Książka wydana we Francji w 1986 roku, wyróżniona nagrodą Akademii Francuskiej i przetłumaczona na wszystkie języki europejskie, określana była jako znacząca synteza sztuki powieści. Kundera przedstawia swoją własną koncepcję powieści europejskiej, odwołując się do twórczości m.in. Kafki, Musila, Brocha, Gombrowicza, także Cervantesa, Sterne'a, Rabelais'go. Analizuje kompozycję powieści opierając się również na własnych utworach.