Ścieżki Nadziei

Ostatnia część cyklu książki DZIENNIKI PISANE W DRODZE.
Alan wyrusza w drogę po tym jak stracił żonę, dom, firmę. "Ścieżki Nadziei" to książka o przygodach bohatera, który przemierza Amerykę pieszo, szukając wiary i siły by dalej żyć.

Niestety po przeczytaniu poprzedniej części oczekiwałam czegoś bardziej pomysłowego. Nie zachwyciła mnie ta książka, z takich powodów jak:
1. Przygody Alana były (jak dla mnie) nudne i niczego nie wnosiły do książki
2. Zakończenie było przewidywalne, myślę, że czytelnicy nie będą zaskoczeni
3. Zbyt dużo opisów potraw jakie spożywał Alan

Muszę przyznać, że chociaż ogólnie ŚCIEŻKI NADZIEI nie przypadła mi do gustu, to miała też swoje plusy:
1. Momentami bardzo wzruszająca historia
2. Pomysł z drzewem genealogicznym bardzo ciekawy
3. Niskie ukłony dla autora, który postanowił dla dobra książki pieszo przemierzyć Amerykę.
Zamieszczone opisy w książce mogłyby posłużyć jako drogowskazy.

Z końcem kwietnia dotarłam z Alanem Christoffersenem - bohaterem serii "Dzienniki pisane w drodze" Richarda Paula Evansa na Key West na Florydzie. Przemierzyliśmy wspólnie ponad 5600 km idąc pieszo przez lasy, góry, bagna, bezdroża, malutkie miasteczka o często śmiesznie brzmiących nazwach oraz wielkie aglomeracje. A wszystko to w zmiennych warunkach pogodowych i z różnym nastrojem. Poznaliśmy wiele nowych ludzi, z jednymi spędziliśmy bardzo krótki czas, z innymi zaprzyjaźniliśmy się na dłużej.

Ostatni etap podróży bohatera został przerwany przez chorobę jego ojca, który na skutek kłopotów z sercem znalazł się w szpitalu. Powrót do Pasadeny w Kalifornii i chwile spędzone z rodzicem utwierdziły Alana w jego postanowieniach. Tragiczne wydarzenia, którym Alan musiał stawić czoła, nie przyczyniły się do rezygnacji z wędrówki, a tylko opóźniły ją o jakiś czas.
Bohater, jeszcze bardziej zmotywowany, dzielnie pokonał ostatnich 800 km. i zgodnie ze swoim postanowieniem dotarł na Key West, do najbardziej wysuniętego na południe miejsca w Stanach Zjednoczonych.

Ta ekstremalna wędrówka pozwoliła bohaterowi zmierzyć się z żałobą po stracie ukochanej żony i uwierzyć, że po nawet największej tragedii można rozpocząć swoje życie na nowo. Bo koniec jednego jest zawsze początkiem czegoś następnego. Mnie - czytelnikowi wycieczka z Alanem dostarczyła mnóstwa niezapomnianych wrażeń, pozwoliła przeżyć wiele pięknych emocji i spowodowała, że uroniłam niejedną łzę. Ta wyjątk...