Uwikłanie

Zygmunt Miłoszewski
7.6 /10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 106 ocen kanapowiczów
Uwikłanie
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.6 /10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 106 ocen kanapowiczów

Opis

Jeden z pacjentów znanego psychiatry, biorący udział w kontrowersyjnej terapii ustawień, ginie tuż po niej. Czy powodem morderstwa mogło być pole negatywnych emocji, jakie się podczas niej wytworzyło między uczestnikami? Czy może był to zwyczajny mord na tle rabunkowym? Policja proponuje proste rozwiązania. Jednak intuicja nie zawodzi charyzmatycznego, białowłosego, dociekliwego prokuratora.

Teodor Szacki to nietuzinkowy urzędnik państwowy: jego praca nie kończy się o 17.00, a obowiązki nie ograniczają się do sporządzenia aktu oskarżenia. Ramię w ramię z zaprzyjaźnionym policjantem prowadzi sprawę; z jednej strony bezkompromisowy, trzyma się ściśle kodeksów, z drugiej między literami prawa potrafi dostrzec człowieka i dramat jego losu.
Szacki odkrywa, że terapia ustawień może być niebezpieczną grą z emocjami, a nawet życiem pacjentów. W tej sprawie nie będzie prostych rozwiązań. Śledztwo okaże się żmudne, a zbrodnia niemal doskonała. Na wyjaśnienie zagadki warto jednak czekać. Szacki wpadnie wreszcie na ślad „upiorów" z przeszłości, które zaplanowały morderstwo. Tytułowe uwikłanie dotyczy wszystkich: ofiary, mordercy, nawet prokuratora. Wszyscy zresztą, zgodnie z teorią wybitnego psychiatry Berta Hellingera, na którą w powieści powołuje się Miłoszewski, jesteśmy uwikłani.

Na motywach powieści zrealizowany został film w reżyserii Jacka Bromskiego, w którym akcja przenosi się do Krakowa, terapia odbywa się na zamku w Przegorzałach, a dociekliwym urzędnikiem jest pani prokurator, Agata Szacka. W filmowym Uwikłaniu zobaczymy plejadę gwiazd polskiego kina.

Cieszę się, że wreszcie mamy mistrza powieści kryminalnej na europejską miarę. A do tego jego książki świetnie dają się adaptować na film.
Juliusz Machulski

Imponuje kryminalne przygotowanie Miłoszewskiego, misterna intryga i świetnie budowane warszawskie tło. A skala uwikłania i bezradność wobec zła, przed którym stajemy, budzi grozę i trzyma w napięciu do ostatniej strony.
Justyna Sobolewska, „Polityka"

W literaturze polskiej pojawił się nie lada majster: Zygmunt Miłoszewski - pisarz rasowy.
Jerzy Pilch, „Dziennik"
Data wydania: 2012-01-25
ISBN: 978-83-7747-686-4, 9788377476864
Wydawnictwo: W.A.B.
Nagrody: Nagroda Wielkiego Kalibru (Zwycięzca)
Stron: 328
dodana przez: Catta
Mamy 11 innych wydań tej książki

Autor

Zygmunt Miłoszewski Zygmunt Miłoszewski
Urodzony 8 maja 1976 roku w Polsce (Warszawa)
Polski powieściopisarz i publicysta, współautor scenariuszy filmowych i telewizyjnych, laureat Paszportu „Polityki” (2014). Autor powieści kryminalnych i sensacyjnych, m.in. trylogii kryminalnej o prokuratorze Teodorze Szackim.

Pozostałe książki:

Uwikłanie Ziarno prawdy Domofon Gniew Jak zawsze Bezcenny Kwestia ceny Uciekaj. Hydropolis Walcz. Hydropolis Zachcianki. Dziesięć zmysłowych opowieści Góry żmijowe Pomiędzy 2012 Mierzeja Autor przychodzi wieczorem Utopay. Przyszłość wystawia rachunek Warszawiacy jak leci. Czyli wszystko, co chcielibyście wiedzieć o Warszawie ale boicie się zapytać
Wszystkie książki Zygmunt Miłoszewski

