Trzy tygodnie z moim bratem

Nicholas Sparks autor popularnych, poczytnych i rozchwytywanych powieści. Podczas podróży razem z bratem Micahem dokoła Świata , dzieli się z nami kawałkiem swojego prywatnego życia. A wszystko zaczyna się, praktycznie od jego narodzin 1965 do 2002 roku. Otwiera się przed nami z nawet bardzo intymnymi szczegółami. Nie kryje niczego, nie ubiera niczego w piękne słowa szczera prawda.
,, Moi rodzice wierzyli chyba-teraz myślę, że dość naiwnie-iż razem będziemy bezpieczni, bez względu na to, jak niebezpieczne są ulice, pozwolili nam bez ograniczeń penetrować samodzielnie okolice, zanim jeszcze skończyłem pięć lat.”- ..postrzeliłem cię w pośladek i musieliśmy wydłubywać śrut nożem do steków, tak głęboko utkwił’’.- ,, Ale wiesz, w końcu trzeba im oddać sprawiedliwość.. byli dobrymi rodzicami, jeśli wziąć pod uwagę, na kogo wyrosły ich dzieci.’’-

Wzloty.. upadki..wzloty ..upadki..-przekazuje nam ogrom emocji, osobiste przemyślenia, osobiste odczucia i tragedie, a wszystko płynie prosto z serca.
,, Byłem wyczerpany. Moja mam. Moja siostra. Mój tata. Mój syn. Za wiele zmartwień w tak krótkim czasie.’’
Po tej lekturze odkrywamy, że fenomen Sparksa bierze się ze szczerości . W swoich powieściach zawsze inspiruje się prawdziwymi historiami, związanymi z przeżyciami jego i jego bliskich.
,, Niektórzy ludzie uważają, że skoro odniosłem względny sukces jako autor powieści, pisanie musi przychodzić mi bez najmniejszego wysiłku.” – po tej lekturze już nie. ...

Od kilku lat jestem stałą czytelniczką powieści Pana Sparksa i z niecierpliwością czekam zawsze na każdą następną.
Jednak kiedy dowiedziałam się, że "Trzy tygodnie z moim bratem" to książka na poły autobiograficzna, co raz to odkładałam ją sobie "na potem". I pewnie tym razem byłoby podobnie, gdyby ktoś właśnie nie zwrócił jej do biblioteki. Mocno "wyczytana" już powieść dosłownie wpadła mi pod rękę i bez większego zastanowienia wzięłam ją do domu.

Już od samego początku lektura pozytywnie mnie zaskoczyła. Umiejętne połączenie wątków biograficznych z opisem cudownej podróży dookoła świata ma w sobie coś magicznego i przyciągającego. Każdy rozdział opatrzony jest zdjęciem z opisywanego miejsca, lub po prostu rodzinną fotografią z dzieciństwa autorów. Całość napisana jest tym samym stylem charakterystycznym dla Pana Nicholasa, gdzie emocje i wrażenia są zawsze na właściwym miejscu. Czytając tę powieść sporo dowiadujemy się o rodzinie Sparksów, poznajemy zarówno szczęśliwe, jak i tragiczne momenty, w jakie obfitowało ich życie i miejscami właśnie wątki biograficzne spychają na dalszy plan opisy z podróży. Odkrywamy też jak to się stało, że mając kilka innych pomysłów na życie Pan Nicholas ostatecznie został pisarzem.

"Miałem dziewiętnaście lat i przypadkowo zostałem autorem książki. To zabawne, co może sprawić zbieg okoliczności."

Już po przeczytaniu kilku pierwszych powieści Pana Nicholasa Sparksa zaliczyłam go do grona moich ulubionych pisarzy, a...

Książka posiada liczne retrospekcje, które z początku strasznie mnie drażniły. Z czasem się do nich przezwyczaiłam i przyznaję, że momenty, w których Sparks odbiega w przeszłość stały się dla mnie o wiele ciekawsze od opisu wycieczki. Po pierwszych stronach byłam pewna, że będzie to nudna książka (albo raczej biografia), a teraz strasznie żałuję, że tak pochopnie mogłam ocenić Sparksa. Książka zasługuje na piątkę z dużym plusem ;-)

To była pierwsza książka tego autora po jaką sięgnęłam. Nie zawiodłam się. Jest świetna. Sparks w doskonały sposób łączył ze sobą przeszłość z teraźniejszością. Poznawaliśmy historię obu braci, ale nie w sposób narzucający się. Wszystko było dawkowane powoli. Tak żeby nie nudziło a czytelnik chciał poznać ich życie. W dobry sposób opisywał ich podróż i wzajemne relacje. Szczerze polecam ;)

uwielbiam wszystkie książki Sparksa które przeczytałam do tej pory ale do tej podchodziłam sceptycznie... aż do momentu kiedzy nie przeczytałam pierwszego zdania... wątki autobiograficzne byłay najlepsze z całej książki i stwierdzam iż wiele z nich jest zamieszczone w jego innych kiążkach książka warta przeczytania polecam bardzo.

Przepiękna książka, choć trochę nietypowa dla Sparksa. Dobrze, że ją "popełnił", bo zawarł w niej wiele faktów autobiograficznych, a przez to trochę inaczej czyta się jego inne powieści. "Podróż życia" stała się pretekstem do napisania takiej "podróży przez życie". Wspaniała!

Kiedy pożyczyłam tą książkę przed przeczytaniem myślałam, że pewnie będzie tak nudna, że nie przeczytam do końca ale byłam w błędzie. Książka jest świetna i na dodatek dzięki licznym faktom autobiograficznym inaczej spojrzałam na inne ksiązki tego autora.

podobałą mi się : ) własnie jak ktoś napisał wczesniej myslalam ze nudna bedzie i nie doczytam do końća ale jednak wciagneła mnie :) duzo faktów autobiograficznych w niej zawrał :)

Przepiękna książka. Można się pośmiać i popłakać, a przy okazji bliżej poznać autora i okoliczności powstania innych jego powieści. Polecam nie tylko fanom Sparksa.

Fantastyczna jednym zdaniem. Chyba jedna z lepszych książek Sparksa. Wzruszająca, przejmująca i zajmująca. Polecam serdecznie^^

W pełni zgadzam się z Da-Nutką....