Rzeka ludzi osobnych

Katarzyna Enerlich
7 /10
Ocena 7 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
Rzeka ludzi osobnych
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7 /10
Ocena 7 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów

Opis

W 1830 roku na Mazury, do Puszczy Piskiej przybywają pierwsi staroobrzędowcy. Karczują puszczę, budują domy, uprawiają ziemię. Powstają wyznaniowe wsie, między innymi Wojnowo (Eckertsdorf), ukryte w lasach, wzdłuż rzeki Krutyni. Jednym z osadników jest Fiodor Malewan. Jego wyzwolona jak na tamte czasy córka Anna daje początek rodowi silnych, niezależnych kobiet, ściśle związanych z ziemią, sadami i... klasztorem nad Jeziorem Duś, gdzie mieszkają mniszki, wiodące życie proste i ubogie, a jednak pełne ufności w przeznaczenie. Ta przejmująca powieść jest wędrówką po historii wsi, nierozłącznie związanej z staroobrzędowcami, ich wiarą i zwyczajami. Pojawiają się tu postaci prawdziwe i fikcyjne, a ich dramatyczne losy rozgrywają się na tle historii Prus Wschodnich. A wszystko zaczyna się pewnego listopadowego dnia. We wsi pojawia się obca kobieta. Zamieszkuje w domu Sidora Kurta - najstarszym we wsi. Z niepokojem przygląda się jej sąsiadka, osiemdziesięcioletnia Augusta, potomkini Fiodora Malewana. Co wyniknie z tej niespodziewanej wizyty? Jakie tajemnice, skrywane przez lata, ujrzą światło dzienne? Co kryje się pod wielkim kamieniem na Głazowisku, niedaleko klasztoru? Czy staroobrzędowcy rzeczywiście znikną z wyznaniowej mapy Mazur? Czas Lata wie, że w Wojnowie jest miejsce i na staroobrzędowe, i na pruskie, i na polskie dusze i tak już tu zostanie na zawsze – bo to dzięki splątaniu wiary i ludzkich serc wieś ta przetrwała różne burze i złe chwile i pozostanie na swoim miejscu jeszcze długi czas. Niepamięć o niej zamieni się w pamięć. Nad wsią zawsze unosić się będzie zapach ziemistej wiosny, wilgoć z letnich poranków, mgły z jesiennych uśpień i biała zadymka z ostrych zim, ludzie będą się tu rodzić i umierać, kamienie okrywać mchem, konie wypasać na ogromnych pastwiskach, jabłka dojrzewać, a uważny człowiek zawsze wyczuje zapach rzeki. Rzeki ludzi osobnych. (fragment powieści) „Ocalić od zapomnienia. Opowiedzieć staroobrzędowy świat, póki jeszcze żyją wyznawcy” - powieść Rzeka ludzi osobnych to zaproszenie do wyprawy w przeszłość. Po raz kolejny ziemia mazurska odkrywa swoje tajemnice - mówi o swojej książce Katarzyna Enerlich.
Data wydania: 2016
ISBN: 978-83-7779-362-6, 9788377793626
Wydawnictwo: MG
Stron: 304

Autor

Katarzyna Enerlich Katarzyna Enerlich
Urodzona 15 lutego 1972 roku w Polsce
Studiowała w Olsztynie na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim. Pracowała jako dziennikarka, pracownik informacji turystycznej i promocji miasta oraz opiekunka osób starszych. Obecnie jest twórcą niezależnym. Należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polsk...

Pozostałe książki:

Prowincja pełna marzeń Akuszerka z Sensburga Prowincja pełna gwiazd Kiedyś przy Błękitnym Księżycu STUDNIA BEZ DNIA Ziele Marianny Dom na Wygonie Oplątani Mazurami Czas w dom zaklęty Kolory życia. Opowieści niosące nadzieję Prowincja pełna smaków Prowincja pełna słońca Kwiat Diabelskiej Góry Prowincja pełna szeptów Rzeka ludzi osobnych Prowincja pełna czarów Wiatr od jezior Pod słońcem prowincji. Zapiski z prostego życia. Potrawy z ziemi i pór roku Prowincja pełna snów Czarodziejka jezior Piękno z pól i łąk Prowincja pełna marzeń i gwiazd Prowincja pełna złudzeń
Wszystkie książki Katarzyna Enerlich

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Mazury i ich tajemnice

4.08.2020

Po tej pozycji zupełnie nie wiedziałam czego mam się spodziewać , trafiła do mnie niespodziewanie i trochę się wyczekała na książkowej półce . Nie znam też autorki , nie czytałam wcześniej nic co wyszło z pod jej '' pióra '' . W końcu się za nią zabrałam . Początku nie powstydził by się rasowy kryminał . Mamy oto ciepłą listopadową noc i księżyc w... Recenzja książki Rzeka ludzi osobnych

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Renax
2020-08-05
7 /10
Przeczytane Powieści historyczne

Fabułę tworzą historie kilku osób, głównej bohaterki Katarzyny, która trafia tam na polecenie terapeuty po rozstaniu z kochankiem, i różnych mieszkańców byłych i obecnych wsi Wojnowo, do której Katarzyna wprowadziła się na pół roku. Stopniowo oswaja się z miejscem, z innym trybem życia i poznaje historie ludzi. Są to: kobiety z rodu Malowanych, Petris, Sidor i zakonnice, w tym Antonina Kondratiewna, która pozostawiła pamiętnik. Dwieście lat życia ludzi w tych miejscu, których ślady utrwaliła autorka w książce, to historie osobistych radości i dramatów, ale i wielka historia, która odcisnęła piętno i na tym miejscu. Wielkie wrażenie wywarły na mnie opowieści o gwałtach sowieckich, w tym ten najohydniejszy: o zbiorowym gwałcie nekrofilskim na Łucji. Porusza również historia Anny, żony Iwana, która zapragnęła innego życia. Dała ona początek rodowi Malowanych, kobiet, których los dziwnym trafem się powtarzał. Niesamowity jest też pamiętnik Sidora, lekarza, który opisuje swoje wojenne przeżycia.

