Ofiara

Pierre Lemaitre
7.4 /10
Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 19 ocen kanapowiczów
Ofiara
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.4 /10
Ocena 7.4 na 10 możliwych
Na podstawie 19 ocen kanapowiczów

Opis

NOWA KSIĄŻKA FRANCUSKIEGO MISTRZA KRYMINAŁU, autora, który nie lubi happy endów i pisze tylko takie książki, które chciałby sfilmować Alfred Hitchcock. Mierzący zaledwie 145 cm wzrostu paryski komisarz Camille Verhoeven jest diabelnie inteligentny, odważny i bezkompromisowy. Znają go już polscy czytelnicy z poprzedniej powieści Alex. Teraz, dzięki ekranizacji książki, poznają go także miliony widzów. Cztery lata po tragicznej śmierci żony w życiu komisarza Verhoevena niespodziewanie pojawia się nowa kobieta i nowa miłość. Niestety, wkrótce zostaje brutalnie pobita, gdy przypadkowo staje się świadkiem napadu rabunkowego. By móc samodzielnie prowadzić śledztwo, Verhoeven używa podstępu, łamiąc przy tym wszelkie zasady, za co grozi mu komisja dyscyplinarna i usunięcie z policji. Choć ofiara rozpoznaje sprawców, ich ujęcie wcale nie jest proste. Komisarz ze zdziwieniem odkrywa, że wskazani przestępcy nie są faktycznymi sprawcami, a sama ofiara nie jest osobą, za którą się podaje. Dlaczego kobieta pojawiła się w życiu komisarza? Jaką rolę odegrała w całej sprawie?
Tytuł oryginalny: Sacrifices
Data wydania: 2014-06-04
ISBN: 978-83-7758-714-0, 9788377587140
Wydawnictwo: Muza
Cykl: Camille Verhoeven, tom 3
Stron: 352
Mamy 2 inne wydania tej książki

Autor

Pierre Lemaitre Pierre Lemaitre
Urodzony 19 kwietnia 1951 roku we Francji
Francuski pisarz oraz scenarzysta. Popularność – we Francji i za granicą – zdobył jako autor powieści kryminalnych, z których kilka ukazało się w Polsce. Szczególnie ważny dla kariery pisarza okazał się rok 2013, kiedy to jego kryminał Alex nagrodz...

Pozostałe książki:

Alex Koronkowa robota Ofiara Ślubna suknia Kolory ognia Trzy dni i jedno życie Wielki wąż Wielki świat Do zobaczenia w zaświatach Zakładnik
Wszystkie książki Pierre Lemaitre

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Kto jest ofiarą?

22.10.2014

"Człowiek sam jest kowalem własnego losu". W przypadku tego kryminału słowo "ofiara" jest słowem dość przewrotnym. Do tej pory bowiem zastanawiam się, kto tak naprawdę w historii opisanej przez Pierre Lemaitre był prawdziwą ofiarą? Stwierdzicie, że to pytanie, które nie powinno w ogóle paść, bo przecież w każdym kryminale jest oprawca i jest takż... Recenzja książki Ofiara

Poznajcie dobry francuski kryminał!

7.02.2021

Zaczęłam od końca. Książka trafiła w moje ręce przez przypadek. Potem okazało się, że jest to zamknięcie trylogii o komisarzu Verhoevenie. Jednak stwierdziłam, że ten fakt nie przeszkadza w „konsumpcji” powieści „Ofiara” Pierre’a Lemaitre’a. W życiu Camille’a Verhoevena, mierzącego niewiele ponad 140 centymetrów wzrostu niezwykle inteligentnego... Recenzja książki Ofiara

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@mikakeMonika
2021-01-18
8 /10
Przeczytane

Rewelacyjne zamknięcie cyklu.
Autor trzyma nas w napięciu, zadziwia i zaskakuje. Zemsta, miłość, brutalność, dobroć, naiwność... Wszystko przewija się przez karty powieści. Cieszymy się, że już wiemy o co chodzi, żeby za chwilę znów główkować i zastanawiać się co jest grane.
I ta ulga...

× 19 | link |
@Siostra_Kopciuszka
2022-02-23
8 /10
Przeczytane 📚Bieżące :) 👨 autor : Lemaitre Pierre

"Z ludźmi tak już jest, że jak wypadek, to wszyscy biegną i patrzą. Dopóki będzie choć jeden radiowóz albo plama krwi, dopóty będzie chętny, żeby patrzeć"

Chapeau bas panie Lemaitre, kolejna intryga kryminalna wymyślona po mistrzowsku. Ma pan doprawdy szalone pomysły, ale przy tym jakie ciekawe i intrygujące.

