Nieznośna lekkość bytu

Milan Kundera
8.6 /10
Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 145 ocen kanapowiczów
Nieznośna lekkość bytu
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.6 /10
Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 145 ocen kanapowiczów

Opis

(Wydanie: V, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 2009)

"Nieznośna lekkość bytu" - Historia, rok 1968 i jego następstwa nadają miłości bohaterów szczególny wymiar, zmuszając do niełatwych egzystencjalnych wyborów. Autor umieszcza akcję powieści w Pradze, na wsi czeskiej i w różnych miastach Europy, co pozwala mu widzieć świat i wydarzenia tak ważne w dziejach jego kraju w podwójnej optyce. Książka ukazuje - na tle wydarzeń Praskiej Wiosny i jej skutków w życiu narodu i poszczególnych ludzi - dzieje miłości Tomasza i Teresy, bohaterów uwikłanych w wieczne antynomie pomiędzy duszą i ciałem, myślą i słowem, uczuciami i seksem, wyobrażeniami a rzeczywistością.
Tytuł oryginalny: Nesnesitelná lehkost bytí
Data wydania: 2009
ISBN: 978-83-06-03088-4, 9788306030884
Wydawnictwo: PIW - Państwowy Instytut Wydawniczy
Stron: 235
Mamy 7 innych wydań tej książki

Autor

Milan Kundera Milan Kundera
Urodzony 1 kwietnia 1929 roku w Czechach (Brno)
Czeski i francuski pisarz i eseista, znany m.in. jako autor Nieznośnej lekkości bytu. Urodził się w inteligenckiej rodzinie, jego ojciec Ludvík Kundera był wybitnym pianistą, a w latach 1948–1961 pierwszym rektorem Akademii Sztuk Muzycznych im. Janá...

Pozostałe książki:

Nieznośna lekkość bytu Żart Nieśmiertelność Tożsamość Śmieszne miłości Życie jest gdzie indziej Niewiedza Księga śmiechu i zapomnienia Walc pożegnalny Powolność Zasłona Święto nieistotności Spotkanie Sztuka powieści Hrabal, Kundera, Havel...: Antologia czeskiego eseju Kubuś i jego pan : hołd w trzech aktach dla Denisa Diderota L’ignoranza Zachód porwany albo tragedia Europy Środkowej Zahradou těch, které mám rád Zdradzone testamenty Śmieszne miłości: Anegdoty melancholijne Kastrující stín svatého Garty Literatura na świecie 1/1971 (1) Literatura na świecie nr 12/1999 (341) Nechovejte se tu jako doma, příteli Směšné lásky Zneuznávané dědictví Cervantesovo
Wszystkie książki Milan Kundera

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

O "Nieznośnej lekkości bytu"

10.09.2022

„Człowiek przeżywa wszystko po raz pierwszy i bez przygotowania. To tak, jakby aktor grał przedstawienie bez żadnej próby. Cóż może być warte życie, jeśli pierwsza próba już jest życiem ostatecznym? Dlatego życie zawsze przypomina szkic. Ale nawet szkic nie jest właściwym określeniem, bo szkic jest zawsze zarysem czegoś, przygotowaniem do obrazu, ... Recenzja książki Nieznośna lekkość bytu

× 2

"Tam gdzie przemawia serce, nie wypada, aby rozum zgłaszał wątpliwości."

8.05.2020

Wielka historia splata się z wielkim uczuciem. Nie miałam w planach czytać tej książki w najbliższym czasie ani w ogóle. Do spotkania z twórczością Kundery zachęcił mnie kolega. Przeczytałam i przepadłam! Akcja Nieznośnej lekkości bytu dzieje się w Czechosłowacji i traktuje o codziennych zmaganiach artystów oraz intelektualistów po wydarzeniach P... Recenzja książki Nieznośna lekkość bytu

@mariantonina@mariantonina × 2

lekkość bytu jednak jest nieznośna

7.04.2021

Lekkość bytu powoduje same pozytywne skojarzenia. Jednak lekkość bytu jest, według autora nieznośna. Powstaje historia, która daje do myślenia. Niby głównym jej wątkiem jest miłość, ale wiadomo, że to nie jest książka tyko u uczuciach. Poznajemy dwójkę głównych bohaterów, Tomasza i Teresę. On jest cenionym chirurgiem, ona uciekła ze wsi od matki i... Recenzja książki Nieznośna lekkość bytu

