Egzamin na ojca

„Egzamin na ojca” swoją premierę miał w połowie października. Co prawda nie od razu zaznajomiłam się z pozycją, mimo że Pani Danka należy do jednych z moich ulubionych polskich pisarek.

Fabuła opiera się na matce dwóch synów – Moniki i chłopaków, licealisty Krystiana i sześcioletniego Grzesia. Kobieta swoich synów wychowuje sama, gdyż jej mąż zostawił ją gdy młodszy chłopiec się urodził. Zachodziła obawa, że będzie niewidomy i mężczyzna nie udźwignął tej wiadomości. Monika dzielnie radzi sobie sama, aż do momentu, gdy przypadkiem po pracy trafia na Marcina, który pierwotnie nie wzbudził jej zainteresowania ale zainteresował się jej synami. Dopiero później nią samą. Po upływie pewnego czasu para się rozstaje. Nie może tego zrozumieć Grześ dla którego Marcin stał się centrum wszechświata i plasuje się na drugim miejscu po matce.

Pewnego razu chłopiec znika w centrum handlowym. Czy jest to samowolnego oddalenie się próba kontaktu z Marcinem, czy też może porwanie. A jeśli tak to przez kogo?

Autorka w tej pozycji skupia się na zadaniu jakim życie obciąża mężczyznę, gdy zakłada rodzinę, czyli zostaniu ojcem ale nie tylko na „papierze”. Na obowiązku bycia ojcem i wywiązania się faktycznie z niego. W jaki sposób tego dokonać i czy tylko ten biologiczny ojciec może zdać egzamin? Pani Danka snuje rozważania czy ktoś bez związku „genowego” może to zadanie wykonać lepiej czy też kompletnie polegnie na tym polu.

...

Monika Szostak od jakiegoś czasu była szczęśliwa, mieszkała z synami i partnerem. Niestety wszystko rozsypało się, gdy dowiedziała się pewnych informacji o Marcinie. Sprawy bardziej komplikują się gdy kobieta zostaje aresztowana pod zarzutem morderstwa, a jej młodszy syn znika bez śladu. Do oczyszczenia jej z zarzutów zostaje wynajęty prywatny detektyw Mirek Filer, który dodatkowo ma własne problemy rodzinne.

Przyznam szczerze, że mam mieszane uczucia co do tej książki. Początek w ogóle mnie nie zainteresował. No i na odbiór wpłynął fakt, że już na początku pojawia się sporo bohaterów i trochę się gubiłam. Na szczęście, gdy już wsiąknęłam w fabułę, to już wiedziałam co i jak.

Przede wszystkim byłam zaintrygowana co się stało z małym Grzesiem, to właśnie ta sprawa ciągnęła mnie do tej książki. I przyznam szczerze, że byłam w szoku, gdy dowiedziałam się co wymyśliła autorka.

Ale przede wszystkim książka ta przedstawia postawę trzech ojców. Każdy jest zupełnie inny, co też wpływa na ich dzieci. Czasami musieli podejmować bardzo trudne decyzje, ale na pewno kierowali się miłością. Bo każdy z nich kochał, ale każdy w inny sposób.

Książka ta to kryminał obyczajowy i faktycznie tak jest. Tutaj wątek kryminalny jest zepchnięty na drugi plan.

Nie ma co ukrywać to książka jest napisana w łatwym i przyjemnym językiem. Kiedyś będę chciała sięgnąć po inną książkę autorki.

Może nie jest to książka 10/10, ale i tak fajnie mi się jej...

Przed czytelnikiem wiele emocji, bo książka łącząca w sobie wątki z życia bohaterów z kryminałem na pewno je zapewni. Bohaterzy dość wyraziści i ma się wrażenie, jakby czasami część z nich mieszkała gdzieś obok nas, choć wiele osób to zupełnie nie ta ... klasa, bo liczy się kasa, dobry wygląd ...
Czy Monika, główna bohaterka, zazna szczęścia? czy jej wybory będą zawsze prowadziły w dobrym kierunku? Czy napotkane osoby to osoby szczere?
O co chodzi z wątkiem kryminalnym?
Książka miejscami zaskakuje i myślę, że do końca trzyma w napięciu, bo nie wiadomo kto jest winny, choć wielu się o to podejrzewa ...
Przy okazji wątku kryminalnego autorka ukazuje relacje w rodzinie i w pracy. To wszystko na pewno wzbudzi niejedną refleksję.
Sam tytuł - Egzamin na ojca - intryguje i to co zostanie w tej książce ukazane na pewno poruszy serce, bo czym tak naprawdę jest ojcostwo i jaką w tej opowieści odegrają rolę właśnie ojcowie - zarówno ci co dali życie jak i ci co wychowują?

Książkę trudno odłożyć i na pewno po jej przeczytaniu pozostanie na jakiś czas w pamięci, może posłuży jako temat do rozmów z rodziną, przyjaciółmi ...

Czytajcie, bo to, co życiowe na pewno nie zawiedzie, a wątek kryminalny, no cóż doda trochę adrenaliny i można samemu pobawić się w detektywa...