Możemy odetchnąć z ulgą, bo nasz dobry znajomy komisarz Camille Verhoeven w końcu otrząsnął się po tragicznej śmierci swojej ciężarnej żony i...znowu się zakochał. Lecz los bywa przewrotny i kolejna wybranka niskiego policjanta ląduje w szpitalu ciężko pobita. Obrażenia są naprawdę dotkliwe, a autor nie szczędzi nam szczegółów w ich opisaniu. Camille jest zdruzgotany, lecz zrobi wszystko dosłownie wszystko, by odnaleźć sprawców tego bestialstwa. Nawet jeśli miałoby to skutkować oszukiwaniem przełożonych, przyjaciół i siebie samego...

W tej części bardziej zwróciłam uwagę na specyficzne poczucie humoru pisarza. Miałam wrażenie, że mruga do mnie porozumiewawczo okiem i mówi mi na ucho: "no już dobrze, nie przejmuj się tak, to tylko taka gra, tylko tak groźnie wygląda", ale jak się nie przejmować, kiedy to, co "przydarzyło" się Anne Forestier, ukochanej komisarza, wygląda naprawdę okropnie i groźnie. Specyficzny humor, nienachalny jednak "szpileczkowy" trochę łagodził napięcie, zwłaszcza zdania typu:

"W dzisiejszych czasach z policjantami jest jak z politykami, im niższy wzrost, tym wyższe stanowisko. Tego akurat glinę wszyscy znają,...

× 13 | link |
@Zuell_Zuell
2020-02-05
8 /10
Przeczytane Kryminał, sensacja, thriller --- światowa

 Po kolejnej części cyklu o Camille’u Verhoevenie pozostanę w kręgu wielbicieli talentu Pierre'a Lemaitre'a. Pomimo zamiłowania autora do brutalnych opisów okrutności wszelakiej... I pomimo tego, że "Ofiara" jest odrobinę spokojniejsza i może bardziej "przegadana" od bestsellerowych "Alex" i "Koronkowej roboty".
U Lemaitre'a to nie dynamika akcji stanowi o wartości. Nie bez kozery Francuz deklaruje, że "pisze tylko takie książki, które chciałby sfilmować Hitchcock".
Stosuje zatem wciągający i w dobrym stylu suspens, buduje klimat zagrożenia i poczucia nieuniknionego osaczenia, trzyma w napięciu do końca i — co najważniejsze — nie pozwala na samodzielne przewidywania.

Do tego francuski pisarz jest mistrzem języka i stylu. Stosuje różne typy narracji; jest erudytą, który nie redukuje wypowiedzi do gotowych fraz i sloganów. Może się wydawać, że estetyka słowa jest ważniejsza od kryminalnej fabuły. Jego nieschematyczne, wnikliwe rysy psychologiczne, barwne i plastyczne opisy emocji i uczuć (nawet próby zinterpretowania gestów czy wyrazu twarzy!) składają się na dobre obrazy literackich postaci i dowodzą autorskiej dojrzałości pisarskiej. A przy tym generują w czytelniku pytanie, czy książka nie jest czymś więcej niż powieścią kryminalną. 

× 13 | link |
@Airain
2021-07-08
7 /10
Przeczytane

Trzecia część przygód policyjnego detektywa, który imię odziedziczył po malarzu Pissarro. Ciut słabsza niż poprzednie, co i tak oznacza: bardzo dobra. Znów jesteśmy w kręgu osobistych spraw Verhoevena, bo oto jego nowa przyjaciółka zostaje brutalnie napadnięta i pobita. Ale jak to u Lemaitre'a, nic nie jest tym, czym się wydaje, i zza pozornie jednoznacznej sprawy prześwitują inne. I może ofiarą wcale nie jest ta osoba, którą z początku mamy na myśli.
Domknięcie niektórych wątków rozpoczętych już w części pierwszej. Pożegnanie z detektywem, i może to kogoś zdziwi, ale naprawdę bez żalu. Potencjał został wykorzystany, ale chyba się wyczerpał. Mały Camille zaczął mnie z lekka denerwować swoimi metodami, swoimi problemami i swoją patologiczną niesubordynacją. Z przyjemnością doczytałam i bardzo dziękuję.

