak żyć i czerpać z życia pełnymi garściami, jak życie szanować i jak się nim bawić, ale ogólnie przedumana, przefilozofowana.
× 1
|
link
|
MA
@martitaw
2009-11-08
Przeczytane
Muszę się zgodzić, że momentami książka była nudnawa, niemniej jednak zakończenie było zaskakujące. Po nim jednak pustka - brak pola manewru dla własnych przemyśleń, odczuć, bo większość autor wyłożył łopatologicznie. Pomysł interesujący, warsztat jak u Coelho - jedni kochają inni nienawidzą :-) Książkę przeczytałam, bo mi polecono i mimo pewnych uwag polecam. Warto czasem przeczytać i coś takiego by pomyśleć lub poczuć czy naprawdę żyjemy
× 1
|
link
|
@catrin
2007-08-25
Przeczytane
Przeczytałam dosyć dawno, jednak pamiętam, że bardzo mi się spodobała. Mimo nachalnego moralizatorstwa autora książka do mnie trafiła i zapadła w pamięć. Zgadzam się z Inqba, może też z tego powodu książka nie przekonuje facetów;) zresztą nie jest to opowieść przygodowa, porywająca. Coelho zakrawa w końcu na filozofa (niektórzy mówią że pseudo-filozofa, ale mi to nie przeszkadza i sięgam po każdą nowo wydaną przez niego książkę:) ..)
× 1
|
link
|
@ehinacea
2011-02-05
3
/10
Przeczytane
Shit
Jestem wielką antyfanką Coelho. Książkę tę przeczytałam tylko dlatego, że będąc na urlopie skończyłam swoją knigę sci-fi, a siostra miała ze sobą tylko "Weronikę". Jest to pierwsza przeczytana przeze mnie książka tego autora, i zdecydowanie ostatnia. Uwaga SPOILER: szkoda, że Weronika na końcu nie umarła. Według mnie książka byłaby wówczas o wiele ciekawsza i miałaby lepszy przekaz.
× 1
|
link
|
@Lette
2010-07-08
3
/10
Przeczytane
Posiadam
Pierwszy raz zetknęłam się z książką Paula Coelha i muszę przyznać, że strasznie się rozczarowałam. Tyle słyszałam o tej pozycji, same 'oh' i 'ah', a tak naprawdę ledwie przebrnęłam przez całość. Rozumiem, każdy ma inny gust, ale jak na dzień dzisiejszy, w najbliższym czasie, raczej nie zabiorę się za inne książki tego pisarza, bo są zdecydowanie nie w moim stylu.
× 1
|
link
|
@zaczytana
2009-08-16
5
/10
Przeczytane
Po przeczytaniu zdawałam sobie sprawę, że książka jest dosyć dobra. Nie poruszyła mnie ona jednak, to znaczy nie dotarła do mnie, po przerzuceniu ostatniej strony niczego nie odczuwałam. Możliwe, że autor wszystkie zagadnienia książki prosto i wyraźnie wyjaśnił, nie pozostawiając tymczasem czytelnikowi możliwości wolnej interpretacji i pola do przemyśleń.
|
link
|
@Loli14
2010-10-22
8
/10
Przeczytane
Bardzo podobała mi sie ta książka ! Nie była najlepsza z tych, które czytałam, ale i tak była świetna! :)) Koniec bardzo mnie zaskoczył... Jednak, jak czytałam, co robią ludziom w psychiatryku, to mi się ich szkoda robiło. I smutno z tego powodu. Nie wiem, ja jakoś tak mam. :)) Ale ogólnie ciekawa książka i myślę, że naprawdę warto ją przeczytać.
|
link
|
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Bywa, że pierwszej miłości się nie zapomina, ale ona zawsze się kończy.”
/7c6f4ea8071242cef6595ac825b20625/n/paulo-coelho "Paulo Coelho")
“Co to jest prawdziwe Ja? To kim jesteś, a nie to, co z Ciebie uczyniono.”
“Młodość już taka jest, sama ustala granice wytrzymałości, nie pytając, czy ciało to zniesie. A ciało zawsze znosi.”
“Wariaci, podobnie jak dzieci, nie dają za wygraną, dopóki ich życzenie nie zostanie spełnione.”
“Istnieją w życiu sprawy, które - bez względu na to z której strony byśmy na nie patrzyli - są zawsze tak samo ważne dla wszystkich. Miłość jest jedną z nich.”