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Szacki

WYBÓR REDAKCJI
25.02.2020

Trylogię o prokuratorze Szackim przeczytałam dobrych parę lat temu, kiedy ponownie zaczynałam moją przygodę kryminalną. Wtedy wydawało mi się, że jest innowacyjna, świeża, po prostu świetna. Ostatnio zachciało mi się wrócić do Pana Miłoszewskiego, gdyż zupełnie nie pamiętałam treści tych książek, mając nadzieję na powrót tych emocji, które mi wted... Recenzja książki Uwikłanie

@Nina@Nina × 26

Gdyby tylko kto inny wybrał im knajpę na spotkanie... (i jeszcze kilka uwag :))

21.05.2024

„Jak na swój gatunek, to naprawdę wciąga” – ta myśl towarzyszyła mi dość długo podczas lektury „Uwikłania”. Tak, całkiem fajnie to do mnie przemawiało – z jednej strony rzucało się w oczy, że Miłoszewski chce napisać taki nieco ambitniejszy kryminał, wskazywały na to te najbardziej zewnętrzne, „widoczne” okoliczności, podjęcie w tekście problematy... Recenzja książki Uwikłanie

@Bartlox@Bartlox × 8

Meisterstück.

30.10.2019

Powiedzieć, że Miłoszewski Zygmunt jest geniuszem to jak nie powiedzieć nic. Ta książka to Meisterstück literacki. Najlepszy polski kryminał jaki do tej pory przeczytałem. Żadne mrozy nie mają podejścia. Jest tak gorąco. Ale do rzeczy. 1. Bohater Główny. Szacki jest postacią wyrazistą mimo namacalnego zrezygnowania (życiowego), które towarzy... Recenzja książki Uwikłanie

@Johnson@Johnson × 6

Przedstawiam Państwu prokuratora Teodora Szackiego

12.02.2021

Kryminał-odkrycie. Może nie do końca moje, ponieważ pozycja ta została mi polecona przez znajomych, ale jednak zostałam pozytywnie zaskoczona. W Warszawie w trakcie grupowej terapii psychologicznej ginie mężczyzna. Śledztwo dostaje prokurator Teodor Szacki. Sprawa, która początkowo wydaje się prosta, utyka w martwym punkcie. Okazuje się, jak to c... Recenzja książki Uwikłanie

@Antoniowka@Antoniowka × 4
Zobacz wszystkie (10) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@beata87
@beata87
2020-09-13
8 /10
Przeczytane

Rzeczywiście, bardzo dobry kryminał. Sam Szacki, pozornie kryształowy, w rzeczywistości różnie bywa, ale tylko ze strony prywatnej. Polubiłam go.
Intryga dobrze poprowadzona i interesująca, tylko w końcówce zabrakło pewnej klarowności. Zapewne by podkreślić moc sprawczą owych "sił", z którymi ciężko walczyć. Nadało to realności zakończeniu.
A terapia ustawień zaintrygowała mnie tak bardzo, że poszukam informacji na temat.

× 16 | link |
@mikakeMonika
@mikakeMonika
2020-03-28
7 /10
Przeczytane

Moją przygodę z Zygmuntem Miłoszewskim rozpoczęłam od "Jak zawsze". Ten sam styl pisania, który bardzo mi się spodobał, znalazłam również w "Uwikłaniu". To nic, że zupełnie inny rodzaj książki. Stwierdzam, że lubię go i już :-)
Znakomicie buduje napięcie, naprowadza na różne pomysły rozwiązania zagadki po to, aby i tak zaskoczyć.
Podobało mi się. Wzięłam następną.

× 7 | link |
@Anna_Natanna
@Anna_Natanna
2020-02-25
7 /10
Przeczytane

Akcja kryminału rozgrywa się na tle współczesnej Warszawy / rok 2005 /. Głównym bohaterem jest młody prokurator, który w błyskotliwy sposób prowadzi śledztwo w sprawie makabrycznego morderstwa w trakcie terapii grupowej.
Sprawa okazuje się trudna do rozwikłania, gdyż ma podłoże polityczne, które kładzie się cieniem na dochodzeniu do prawdy.
Jest wiele zwrotów, momentów zaskakujących, które w końcu doprowadzają do niejednoznacznego finału.
Z książki tej również po raz pierwszy dowiedziałam się o metodzie ustawień rodzinnych Berta Hellingera , która podobno w skuteczny sposób pomaga nawiązać zerwane więzy rodzinne.
To inteligentnie napisany kryminał, którego nietuzinkowa intryga wciąga i daje sporo emocji.