× 2 | link |
@Aga_M_B
2021-02-07
6 /10
Przeczytane Polecam

Ciekawe, nowe doświadczenie. "Ofiara" Piere'a Lemaitre'a zamyka trylogię o komisarzu Verhoevenie. Zaczęłam od końca, czyli właśnie od tej książki. Okazało się, że to wcale nie przeszkadza. Mimo że nie jestem zachwycona, chętnie poznam bliżej francuskiego niewielkiego wzrostu często milczącego policjanta i pewnie sięgnę po którąś z wcześniejszych części.
Świetne fabularne rozwiązanie zamknięcia akcji w trzech dniach i relacjonowanie jej przebiegu co kilkanaście minut, co godzinę. Daje to poczucie relacji na żywo. Do tego narracja trzecioosobowa przeplata się z pierwszoosobową.
W życiu mocno doświadczonego przez życie Camille'a pojawia się Anne, która mogłaby wnieść w nie choć odrobinę szczęścia. Jednak kobieta zastaje brutalnie pobita w galerii handlowej, gdzie staje się świadkiem napadu. Wydaje się, że cudem uchodzi z życiem. Do tego przestępcy, jak się okazuje, nie odpuszczają i nadal próbują ją zabić.
Czy Verhoeven powinien angażować się w rozwiązanie sprawy? Kim naprawdę jest Anne? I kto tu jest ofiarą?
Jak dla mnie za dużo w powieści okrucieństwa i opisów brutalności. Mimo to warto sięgnąć po tę książkę.

× 1 | link |
@Natula
2020-02-26
6 /10
Przeczytane Kryminalne wycieczki
@Malpa
@Malpa
2020-02-17
7 /10
Przeczytane
MA
@malgomarkowska
2017-09-13
10 /10
AN
@anna.bobanska
2017-08-28
10 /10
MA
@mart.kwiczynska
2017-08-03
8 /10
WO
@wojtek_mazur90
2017-07-28
10 /10
AN
@anetka.wozniak
2017-07-21
8 /10
KA
@kazimierczykmariusz
2017-08-30
10 /10
@MgorzataM
2019-11-20
1 /10
Przeczytane Y: 2015 i wcześniejsze eony B: Nie zmęczyłam
@nellik29
2019-11-18
8 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Gdyby napisać biografię Camille’a, byłaby w dużej mierze historią jego milczenia.
Dziewczyna z recepcji ma często swojej pracy powyżej uszu. Kiedy robi się trochę spokojniej, wychodzi na papierosa. To normalne, w szpitalach rak traktowany jest jak kumpel z pracy.
Wcześniej czy później zapomina się, to nieuniknione. Ale zapomnienie nie oznacza uzdrowienia.
Wielką sztuką jest wyjść tak jak się weszło. Wyjść jest trudniej, wymaga to odporności, koncentracji, czujności, trzeźwego myślenia- dużo jak na jednego człowieka. Podobnie jest z napadem; pod koniec zawsze rośnie ryzyko spartaczenia roboty, człowiek zaczyna z pokojowymi zamiarami, potem napotka opór i jeśli straci głowę, kończy, strzelając do tłumu, zostawiając za sobą jatkę będącą zwyczajnie skutkiem braku zimnej krwi.
Jeśli ta szansa na strzał nie wypali, trzeba będzie przemyśleć sprawę (...). Numer z posłańcem z kwiaciarni. Albo z cukierni. Idzie się na górę, grzecznie puka do drzwi, wchodzi, wręcza słodycze i wychodzi. Tu konieczna jest wielka precyzja. Albo odwrotnie, hałaśliwa akcja. Dwie różne taktyki, z których każda ma swoje zalety. Pierwsza, strzał celowany, wymaga większych umiejętności i jest bardziej satysfakcjonująca, ale to metoda narcystyczna, myśli się wtedy bardziej o sobie niż o tamtym, brak w tym szerokiego gestu. Druga, głośna kanonada, jest bezsprzecznie bardziej hojna, bardziej wielkoduszna, to nieledwie filantropia.
Dodaj cytat

Pozostałe książki z cyklu

Koronkowa robota
Koronkowa robota
Pierre Lemaitre
7.5/10
Powieść rozpoczynająca cykl z komisarzem paryskiej policji Camille’em Verhoevenem Camille Verhoeven ...
Alex
Alex
Pierre Lemaitre
8.0/10
Kim tak naprawdę jest piękna, intrygująca i ponętna Alex? Dlaczego została porwana, skatowana i dop...
© 2007 - 2024 nakanapie.pl