@warsztat_dobrego_nastroju@warsztat_dobrego_nastroju × 2

Bytu lekkość nieznośna

29.03.2020

„Wydawała mu się dzieckiem, które ktoś włożył do koszyka wysmarowanego smołą i puścił z prądem rzeki po to, by Tomasz mógł je wyłowić na brzeg swojego łózka.” Tomasz. Przeciągnięte „M”, ostatnie dwie litery zakończone na bezdechu. Na bezdechu również Teresa będzie prowadzić swoje życie, otulona przywiązaniem do Tomasza, gnębiona koszmarami przez ... Recenzja książki Nieznośna lekkość bytu

@izvbelv@izvbelv × 1

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Zuell_Zuell
2020-02-03
10 /10
Przeczytane Literatura piękna -- światowa

Genialna książka.
Każdy musi sobie odpowiedzieć, jakie wartości w niej odnajduje i co jest dla niego istotą treści. Może sama atrakcyjna historia o miłości, zdradzie, seksie; może emocje związane z prawdą historyczną: o zaszczuciu elit intelektualnych przez radzieckiego okupanta w powojennych Czechach, czy konkretniej: o poszukiwaniu wolności oraz sposobach jej realizowania (znów miłość, zdrada, seks?).
A może najważniejsze jest zastanowienie, dlaczego lekkość bytu ma się jawić jako nieznośna? Wszak lekkość automatycznie kojarzy się z uczuciem pozytywnym? Czy miłość powinna być lekkością, czy przytłaczać ciężarem prawdziwości? A może człowiek w swojej zwyczajności bywa zbyt "lekki", aby być zdolnym do ofiarowania (albo otrzymywania?) miłości? Czy codzienność ze swoją przewidywalnością i powtarzalnością może nabrać wagi?
Oto pojawiają się metafory i filozoficzne dywagacje Kundery. Chociaż związane są z jego bohaterami — ich wyborami i decyzjami; poszukiwaniem uczuć, sensu, tożsamości — prowadzą do uniwersalnych teorii o wyjątkowości każdego człowieka i refleksji nad jego kondycją w jedynym, niepowtarzalnym życiu.
I te refleksje nie formułują prostych odpowiedzi, stawiają raczej prowokujące pytania.
A nieznośna lekkość pióra Kundery sprawia, że sami nie wiemy, kiedy odrywamy się od fascynującej fabuły, aby oddać się poszukiwaniom własnych odpowiedzi. 

× 15 | Komentarze (1) | link |
@Siostra_Kopciuszka
2020-09-02
8 /10
Przeczytane ☘️ Przeniesione z LC 📘 Jedynki

To powieść o wielu sprawach , długo myślałam jaka jest część wspólna tych spraw i wyszło mi że to opowieść o DECYZJACH , to podejmowane decyzje i ich konsekwencje są mianownikiem wspólnym dla tych wszystkich tematów jakie Milan Kundera w swojej książce porusza .

Historie miłości , związku , bycia razem Tomasza i Teresy jako głównych bohaterów , ale też Franza i Sabiny . Ich wzloty i upadki , życie codzienne i efekty podejmowanych decyzji , jak na przykład efekt usunięcia z pracy Tomasza , który odmówiwszy podpisania '' pewnego papierka '' zostaje wydalony z kasty lekarzy i pracuje myjąc okna w domach osób prywatnych i instytucji . To realizm na tle i w połączeniu z wydarzeniami w Czechosłowacji w roku 1968 . Ale mamy też i filozofię przy pomocy przywoływanych myślicieli , Kartezjusza i Friedricha Nietzsche . Rozważania na temat koincydencji przypadków , zdrad i tym czym właściwie jest małżeństwo . O samotności , nawet tej kiedy jesteśmy wśród zdawałoby się najbliższych , o niepowtarzalności ludzkiego życia , wszak żyjemy raz pierwszy , bez prób generalnych . O kondycji ludzkości i bardziej prozaicznie i nawet zabawnie , o synu Stalina , jego g...ie i jego metafizycznej śmierci :) . O tym co właściwie jest lepsze lekkość , czy ciężar ? No i o pięknej bezwarunkowej miłości człowieka do zwierzęcia i odwrotnie . Właśnie za to ostatnie , za miłość do Karenina , dałam tej powieści dodatkową gwiazdkę...Polecam .

× 9 | Komentarze (1) | link |
@maslowskimarcinn
2022-01-31
8 /10
Przeczytane

„Nieznośna lekkość bytu” rozpoczyna się jak wstęp do traktatu filozoficznego. Lecz nie takiego, który odstrasza i przeraża formą oraz poziomem uwikłania w sprawy wyższe. Jest przyjemny w odbiorze i łagodny. Taki jak opowieść o bohaterach Kundery. Pierwszym z nich jest miłość. Drugim – przypadek. Trzecim nadzieja. A czwartym ludzie, których łączą pozostali.

