Świat żydowskiej Warszawy początków XX wieku. Max Barabander, szanowany w Buenos Aires biznesmen w średnim wieku, wraca do starej ojczyzny w poszukiwaniu sensu życia i utraconego po śmierci syna męskiego wigoru. Jego peregrynacja po Warszawie epoki fiakrów i lamp gazowych wprowadza czytelnika w najważniejszą problematykę prozy Singera - dramatyczne napięcie pomiędzy tradycją a nowoczesnością, między ortodoksyjnym judaizmem a świecką moralnością, między nakazami wiary a pokusami spragnionego ziemskiej miłości ciała.