Cmentarz zagubionych dusz

Rewelacyjna powieść, mroczna i zaskakująca, jeszcze bardziej wciągająca, niż 1 tom.. Nowe, ciekawe universum. Bohaterowie nie całkiem dobrzy, nie całkiem źli, nie wszyscy są tymi, na co wyglądają. Zaskakujące zakończenie, stwarzające nowe możliwości. Max poznaje inny cmentarz, jakże różny od jego. Dziedziczka też jest osobliwa. Jestem ciekawa, jak dalej potoczą się ich losy.

Max Opoka po wielu nieszczęsnych wydarzeniach odczuwa normalność i wszystko zaczyna się układać..
Jednak nie na długo, ponieważ bohater przyciąga nieszczęścia i przeciwności jak magnes...
Musi wyjechać na przysłowiowy ''koniec świata" do małej miejscowości Pokos na skraju Zimowej Puszczy, aby pełnić rolę szpiega.
Nie zostaje tam mile przywitany, a dusze zamieszkujące tamten cmentarz są beztroskie i nieobliczalne, tak samo jak ich dziedziczka Livia, która zaskakuje na każdym kroku..

Pierwszy tom "Cmentarz osobliwości" jak już wiecie trafił na moją ulubioną półkę. Jak było z kontynuacją?
Jeszcze lepiej!
Jeszcze więcej dusz, do tego nowa tajemnicza postać, która swoim zachowaniem wydaje się odklejona od rzeczywistości, a w rezultacie jest całkiem interesującą bohaterką.
Klimat w dalszym ciągu trzyma poziom, a wręcz zimno wylewające się z Puszczy przenika przez najcieplejsze okrycia.
Kolejny raz jestem zaintrygowana i w pełni usatysfakcjonowana tą serią, ponieważ jest ona niepowtarzalna i świetnie wykreowana.

Kolejna nieprzewidywalna i zaskakująca część poleca się na jesienne wieczory!

Nie będzie obiektywnie, bo od jakiegoś czasu Paulina Hendel ma u mnie ogromny kredyt czytelniczego zaufania, z którego wywiązuje się bezbłędnie. Pokochałam serię "Żniwiarz", polubiłam się z bohaterami "Zapomnianej księgi" , tak samo i teraz - dajcie mi pół godziny na spakowanie i mogę wprowadzać się do Lawendowego Dworku, aby u boku Rocha i Maxa Opoki patrolować jego Cmentarz Osobliwości.

Chociaż o przedziwnym cmentarzu w Pogorzeliskach można napisać jeszcze ze dwa tomy, autorka nie idzie na łatwiznę i w swojej najnowszej książce rysuje przed nami zupełnie nowy świat ( i nowy cmentarz) o jakim nie śniło się nawet najbardziej ambitnemu ministrowi kultury ani najodważniejszemu z dziedziców Glaciusa Muertona! Potworne maszkary wyjęte z najgorszych koszmarów, wieczne zimno, podejrzliwi mieszkańcy Zimowej Puszczy, Lawendowy Dworek nad którym zawisło widmo zamknięcia, wizja kary więzienia dla większości naszych ulubionych bohaterów i szalona - na prawdę SZALONA opiekunka tytułowego Cmentarza Zagubionych Dusz - wszystko to doprawione tajemnicą, szpiegostwem i kilkoma ofiarami śmiertelnymi. A w tym wszystkim Max - chyba można powiedzieć nasz ulubieniec, "swój chłop", dziedzic, największy farciarz na świecie, były zbir i oszust. Zaprawiony wątpliwej moralności przeszłością stawia czoła potworom, ludziom i najgorszym z nich wszystkich - urzędnikom. Bardzo nierówna jest ta walka bezsilnych i zdanych na siebie ludzi z systemem. Na szczęście Max znajduje zwolenników nawet na...

"Nie podobało mi się to miejsce. Było dzikie i pierwotne. Nie widziałem do tej pory ani jednego nagrobka, ani jednej krypty, ale miałem wrażenie, że są wszędzie wokół, a dusze spragnione mojego mięsa tylko czekają, żeby się na mnie rzucić. To miejsce w niczym nie przypominało mojego cmentarza."
************
Zupełnie nowy cmentarz i zupełnie nowe dusze.
Zimowa Puszcza to nie Lawendowy Dworek, o czym Max Opoka szybko się przekona. A jeżeli myślał, że trudno mu było zdobyć zaufanie ludzi z Pogorzelisk, to z całą pewnością nie był przygotowany na mieszkańców Pokos, a w szczególności na Livię.

Po raz kolejny przepadłam, wspaniale było wrócić zarówno do tego świata jak i bohaterów.
Tym razem fabuła toczy się w większości w zupełnie nowej scenerii i wśród nowych postaci, co sprawdziło się znakomicie.
Jest intrygująco i bardzo klimatycznie, bywa też zabawnie i brutalnie, ale zupełnie nie spodziewałam się tego, że będzie wzruszająco.

Perfekcyjna historia po każdym względem.