? jest to książka merytorycznie znakomita ? i to zarówno w kontekście przyjętych przez Autora założeń teoretycznych i metodologicznych, sposobów narracji oraz argumentacji, jak i konkretnych rezultatów analitycznych. W pełni zasługuje na druk oraz szeroką popularyzację. Dokonuje w niej Autor wielokontekstowej, głębokiej rekonstrukcji pedagogiki dziecka; jej historii, teorii i recepcji. Ponadto konfrontuje ideologię i filozofię pajdocentryzmu z rzeczywistością edukacyjną, społeczno-kulturową i polityczno-ekonomiczną.