× 6 | link |
@magdalela84
@magdalela84
2021-11-24
7 /10
Przeczytane Kryminał,sensacja,thiller Biblioteka

Książka ok. Zakończenie- niespodzianka 😉. Szybko i przyjemnie się czytało.

× 6 | link |
@Siostra_Kopciuszka
@Siostra_Kopciuszka
2020-02-15
7 /10
Przeczytane ☘️ Przeniesione z LC 👨 autor : Miłoszewski Zygmunt

 Przyszedł i na mnie czas by sięgnąć po absolutnie świetny , zdaniem wielu moich znajomych , kryminał jednego z czołowych polskich pisarzy Zygmunta Miłoszewskiego , pod tytułem '' Uwikłanie ''. Moi znajomi mieli rację , książka jest naprawdę bardzo dobra . Spodobała mi się od samego początku , czyli od..tytułu i sentencji Berta Hellingera rozpoczynającej całą opowieść . Ciekawym zabiegiem narracyjnym jest też zaczynanie każdego nowego rozdziału od daty i przekazania w telegraficznym skrócie wiadomości z danego okresu czasowego . Wiadomości politycznych , gospodarczych , kulturalnych,no i oczywiście sensacyjnych . Potem dopiero następuje właściwa treść danego rozdziału . Moim zdaniem zabieg ten pomaga nie pogubić się w czasie opisywanych zdarzeń , oraz jest formą pewnej ciekawostki , przynajmniej dla mnie , ponieważ wcześniej nie spotkałam się z podobnym zabiegiem . Książka jest dla mnie bardzo ciekawa również z tego względu iż '' sprawa '' zaczyna się od morderstwa na weekendowym ustawieniu rodzinnym . Jest to rodzaj terapii rozpowszechnionej przez Berta Hellingera . Ustawieniami interesuję się już od jakiegoś czasu dlatego dokładny opis przebiegu takiego ustawienia wpleciony w kryminalno- sensacyjną treść powieści bardzo mnie zaciekawił . Charakterystyka głównej postaci aparatu sprawiedliwości , jak i naszej opowieści , prokuratora Teodora Szackiego przedstawiona dogłębnie i perfekcyjnie . 36 - letni siwiutki jak gołąbek i szczupły jak chmielowa tyczka pan prokurator je...

» czytaj dalej
× 4 | link |
@sandrajasona
@sandrajasona
2019-11-08
5 /10
Przeczytane Przeczytane w 2016

Nie wiem w jaki sposób, ale ten tom przeczytałam jako ostatni. Niestety jest najsłabszy z pozostałych. Intryga jest dobra, ale do końca niedopracowana. Na ocenę ma wpływ chyba także to, że obejrzałam wcześniej film, więc wiedziałam co będzie się działo (film różni się od pierwowzoru). Nie podobał mi się też motyw romansu, miał chyba urozmaicić charakter bohatera, ale w sumie wyszedł jak romans dla nastolatków. Ogólnie cała seria z prokuratorem Szackim jest niezła i warto po nią sięgnąć.

× 4 | link |
@ziellona
@ziellona
2020-02-15
5 /10
Przeczytane __All_IN_One_

Są takie książki, które pomimo pełnej poprawności (niekoniecznie politycznej) po prostu "nie wchodzą". Nie wchodzą i już. Tak właśnie nie weszła mi pierwsza część trylogii o prokuratorze Szackim. Niby wszystko poprawne, ale jakoś.. no po prostu - nie. 
 
Tak naprawdę nie wiem dlaczego - opinie o tej serii są wyjątkowo dobre. Może to ja? - urzeka mnie brudny komisarz Zyga Maciejewski (Wroński i Morderstwo pod Cenzurą), bardzo lubię rodzinnego, ale jednak idącego pod prąd, komisarza Brunettiego (Donna Leon i jej Wenecja) - może czysty, wykształcony i pedantyczny Szacki jest.. po prostu nie dla mnie? Tak się zdarza przecież.
 I chyba właśnie tak się zdarzyło - do tego stopnia, że książka została przeczytana zaledwie w mniej więcej w 1/3 i odłożona na bok bez żalu.
 