W sumie książka zachwyca sposobem napisania, głębią opisu i uczuciami, jakie wyzierają z każdej opisanej historii. Polecam ją wszystkim, bo na pewno Was zachwyci.
Książka zawiera liczne zdjęcia związane ze staorobrzędowcami z Wojnowic.

× 11 | link |
@Siostra_Kopciuszka
2020-08-04
7 /10
☘️ Przeniesione z LC 📘 Jedynki

Po tej pozycji zupełnie nie wiedziałam czego mam się spodziewać , trafiła do mnie niespodziewanie i trochę się wyczekała na książkowej półce . Nie znam też autorki , nie czytałam wcześniej nic co wyszło z pod jej '' pióra '' . W końcu się za nią zabrałam . Początku nie powstydził by się rasowy kryminał . Mamy oto ciepłą listopadową noc i księżyc w pełni . Jest rok 1965 , dwoje ludzi , mężczyzna i kobieta zakopują czyjeś zwłoki . Oho , pomyślałam , ciekawie się zapowiada , pomościłam się na swoim czytelniczym miejscu i czytam dalej . A tu nagle przeskok do czasów zupełnie współczesnych . Poznajemy Katarzynę , kobietę niespełna czterdziestoletnią , która za namową swojego terapeuty postanawia zaszyć się w jakiejś głuszy , by leczyć duszę . Wynajmuje więc na pół roku , przez internet starą wiejską chatę gdzieś w gąszczach pięknych Mazur . Na początku jest jej ciężko , Katarzyna jest klasycznym mieszczuchem , aktorką żyjącą do tej pory w towarzystwie wszelkich wygód cywilizacji . A w wiejskiej chatce , cóż , trzeba chociażby rozpalić w piecu . Czego przecież Katarzyna zupełnie nie potrafi . W dodatku za najbliższą sąsiadkę ma Augustę , osiemdziesięcioletnią staruszkę , która nie wykazuje chęci zaprzyjaźnienia się . Ale jak to w życiu bywa , nic nie dzieje się przypadkiem i bez przyczyny . Katarzyna pomału uczy się życia w wiejskiej chacie , palenia w piecu , gotowania potraw ze swojskich płodów . Smaku prawdziwego mleka i pomidorków . Książka jest piękna , opowiada o tym że ...

× 2 | link |
@Moncia_Poczytajka
2019-12-06
9 /10
Przeczytane Odwiedzamy Polskę ❤ 2017 ❤

"Rzeka ludzi osobnych" to kolejna powieść Pani Katarzyny poświęcona jej ukochanym Mazurom. Tym razem autorka ocaliła od zapomnienia kulturę staroobrzędowców. Małe Wojnowo położone pomiędzy Piszem i Mrągowem to kolebka starowierców, którzy przybyli na te tereny w pierwszej połowie XIX w. z Suwalszczyzny, a wcześniej z Imperium Rosyjskiego. Odtąd w Wojnowie zamieszkują obok siebie ludzie różnych wyznań - katolicy ze swoim kościołem, prawosławni z cerkwią oraz staroobrzędowcy z molenną. To tutaj w sąsiedztwie krętej rzeki Krutyni żyją oni przez lata w zgodzie ze sobą, z przyrodą i porami roku. Starowierców niewielu już pozostało. Odchodząc z tej ziemi zabierają ze sobą niezwykle ciekawą historię i bogatą przeszłość - ich zwyczaje i tradycja odchodzi w zapomnienie.

Pani Katarzyna pisząc "Rzekę ludzi osobnych" ocaliła pamięć o siostrzyczkach z klasztoru w Wojnowie, które nastały tu pod koniec XIX w. po tym jak ostatni mieszkający w nim mnich zrzucił sutannę i zamienił swoje duchowne życie na świeckie. Wysyłając do Wojnowa bohaterkę powieści - Katarzynę autorka przybliżyła czytelnikom tradycję i pokazała codzienność staroobrzędowców, ich radości i troski oraz proste, wiejskie życie, które może dawać prawdziwą radość i szczęście. Katarzyna wynajmuje we wsi dom, a właściwie najstarszą w okolicy drewnianą chatę i ma tu spędzić w ciszy i pewnym odosobnieniu pół roku swojego życia. Taka kuracja ma uleczyć jej zranioną duszę i pomóc pozbyć się traumatycznych wspomnień, przez kt...

× 1 | link |
@Catta
2023-11-12
6 /10
Przeczytane Powieść o XIX i XX U M&J Półka M Z antykwariatu Przeczytane w T.
@BagatElka
2019-11-13
6 /10
Przeczytane ZZZ....oddane

Cytaty z książki

O nie! Książka Rzeka ludzi osobnych. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl