Miejsce dla dwojga

Alan Christofferson stracił wszystko- dom, żonę, pracę. Wyrusza w podróż, pieszo przemierzając swoją trasę począwszy od Seattle. Na swojej drodze spotyka różne przeciwności losu, ludzi ciekawych i mniej ciekawych.

I znowu zaczęłam czytać DZIENNIKI PISANE W DRODZE nie w tej kolejności co trzeba. Ciężko mi było czytać nie wiedząc co wcześniej przeżył bohater, dlatego ciężko mi ocenić książkę. Jednak muszę przyznać, że spodziewałam się nudy, opisów miast i miasteczek typowe dla przewodników. Jednak autor w ciekawy sposób opowiada nam o ciekawostkach z różnych stanów Ameryki, jak np. o pierwszej kobiecie skazanej na krzesło elektryczne w historii Georgii.
Jako jedną z wad mogę wymienić, że Evans zbyt dużą wagę skupiał na posiłkach spożywanych przez Alana i reklamy różnych restauracji w których jadał.
Jako największą zaletę "MIEJSCE DLA DWOJGA" uważam formę pisaną w stylu dziennika. Czytelnik może "wkraść" się w umysł bohatera i odgadnąć jego myśli.
Podobało mi się zakończenie. Spodziewałam się typowego happy-endu, jednak autor trzyma nas w niepewności do kolejnej części cyklu dzienników pisanych w drodze.

Jak miło było po raz kolejny towarzyszyć Alanowi Christoffersenowi w jego samotnej pieszej wędrówce z Seattle do Key West na Florydzie. Przeszedłszy nieco ponad połowę dystansu bohater wiele się nauczył, ale i wiele przeżył. Co prawda nie zdołał jeszcze poukładać sobie do końca własnego życia po tym, jak jego ukochana żona McKyle zmarła w wyniku powikłań po urazie kręgosłupa, ale był już na dobrej drodze do rozpoczęcia całkiem nowego życia. A tymczasem czwarty etap podróży Alana stanął pod dużym znakiem zapytania, kiedy lekarze zdiagnozowali u niego poważną chorobę. Kolejny pobyt w szpitalu, wsparcie ojca i najbliższych przyjaciół oraz pomyślna diagnoza sprawiły, że bohater po dłuższej przerwie mógł powrócić na trasę. Następne kilometry przemierzone z St. Louise do Folkston przy granicy z Florydą dostarczyły bohaterowi wiele niespodziewanych emocji. Mężczyzna odwiedził Memphis oraz Tupelo - miejsce urodzenia Elvisa Presley'a, a chcąc pomóc pewnej kobiecie trafił do sekty. Kontynuując dalej swój marsz przeszedł przez tereny bagien Okefenokee zamieszkałych przez aligatory, węże i inne groźne zwierzęta. I pewnie jego wędrówka trwałaby dalej, gdyby nie niespodziewana wiadomość z Passadeny - jego rodzinnego domu...

Podróż w towarzystwie Alana i tym razem dostarczyła mi wiele emocji oraz wzruszeń. Podczas lektury odpłynęłam zupełnie w jego świat, razem z bohaterem przeżywałam rozterki, zwątpienia, smutki i radości. Gdzieś wewnętrznie trzymałam kciuki za jego powrót do zd...