Nie fabuła tu się liczy, bo ona płynie wolno, wręcz sączy się niespiesznie. To opowieść o spotkaniu i namiętnościach i - jakkolwiek to brzmi banalnie - o wielkiej miłości. W tle przetaczają się czołgi historii - Praga i rok 1968.

Milan Kundera nadając książce lekki tytuł, stworzył pozornie lekką opowieść, która odpowiada na pytanie, na ile przypadek rządzi naszym życiem. Czy można zmienić raz podjętą decyzję? Czy ofiarowana nam miłość może odpowiadać naszemu pragnieniu miłości? I wreszcie: czy lepiej wieść lekki żywot, czy też nieść ze sobą ciężar? Czy wówczas życie nie będzie wprawdzie bardziej odczuwalne, ale przez to ciekawsze i właściwie - lżejsze? Ale skoro tak, dlaczego staje się ono dla człowieka nieznośne?

Einmal ist Keinmal, podpowiada Autor, raz to tyle, co nic. Skoro mamy jedno życie i nie wiemy, czego chcemy, skoro o życiu możemy nauczyć się tylko raz i w zasadzie jesteśmy trochę jak ślepcy, to czyż nie powinniśmy doświadczać wszystkiego to, co przynosi nam każdy kolejny dzień?

Powieść Kundery, nawet dla takiego filozoficznego dyletanta jak ja, okazała się urzekającą podr...

× 2 | link |
@Iwona_Nocon
2024-01-15
Przeczytane

Nie od dziś wiem, że nie po drodze mi z literaturą piękną. Jednak cały czas próbuję się przełamać w tej kwestii. Po raz kolejny przekonałam się, że mimo moich szczerych chęci, nie potrafię się porozumieć z tym typem literatury.

Po nieznośną lekkość bytu sięgnęłam z polecenia Macieja Stuhra, który wspomniał o tej książce na swoich mediach społecznościowych. Nie wiedziałam, o czym ta powieść jest, nawet opis niewiele mi w tym pomógł. Miałam jednak nadzieję, że znajdę jakąś nić porozumienia z fabułą, dzięki czemu udami mi się ją przyswoić. Niestety nie wyszło. Bardzo trudno mi się czytało tę książkę, nie opuszczało mnie wrażenie, że napisana jest bardzo chaotycznie. Być może takie było założenie, którego ja nie jestem w stanie zaakceptować.

O czym jest ta książka. Mówi się, że wszystkie piosenki są o miłości. Myślę, że dotyczy to również książek a szczególnie tej. Mam nadzieję, że kiedyś dojrzeję na tyle, by docenić tę powieść. Książki nie oceniam, bo trudno jest ocenić coś, czego mój rozum nie przyswoił.

× 2 | link |
@zooba
@zooba
2019-11-27
6 /10
Przeczytane Nie moja bajka (a może gniot?)

Opinia znajomego na LC przypomniała mi, że czytałam "Nieznośną lekkość bytu" całkiem niedawno w skali czytelniczego życia. Po zaledwie 4 latach od lektury nie zostało we mnie nic, żadnych wrażeń, wspomnień, refleksji, null, zero, nada, absolutely nothing.
Pamiętam tylko, że chciałam, żeby mi się podobała, starałam się zrozumieć, docenić kunszt, wtedy jeszcze mi zależało, żeby zachwycać się arcydziełami literatury. I nie dało się. Nie moja bajka.

× 2 | link |
@jenny777
@jenny777
2019-04-30
9 /10
Przeczytane

Genialny przekład Agnieszki Holland. To widać już po pierwszych stronach. W tym wypadku pierwszy był film, który oglądałam jakiś czas temu. W ogóle nie czułam z tego powodu dyskomfortu. Książka i film świetnie się uzupełniają.

Sama powieść jest niezwykle wartościowa. To osadzona w czasach szalejącego komunizmu historia ludzi, którzy balansują pomiędzy lekkością i ciężkością bytu. "Nieznośna lekkość bytu" to książka trochę historyczna, po trochu filozoficzna, ale przede wszystkim bardzo psychologiczna. Z bardzo ciekawą narracją. Obraz to bardzo rzeczywisty, jakbyśmy słuchali opowieści o naszych sąsiadach. I ich psie.

"Nienośna lekkość bytu" traktuje o przypadkach i podejmowanych decyzjach, które są nam dane jednorazowo: potrafią zmienić wszystko i nie można ich odwołać.

Kultowa opowieść, do której na prawdę warto wracać. I ja tak będę robić.

