Bohaterowie Topora wpisani są w rzeczywistość banalną, którą autor zdaje się smakować z ironicznym uśmieszkiem wyrokiem. Wszyscy a właściwie wszystko, co tę książkę wypełnia, mogłoby właściwie nie istnieć, bo też i nie ma zbyt wielkiego znaczenia. Tytułowa Cafe Panika to stan umysłu, w którym niepokój zostaje zmieniony w rozkoszne na niby. Prowadzone w niej rozmowy to nie stwierdzenie jakiegoś faktu ale, przewrotnie, utwierdzenie się w fikcji (nie tylko literackiej).