Piosenki na koniec świata

"Piosenki na koniec świata" to zbiór dziesięciu opowiadań i numerek trzynaście na liście serii Phantom Books Horror. Chciałem napisać, że to moje pierwsze spotkanie i choć na półce czekają ciągle dwie nietknięte pozycje autora, minąłbym się z prawdą. Znalazłem w swoich zasobach dwa zbiory opowiadań, w których po jednym ukazały się już wcześniej zamieszczone tu tytuły, co może świadczyć, że Robert Ziębiński tworząc ten set, przekopał klika lat swojej twórczości.

Kierując się tym tropem, opowiadanie "Śpij kochanie, śpij" ujrzało światło dzienne w Hardboiled antologii nowel Neo-Noir wydawnictwa Gmork (2015), natomiast "Karolina" w zbiorze opowiadań 17 szram wydawnictwa Replika (2013). To tyle z moich poszukiwań. Nieco odnowione, poddane drobnej korekcie, są dzisiaj częścią piosenek na koniec świata, które pod względem tematyki serwują szeroki wachlarz ujęć grozy. Kiedy sięgniecie po tę książkę, na jej odwrocie znajduje się pełny opis z czym przyjdzie Wam się zmierzyć, resztę, odkryjecie sami.

Koniec świata, bez wątpienia niesie ze sobą wizję śmierci. Tej nagłej, często tragicznej jak i tej, która w milczeniu, nieuchronnie zbliża się z każdym dniem by ostatecznie zetrzeć w pył istotę człowieczeństwa. Podobnie jest z kompozycją z jaką autor serwuje swoje opowiadania. W większości ujęć otrzymujemy zgrabny proces następujących po sobie wydarzeń, które z każdą chwilą zbliżają do zagłady jednostki bądź końca szerszej społeczności. Znalazło się również miejsce dl...

 

Piosenki mogą być różne, wesołe i smutne, miłosne i nostalgiczne, rubaszne i nieprzyzwoite. 

 

Te, które serwuje nam Robert Ziębiński są zupełnie inne, osaczają nas, chwytają mocno i wkręcają się w nasze myśli. 

 

Lecz właśnie ten tytuł idealnie oddaje treści, którymi wypełniony jest zbiór dziesięciu opowiadań. Znajdziemy tu historie z motywem postapokaliptycznym, z pogranicza horroru, grozy i fantastyki. Zaskakujące, szokujące, ale nie stroniące od czarnego humoru. Prezentowane również w różnych ciekawych formach - opowiadań przeplatanych artykułami z gazet, czy bloga z komentarzami. 

 

Traktują o końcu świata tym globalnym i tym wewnętrznym, gdy dusza ludzka znika, poddając się podszeptom szaleństwa. 

 

To historie dziwne, niezrozumiałe i niewytłumaczalne napisane w sposób tak zajmujący, wciągający i bezpośredni, a jednocześnie z taką finezją, że nie sposób się od nich oderwać. Tak klimatycznie i tajemniczo, że z każdym kolejnym byłam coraz bardziej ciekawa, czym autor mnie jeszcze zaskoczy. 

 

Tu nic nie jest takim, jak się  początkowo wydaje. Autor bawi się z nami, przedstawiając coś, co w rzeczywistości okazuje się czymś zupełnie innym. Niektóre opowieści przenikają się, wzajemnie do siebie nawiązując. I co zaskakujące, nie ma tu opowiadań słabych, każde ma w sobie to coś. Najbardziej szokującym było dla mnie pierwsze - "Chłopiec", bo jeszcze nie wiedziała...