Inna kwestia, że jestem trochę niesprawiedliwa - w momencie gdy brałam do ręki Szackiego, miałam na kupce do przeczytania jakieś 30 książek. Gdy brałam do ręki książkę Mroza (która wg mnie nie nadaje się do czytania) miałam pod ręką tylko ją jedną. Dlatego książkę Mroza przeczytałam do końca, a Miłoszewskiego odłożyłam nie przeczytawszy nawet do połowy.
 
 Wniosek z tego jest taki - książka jest OK, tylko nie dla mnie. Wrócę zapewne do serii, żeby sprawdzić czy - i jak bardzo - się myliłam. Bo powtórzę - książka jest dobrze napisana - pióro pan Miłoszewski ma całkiem niezłe :)
 
 Podejrzewam, że to co mnie odrzuciło od Szackiego to zbyt dużo psychologii i zbyt dużo osobistych ...

» czytaj dalej
× 3 | link |
@Betsy59
@Betsy59
2019-11-18
7 /10
Przeczytane 2012

Od tej książki zaczyna się przygoda z Szackim i to naprawdę w wielkim stylu. Nastrojowa, klimatyczna, nieźle oddane ustawienia Helingerowskie. Szkoda, że w filmie zepsuli to, co najlepsze: głównego, znakomitego bohatera i miejsce akcji a zwłaszcza ten kościół- zamek przy Trasie Łazienkowskiej, znakomity do akcji thrillera!

× 3 | link |
@deana
@deana
2015-06-02
Przeczytane

Wiecie czego żałuję? Żałuję, że jest to ostatnia książka z cyklu o prokuratorze Teodorze Szackim. Żałuję, że czytałam całą trylogię od tyłu. Teraz gdy skończyłam ,,Uwikłanie" chciałabym aby ,,Ziarno Prawdy" i ,,Gniew" były nadal przede mną. I nie chodzi nawet o fabułę, spoilery czy rozwój postaci. Przykro mi rozstawać się z popapraną osobowością Teo. ,,Uwikłanie" to powieść warszawska. I doskonale czuć klimat tej stereotypowej, nielubianej ,,Warszawki" a wewnątrz niej prokurator Teodor Szacki - z jednej strony uważa się, za ostatniego sprawiedliwego, niezłomnego, zawsze broniącego wiernie litery prawa a z drugiej strony marzącego o zdradzaniu żony. Przypadek sprawi, że zostanie uwikłany w sprawę dziwnego zabójstwa. Śledztwo zacznie odsłaniać kolejne warstwy historii sięgającej korzeniami aż do czasów PRLu. A nasz prokurator będzie musiał zweryfikować swoje pojęcie sprawiedliwości. Kto czytał już Miłoszewskiego wie czego się spodziewać. Będzie gubił się w domysłach o co chodzi w śledztwie, będzie człapał za Szackim zastanawiając się czemu ktoś taki może tak fascynować, będzie przemierzał stolicę oglądając ją zza szyb citroena, by na koniec poznać zaskakujące rozwiązanie. Przypomniało mi ono pewną powieść A.Christie ale nie zdradzę którą. Bawcie się dobrze czytając i poznając je sami. http://podkoldra-deana.blogspot.com/2015/06/uwikanie-zygmunt-mioszewski.html

× 2 | link |
@Catta
@Catta
2019-11-24
5 /10
Przeczytane Pożyczone Kryminałki Ekranizacje

Czyta się nieźle, ale męczy i rozczarowuje ten powielany motyw głównego bohatera znudzonego lekko zaniedbaną żoną i wdającego się w romans z mało ciekawą gówniarką, tylko dlatego, że jest generalnie mocno sfrustrowany swoim życiem. Natomiast wątek główny, czyli kryminalny, ujdzie. Niestety najpierw obejrzałam film, który oceniam jako dużą krzywdę dla tej książki (dlaczego zrezygnowano z Teodora Szackiego, zastępując go dziwną odmianą żeńską, której nawet Maja Ostaszewska nie jest w stanie uratować?). Poza tym na moją sceptyczną opinię wpływa fakt, że nie przepadam za polskimi kryminałami, których akcja toczy się współcześnie. Gdyż uwielbiam polskie kryminały, których akcja toczy się w międzywojniu i jestem w tym zakresie niereformowalna.

× 2 | link |
@bluedress
@bluedress
2011-10-23
10 /10
Przeczytane

Świetna książka, trzyma w napięciu. Prokurator Szacki - postać z krwi i kości, mężczyzna z problemami, wypalony trzydziestosześciolatek. Irytująca była tylko dziennikarka Monika...

× 2 | link |
@zooba
@zooba
2019-11-27
7 /10
Przeczytane Thriller/sensacja/kryminał Audiobooki 2017

Pierwszą część historii o prokuratorze Szackim poznałam na samym końcu, więc pewne fakty z jego życia były mi znane. Na szczęście nie odebrało mi to przyjemności śledzenia wydarzeń. W końcu to kryminał i wątek rozwikłania zabójstwa był najważniejszy. Nie będę pisać o fabule ale o moich wrażeniach.

Lubię te rozpoczynające każdy rozdział migawki z serwisów informacyjnych. "Uwikłanie" dzieje się w 2005 roku i mimo tego, że raczej dokładnie śledzę wiadomości, tamtych nie pamiętam, nawet najbardziej absurdalnych. A gierek politycznych nie pamiętam tym bardziej. Wydaje się z perspektywy czasu, że to wszystko czym się tak ekscytujemy, jest pozbawione znaczenia. W skali globalnej i lokalnej.

Motyw terapii ustawień Hellingera bardzo mnie zaciekawił. Tym bardziej, że znam osoby po ustawieniu, które sobie je chwaliły, takie, które uważają ją za godną uwagi i takie, które zdecydowanie ją odrzucają jako totalną bzdurę. Skłaniam się ku tej ostatniej ocenie i książka Miłoszewskiego zachęciła mnie do pogrzebania w temacie.

Wątek obyczajowy podlany autoironicznym sosem bardzo mi odpowiada. Patos, banał, humor w refleksjach Szackiego o sobie i swoim życiu - ta mieszanka do mnie przemawia.

Brakowało mi w "Uwikłaniu" słowa klucza, które wystąpiło w obu późniejszych częściach. Momentami chronologia się autorowi sypała, ale to drobnica. Takie kryminały lubię, słuchało mi się go świetnie, idealna lektura na długą trasę samochodem.

Mam nadzieję, że autor...

» czytaj dalej
× 1 | link |
@calamitas
@calamitas
2011-10-18
8 /10
Przeczytane Świat zbrodni Lektury M.

Skala od 1 do 5 uniemożliwia mi rzetelną ocenę tej książki. Zdecydowanie brakuje połówek... Dla mnie to 4=. Kryminał jest interesujący, akcja może nie toczy się w zawrotnym tempie, ale rozwiązanie zagadki jest zaskakujące i nieschematyczne, choć miałam skojarzenie trochę z 'Morderstwem w Orient Expresie' A.Ch. Bardzo ciekawie zostały nakreślone realia prowadzenia śledztwa, bardzo odmienne od tych serwowanych przez produkcje telewizyjne, a także powieści kryminalne. Słowem - całkiem niezła rozrywka. Choć dla mnie nie do końca (UWAGA BĘDZIE PRYWATA), bo co parę stron miałam ochotę rzucić książkę w kąt i nie mogłam przestać rozmyślać, jak na milion sposobów zabić głównego bohatera. Bo Teodor Szacki to dla mnie postać, której nie da się lubić. Jego uwagi i rozmyślania na temat ludzi doprowadzały mnie do pasji. Snob - mizantrop, takie odniosłam wrażenie. A najbardziej niewybaczalna w tej postaci jest niechęć, żeby nie powiedzieć odraza/pogarda(?) do prawobrzeżnej Warszawy... aż się cała trzęsłam ze złości. Oto próbka: 'Szacki przytaknął automatycznie, zastanawiając się, czy jego córka mieszkająca od urodzenia na Pradze nabawiła się już proletariackiej wymowy prawej strony Wisły.' WYPRASZAM SOBIE!