× 1 | link |
@muriel
@muriel
2012-10-08
8 /10
Przeczytane

Książka porusza wiele tematów, a postacie reprezentują różnorakie postawy, z którymi często się nie zgadzałam lub czasem ich nawet nie pojmowałam. Stwierdzenie, że "kicz jest stacją tranzytową pomiędzy bytem a zapomnieniem" zrozumiałam dopiero po przeczytaniu wierszy kolegi, który cały czas próbuje zrobić coś, by po śmierci nie odejść w niepamięć, a najlepiej to jeszcze za życia kąpać się w blasku chwały - produkuje więc wątpliwej jakości wiersze... Kundera miał rację także w wielu innych kwestiach. Podsumowując, powieść daje do myślenia; nie jest łatwa, ale też nie przesadnie filozoficzna. "Nieznośna lekkość bytu" zachęciła mnie do sięgnięcia po inne książki Kundery.

× 1 | link |
@mhennels
2021-03-12
5 /10
Przeczytane Lektury - studia

Głębsze doznania egzystencji nie mają sensu w czasach, w jakich przyszło żyć bohaterom. Ich życie opiera się na sprawach „lekkich”, nieskomplikowanych, które nie wymagają odejścia od komfortu. Ludzie skupiają się na przeżywaniu przyjemności. Taki styl życia jednak nie sprawia, że odczuwają jakąkolwiek satysfakcje. Jedno życie, które mają, przecieka im pomiędzy palcami w zatrważającym tempie.

× 1 | link |
@Petit_hibou
@Petit_hibou
2021-01-13
9 /10
Przeczytane 2020

Długo odwlekałam przeczytanie tej książki. Chyba nie żałuję. Jedna z tych pozycji, do których trzeba dojrzeć. Wiele już zostało powiedziane dobrego o tej książce, bohaterach, konstrukcji. Jestem urzeczona rysem psychologicznym postaci. Każda miała inny portret, każdą charakteryzowały inne motywy psychologiczne. Książka nie jest łatwa, lekka i przyjemna, ale jest bardzo dobra.

× 1 | link |
@Kukush
@Kukush
2007-08-26
10 /10
Przeczytane

Książka po prostu genialna. Oceniłam ją na 5, ale uważam, że w tym wypadku skala jest o wiele za mała. Jest to najsławniejsza powieść Kundery, obok której nie można przejść obojętnie. Polecam każdemu, bo być może pokochacie jego prozę lub znienawidzicie, ale na pewno nie pozostaniecie wobec niej obojętni.

× 1 | link |
@Qavtan
@Qavtan
2008-08-29
5 /10
Przeczytane

Mnie Kundera nie przekonał, przez większość książki pisze o zdradzie, zachowaniu haniebnym, by ledwo nazwać ludzi z ciągłą skłonnością do zdrady dziwkarzami, to za mało. Ubieranie bohaterów w jakieś wymyślne scenariusze mnie nie urzekło, końcówka trochę ciekawsza. Słaba.

× 1 | link |
@samo_zUo
2011-10-31
8 /10

Początkowo wydawała mi się ckliwa i jednowymiarowa, ale warto przebrnąć pierwszą połowę, bo później wszystko ładnie zaczyna się kleić i wyłaniają się wątki warte przemyślenia i spojrzenia na nie tak, jak robi to Kundera. Warto przeczytać.

× 1 | link |
@Sylviaa7777
2013-05-03
10 /10
Przeczytane

Książka powalająca soczystością treści. Nie da się jej przeczytać w jeden wieczór trzeba ją sobie dozować by niektóre sprawy przemyśleć. Nie jest to literatura łatwa jednak bezbrzeżnie piękna.

× 1 | link |
AN
@anutka
2008-07-23
Przeczytane

Książkę dopisuję do moich ulubionych. Czyta się jednym tchem, a trafne i mądre spostrzeżenia autora umieszczam wśród moich ulubionych cytatów. Zdecydowanie polecam.

× 1 | link |
@chomycz.anna
@chomycz.anna
2020-06-10
9 /10
Przeczytane

Czytałam ją niegdyś z zapartym tchem, na prawdę świetna książka, warta polecenia.

× 1 | link |
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Chciała przez to wyrazić: Chcę, żebyś był słaby. Chcę, żebyś był równie słaby jak ja.
Sama się dziwiła, że szuka od lat jednej straconej chwili.
Dla Franza miłość oznaczała ustawiczne czekanie na cios.
Człowiek przeżywa wszystko po raz pierwszy i bez przygotowania.
Miał ochotę wyjść ze swojego ciała, jak się wychodzi z domu na ulicę.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl