Duchy Nocy Kupały

Przeczytałam tę antologię skuszona odwołaniami do mitologii słowiańskiej. Ale, tak naprawdę, to nie słowiańskość jest motywem przewodnim, a miłość, w rozmaitych odsłonach i przejawach.

Autorami opowiadań są rodzimi autorzy i zagraniczni. Wielu z nich tworzyło dość dawno. Te opowiadania są napisane ze swoistą manierą, doborem słów i motywów. Czytałam je z nostalgią. Jak gawędy snute przez starszych przy ognisku. Teraz już nie straszą zbytnio i nie przerażają, ale wzbudzają tęsknotę za minionym czasem i jego klimatem.

Najbardziej podobały mi się opowiadania: Strzyga, Dobry starosta, Urodziny infantki, Gwiazdun i Rybak i dusza.

,,Obrzędy związane z Nocą Kupały znane są prawie wszystkim ludom słowiańskim. Na Białorusi dwudziestego trzeciego czerwca, po zachodzie słońca, odbywa się Kupalnia, czyli Święto Kupały. Tej nocy wszyscy szukają skarbów. Najszczęśliwszy jest ten, komu uda się znaleźć i zerwać kwiat paproci. Dzięki niemu uzyskuje wzrok, który pozwala wniknąć w głąb i dojrzeć ukryte skarby-skrzynie pełne złota. Może mieć tyle bogactw, ile zachce".

Naprawdę świetnie mi się ją czytało. Ma większy druk, więc tym bardziej bardzo szybko upływa nam czas na tych opowiadaniach. Niektóre przyprawią nasze ciało o dreszcze, inne całkiem pochłonął jak nawiedzone dwory bardzo mrocznie opisane. Mnie szczególne zaciekawiły nadprzyrodzone zjawiska i pokutujące duchy. Niby wiadomo, że są to historie zmyślone, jednak niektóre mogły się zdarzyć naprawdę. Nie na darmo się mówi, że w każdej bajce jest ziarno prawdy. Jest to antologia, więc przygotujcie się na dwadzieścia świetnych historii z czego połowa jest tworem autorów polskich: Jana Barszczewskiego, Zygmunta Krasińskiego, Jana Łady oraz Romana Zmorskiego. Każde z nich ma inną długość, jednak łączy je coś istotnego. Po przeczytaniu każdego z nich będzie odczuwalny wielki niedosyt. Historie niby ukończone, ale pozostawione w stanie, jakby ktoś inny mógł tu jeszcze coś dodać. Stawiają nas w takim zawieszeniu, gdzie zastanawiamy się nad ich autentycznością. Mają niesamowity klimat, bo choć nie wszystkie mocno straszą, to jednak opisy, które czytamy w...

Polscy autorzy doby romantyzmu kontra angielska literatura grozy utrzymana w wiktoriańskim stylu - czy to aby na pewno zbiór przemyślany? Sam tytuł wskazuje, że motywem przewodnim jest noc świętojańska kupalnocka, tylko jak odnaleźć ten motyw w angielskiej literaturze?
Pierwsza część antologii skupia się wokół polskich autorów doby romantyzmu. Epoka ta charakteryzowała się przenikaniem światów ludzi i duchów, fascynacją ludowością, tu nie rządzi szkiełko i oko, a serce i czucie. Mamy zatem opowiadania utrzymane w duchu starodawnej gawędy, w których występują strzygi, wilkołaki, a nawet i sam diabeł. Tak dla przykładu przeczytamy o losach pięknej królewny w strzygę zamienioną i jej wybawicielu, o staroście, który w każdą noc świętojańską wracał służyć swym poddanym i mężczyźnie zamienionym w wilkołaka. Gdyby duch kupalnocki patronował całemu zbiorowi byłaby to świetna antologia. Trochę szkoda, że wymieszano tu ze sobą opowiadania zupełnie do siebie nie pasujące. Nasz kraj mam przebogatą tradycje słowiańską, pełną barwnych legend i podań, a włożenie angielskiej grozy do jednego worka z polskimi twórcami nie było najlepszym posunięciem.

Kocham serię o duchach od wydawnictwa Zysk- każde jest pięknie wydane i niesamowicie wciągające. Opowieść o duchach, upiorach, wiedźmakach i demonach- czyli to, co lubię latem.

👉 Duchy nocy to antologia klasycznych, współczesnych i teraźniejszych opowiadań grozy. Noc Kupały to dawne obrządki słowiańskie, które mocno wpływają na wyobraźnię. Znajdziecie w niej zarówno opowiadania polskich autorów, jak i zagranicznych. Książka jest idealna dla osób, które w dzieciństwie kochali bajkę Scooby-Doo, albo horrory na Halloween.

👉 Mam mieszane uczucia, z jednej strony czytało się bardzo szybko, jednak niektóre historie były nużące i opornie się czytało. Całość wypada dobrze, jednak na podstawie poprzednich części myślałam, że też będzie efekt wow. Z drugiej strony te niektóre historie przyprawiały mnie o dreszcze i się naprawdę bałam!