× 1 | link |
@Soshy
@Soshy
2015-05-16
Przeczytane

Całkiem niezły kryminał, choć dałam tylko 5 gwiazdek, głównie jednak ze względu na zakończenie. Całość czyta się naprawdę dobrze i z całą pewnością polscy autorzy kryminałów nie mają się czego wstydzić wobec swych kolegów po fachu chociażby ze Skandynawii. Główny bohater, czyli prokurator Szacki jest całkiem do rzeczy, bez wydumanych problemów psychicznych, ot zwykły człowiek i typowy facet, z rozterkami zbliżającego się wieku średniego i zawodowymi, ale w sumie normalny i dający się lubić. Nie jest kolejnym, genialnym stróżem prawa, który w sobie tylko znany sposób wpada na rozwiązanie kryminalnej zagadki, ale umiejętnie wykorzystuje pewne zbiegi okoliczności i podpowiedzi, często niezamierzone, innych osób. Słabym punktem, jak dla mnie, jest wątek polityczny, który po prostu średnio mnie interesuje, ale na szczęście nie przyćmił on fabuły, a jedynie jest jej nienachalnym tłem. Rozwiązanie zbrodni, oparte na psychologicznej teorii ustawień, której nie znałam do tej pory, zupełnie do mnie nie przemówiło, przez co zakończenie wydaje mi się pogmatwane i naciągane. ale mimo to, książka według mnie udana i interesująca na tyle, że sięgam właśnie po drugi tom.

× 1 | link |
@Maynard
@Maynard
2015-02-22
Przeczytane

Wyśmienity kryminał. Współczesne realia, błyskotliwy i cięty język, nietuzinkowa fabuła oraz wiarygodni bohaterowie. Dużym plusem jest kilka wątków pobocznych (sprawa dawnego morderstwa nastolatki w stylu cold case, przemoc domowa itp.)bez zbędnego wprowadzania na scenę innych głównych postaci a tym samym bez fabularnych przeskoków w stylu "Gry o tron". Ramy fabularne w 90% trzymają się postaci Szackiego i tak ma być w rasowych, męskich powieściach. Sam główny wątek morderstwa w czasie terapii ustawień jest genialny i ociera się nawet o elementy parapsychologii - efekt pożądany i udany. Jak dla mnie, dużym plusem jest umiejscowienie akcji w bardzo konkretnym miejscu (Stolica, nakreślona topograficznie z zegarmistrzowską precyzją)oraz czasie (dwa tygodnie czerwca 2005). Co więcej, wiarygodności dodaje tu, rozpoczynający każdy rozdział-dzień, telegraficzny skrót wiadomości o tym co działo się wtedy w Polsce i na świecie. Reasumując: powieść na miarę swoich czasów. Autor dumnie kroczy po śladach sukcesu Krajewskiego i jego Breslau. Polecam!

× 1 | link |
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Gwałt był zabójstwem, nawet jeśli zwłoki chodziły potem przez wiele lat po ulicach.”
więcej »
Zygmunt Miłoszewski
Zygmunt Miłoszewski z książki Uwikłanie
× 23
“Elegancja zaczyna się od dziesięciu tysięcy. Pan jest schludny.”
więcej »
Zygmunt Miłoszewski
Zygmunt Miłoszewski z książki Uwikłanie
× 2
“Wszystko, co najbardziej nam się podoba na początku znajomości, potem najbardziej nas irytuje.”
więcej »
Zygmunt Miłoszewski
Zygmunt Miłoszewski z książki Uwikłanie
× 1
“Myślę, że nasz mózg wie, co robi, kiedy każe nam zapomnieć.”
więcej »
Zygmunt Miłoszewski
Zygmunt Miłoszewski z książki Uwikłanie
× 1
“Jakie to podłe, że mamy tylko jedno życie, a ono tak szybko nas nuży.”
więcej »
Zygmunt Miłoszewski
Zygmunt Miłoszewski z książki Uwikłanie
× 1
Przeglądaj
Dodaj cytat

Pozostałe książki z cyklu

Ziarno prawdy
Ziarno prawdy
Zygmunt Miłoszewski
7.9/10
Druga część bestsellerowej trylogii o prokuratorze Szackim! Wiosna 2009 roku, rozczarowany prokurat...
Gniew
Gniew
Zygmunt Miłoszewski
7.6/10
Gniew to pożegnanie z Szackim, jednym z najbardziej znanych bohaterów kryminalnych w Polsce, dostrze...
nakanapie.pl
© 2024
Nowości wydawnicze
Autorzy
Współpraca O nas Kontakt Pomoc Polityka prywatności Regulamin
© 2007 - 2024 nakanapie.pl